απολογία για τη συγκυρία

Οι ελάχιστοι καθημερινοί αναγνώστες της σχεδίας, που δεν μπορούν βέβαια να συγκριθούν στον αριθμό με τις επισκέψεις των μεγάλων τοπικών ιστοσελίδων, θα έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχει μια ένδεια σχολίων περί της τοπικής πραγματικότητας. Αυτό συμβαίνει διότι η σχεδία δεν αποτελεί παρά ένα μικρό ιστολόγιο που αδυνατεί και αρνείται να παρακολουθήσει την τοπική επικαιρότητα ως μια σειρά ειδήσεων που αφορούν τα πρόσωπα της εξουσίας και τα γεγονότα που τα ίδια τα πρόσωπα διαχειρίζονται ερήμην μας.  Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά καθαυτά δεν είναι σημαντικά γεγονότα. Σημαντικότερο όμως αποτελεί η καθημερινή ζωή και οι τάσεις-στάσεις που διαμορφώνονται μέσα στην τοπική κοινωνία που βρίσκεται υπό διαρκή κρίση ταυτότητας, όπως η αιγινήτικη κοινωνία και ιδιαίτερα αυτή που ζει στην πόλη της Αίγινας. Αυτό που δηλαδή αποτελεί το ερώτημα και το έδαφος για την αναζήτηση. Οι διαπιστώσεις για το σήμερα όταν διασταυρώνονται με την τοπική ιστορία και μάλιστα με την πρόσφατη μεταπολεμική, βοηθούν την προσέγγιση του ζητήματος αμφίδρομα. Το χτες ως προσέγγιση του σήμερα και το σήμερα ως προσέγγιση του χτες.

Για αυτό και τα δημοσιεύματα της σχεδίας που αφορούν αναδημοσιεύσεις για το χτες, υποβοηθούν τις δυνατότητες αιτίασης για κάποια κεντρικής σημασίας γεγονότα που συμβαίνουν στο σήμερα. Έτσι, μπορεί να ιδωθεί και η τοπική ιστορία. Αλλά και η τοπική συγκυρία ως συνέχεια και μέρος ερμηνείας της προέλευσής της. Διαφορετικά θα σπάμε τα κεφάλια μας στο τείχος που κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ή δεν θέλουμε να δούμε, όσοι δεν θέλουμε να βγούμε στο γιουσουρούμ’ για ένα κουστούμ’ ή αλλιώς για μια θέση στη διαχείριση της μιζέριας. 

…Το πρώτο αίσθημα που δοκιμάζεις, ξεμπαρκάροντας στην Αίγινα, είναι μια ηδονή ανέκφραστη, ηδονή χαράς…

 

Απολαύστε άφοβα και χωρίς πείνα την αφήγηση (και ηδονή χαράς…) ενός πλούσιου περαστικού που χαίρεται τις ομορφιές της Αίγινας και τις γραφικότητες του καφενείου όπου «προύχοντες του τόπου κι οι αρχές όλοι μαζί αδελφωμένοι δίπλα σε ένα δίσκο με δυο ποτήρια» απολαμβάνουν τη ζωή. Όμως είναι για όλους έτσι; Στην Αίγινα παραιτείται η Επιτροπή Διανομών, σύσσωμη, διότι υπάρχει η απαίτηση από πλευράς κυβέρνησης να προπληρώνεται ο εφοδιασμός, δηλαδή τα τρόφιμα προς διανομή. Μόνο με αλεύρι λοιπόν από τον Ιούλιο κι ό,τι περισσέψει από την Ούνρα, διότι δεν υπάρχει ρευστό εκτός βεβαίως από τους «προύχοντες του τόπου κι οι αρχές». Ό,τι περισσέψει από την Ούνρα, διότι το μεγάλο κομμάτι το τρώνε οι εμποροβιομήχανοι (1). Στο μεταξύ υπάρχει αγωνία για το ναυταθλητισμό από τους πλούσιους του νησιού μας, σ’ ένα νησί που τοποθετείται στην Αγορανομική επιτροπή ως εκπρόσωπος των εργατών ένας αρτοποιός-έμπορος. Η ανέχεια, η ένδεια στέλνει στην αυτοκτονία συμπολίτη μας ενώ η Φιλιώ έχει βγει στη γύρα να μαζέψει χρήματα για εξασφαλίσει τεχνητό μέλος. Οι λιμενόμπατσοι του νησιού φαίνεται να έχουν ξεσαλώσει διότι χτυπούν συμπολίτες μας. Τον ένα για πολιτικούς λόγους-προφανώς αριστερός ή κεντρώος, πάντως όχι βασιλικός- τον άλλον για να τον συνετίσουν. Πάντως το νησί στο δημοψήφισμα φάρσα διαπρέπει και βάζει το χεράκι του για την άνοδο του βασιλιά, αφού στο δημοψήφισμα του 1946 (2), ο κοπρίτης άναξ παίρνει 1729 ψήφους έναντι 419 δημοκρατικών και αριστερών ψήφων. Αυτά το Σεπτέμβρη του 1946, στο νησί…

«Αιγινήτικα Νέα», ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΙΡΑΣ, Αίγινα 15 Σεπτεμβρίου 1946, Έτος Α΄ Αριθ. Φύλλου 11, ΤΙΜΗ ΦΥΛ. ΔΡ. 300

Από τη στήλη «ΕΛΕΥΘΕΡΑ»

…ΔΥΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ επεισόδια εις βάρος συμπολιτών μας εκ μέρους των Αξιωματικών του Λιμεναρχείου Αιγίνης:  είνε χαρακτηριστικά της παρεξηγήσεως η οποία υπάρχει ως προς τον κύκλον των καθηκόντων των, αλλά και της ελλείψεως σεβασμού προς τους πολίτας. Ο ένας τούτων ερράπισε συμπολίτης μας εντός του Λιμεναρχείου δια χρηματικάς διαφοράς τας οποίας είχεν με άλλον συμπολίτην μας και εις τας οποίας ανεμίχθη αναρμοδίως, υποκαταστήσας τας δικαστικάς αρχάς. Ο άλλος αξιωματικός εκτύπησεν εις την κεφαλήν μέχρι αιματώσεως με την λαβήν του πιστολιού του, νεαρόν συμπολίτην μας διότι την παραμονήν του δημοψηφίσματος ετοιχοκόλει προκηρύξεις. Εάν η πράξις αύτη ήτο παράνομος ο δράστης έπρεπε να συλληφθή παρά της Αστυνομικής Αρχής και να παραπεμφθή εις τα αρμόδια δικαστήρια, όπως και έγινε μεταγενεστέρως.

Καταδικάζουμε τα αυθαιρεσίας και βαρβάρους αυτάς πράξεις των κρατικών αυτών οργάνων…

———-

ΤΟ ΚΤΙΡΙΟΝ του γυμνασίου έχει ανάγκην επισκευής. Ιδιαιτέρως είνε απαραίτητον ν’ αντικατασταθούν τα σπασμένα τζάμια και να επιδιορθωθή η οροφή, η οποία στάζει. Επίσης θέλουν επισκευή τα θρανία και οι έδρες των καθηγητών

———-

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να κατηγορήση κανείς τα μέλη της Επιτροπής Διανομών, διότι υπέβαλον την παράιτησίν των. Η ενέργειά των ήτο επιβεβλημένη διότι, κατόπιν της αποφάσεως του Υπουργείου Εφοδιασμού να προκαταβάλλεται η αξία των τροφίμων, δεν ήτο δυνατόν να επιτελέσουν τον προορισμόν των. Η υποβολή της παριατήσεως ενέχει την σημασίαν διαμαρτυρίας την οποίαν ελπίζομεν να λάβη υπ’όψιν του το υπουργείο και θα ανακαλέση την απόφασιν του. Άλλως η Επαρχία μας θα στερηθή των τροφίμων μέχρι του Δεκεμβρίου οπότε κατά τας δηλώσεις των αρμοδίων θα υφίσταται η Ούνρα

ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΑΝΟΜΩΝ

Η Επιτροπή Διανομών υπέβαλε την παραίτησίν της. Εις την απόφασίν των κατέληξαν τα μέλη της διότι δεν είνε δυνατή η εξυπηρέτησις του κοινού, δεδομένου ότι το υπουργείον καθώρισε να προκαταβάληται η αξία των τροφίμων, πράγμα αδύνατον. Η Επιτροπή δεν έχει τα παραίτητα ποσά, οι δε συμπατριώται μας δεν έχουν την οικονομικήν δυνατότητα να προπληρώνουν τα τρόφιμα που διανέμουν. Αποτέλεσμα της δημιουργηθείσης καταστάσεως είνε να διανεμηθούν δια τους μήνας Ιούλιον και Αύγουστον μόνον άλευρον. Η ζάχαρις και τα λοιπά τρόφιμα ελλείψει χρημάτων δεν παρελήφθησαν.

Από τη στήλη «ΠΡΟΣΦΟΡΑΙ»

Δια την αγοράν του τεχνιτού ποδιού της Φιλιώς Τσούρη μας απέστειλαν η κ. Μαρία Πρωτονοταρίου και ο κ.Ζωγράφος ανά δρ. 10.000

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ

Την νύκτα της 9ης προς την 10ην Σεπτεμβρίου ηυτοκτόνησεν από του Λιμενοβραχίονος «Και», ο συμπολίτης μας Παναγιώτης Μπορμπιλάς. Τα αίτια της αυτοκτονίας αποδίδονται εις ασθένειαν εκ της οποίας έπασχεν και την οικονομικήν του κατάστασιν. Το σώμα του αυτόχειρος αντελήφθη εις τον βυθόν ένας ερασιτέχνης ψαρράς, ο οποίος ειδοποίησε το Λιμεναρχείον, η υπηρεσία του οποίου έσπευσε να το ανασύρη. Μετά ταύτα όμως το εναπέθεσεν εις την προβλήτα και μετά από πολλήν ώραν και αφού παρήλασαν προ αυτού δεκάδες συμπολιτών μας και κυρίως παιδιών εδέησε να παραληφθή προς ενταφιασμόν.

ΤΑ ΑΚΡΙΒΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑΝ ΜΑΣ

Κατά το Δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου εψήφισαν εις ολόκληρον την επαρχίαν μας 2153. Εκ τούτων έλαβον ψήφους ο Βασιλεύς Γεώργιος 1729 και η Δημοκρατία 419. Άκυρα ευρέθησαν 5.

ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Την παρελθούσαν παρασκευήν 13 τρέχοντος ο Ιστιοπλοϊκός Όλμιλος Πειραιώς ωργάνωσεν ιστιοπλοϊκούς αγώνας με αφετηρίαν το Τουρκολίμανον και τέρμα το στόμιον του λιμένος μας διατο κύπελλον Ελευθερίας.

Εις τον αγώνα συμμετέσχον 10 κόττερα και μεταξύ αυτών, ως ανήκοντας εις τον Όμιλον των φίλων της Ακτής τα Αιγινήτικα κόττερα «Σαρωνίς» του κ. Γ. Μπράουν και «Άντα» του κ. Ν. Μεταξά με πηδαλιούχους τους ιδίους….

ΑΙΓΙΝΑ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ

…Το πρώτο αίσθημα που δοκιμάζεις, ξεμπαρκάροντας στην Αίγινα, είναι μια ηδονή ανέκφραστη, ηδονή χαράς, ύστερα από μια συγκίνησι αλησμόνητη, μπροστά στο θέαμα μιας άγριας ασπροκίτρινης ακτής με τη μοναδική ιστορική κολώνα του αρχαίου ναού κι αυτή κουτσουρεμένη. Για αρχαία μνημεία πλαισιωμένα με την ερημιά, την άγρια φύσι και τη θάλασσα συγκινούν πάντα. Ύστερα έρχονται τα μουράγια τα μισοπνιγμένα του αρχαίου λιμένος, όπου σήμερα επισκευάζουν τα καΐκια, αριστερά και τέλος μπαίνουμε στο πόρτο με τους θαυμάσιους μώλους το Κόρτε και το Και που τους δίνουν μια νότα ευγενική το φαναράκι το εκκλησάκι απ’ τ’ άλλο μέρος του Άη Νικόλα του θαλασσινού.

Την προκυμαία της μικρής μα τόσο γραφικής πολιτείας, πλαισιώνουν όχι σπιταρώνες ακαλαίσθητες ή πολυκατοικίες όπως του Πειραιά και της Αθήνας που μοιάζουν σαν τεράστιες κούτες τσιγάρων αλλά ωραία πεντακάθαρα με κάποια συμμετρία προς το περιβάλλον και με κάποιο στυλ, που σου θυμίζει αλλοτινούς καιρούς ευτυχισμένους. Μαγαζιά και καφενεία αραδιασμένα πέρα ως πέρα έχουν τα τραπέζια τους κάτω από πελώριες τέντες, όπου οι προύχοντες του τόπου κι οι αρχές όλοι μαζί αδελφωμένοι δίπλα σε ένα δίσκο με δυο ποτήρια, λεμονάδες και βαρύ γλυκούς κοτσομπολεύουν αθώα τους νεοφερμένους επισκέπτας, ή περιμένουν το Ταχυδρομείο να λύση τα δέματα το Πρακτορείο, να πάρουν την εφημερίδα τους και βυθιστούν στο διάβασμα… Προχωρούμε στο εσωτερικό της μικρής πολιτείας. Παντού στενά σοκάκια… (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

———-

Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ της νεοσυσταθείσης Αγορανομικής Επιτροπής εγγυάται την αντικειμενικήν κρίσιν και ακριβοδίκαιον καθορισμόν των τιμών. Έχομεν όμως να κάμωμεν την παρατήρησιν ότι η επιλογή του κ. Ι. Κουκούλη ως εκπροσώπου των εργατών, οι οποίοι πρέπει κατά τον Νόμον να συμμετέχουν της Επιτροπής, ήτο ατυχής. Ο κ. Κουκούλης είνε συμπαθής και εντιμότατος συμπολίτης μας. Αλλά δεν είναι εργάτης. Είνε έμπορος και Διευθυντής αρτοποιείου. Η θέσις αυτή ανήκει εις έναν πραγματικόν εργάτην και η πόλις μας δεν στερείται εργατών, οι οποίοι είνε καθ’ όλα κατάλληλοι να συμμετέχουν Επιτροπών.

(1)    Για το πλιάτσικο της βοήθειας της Ούνρα, διάβασε: http://www.iospress.gr/ios1997/ios19970622b.htm

(2)    Για το δημοψήφισμα που ανέβασε τη δυναστεία των κοπριτών, διάβασε: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_1946

 

Οι Αιγινήτες μαθητές του Κεντρικού Σχολείου (5)

Αναστάσιος Αργυρού Λαρισσινός, ετών 14 ο πατήρ του έμπορος, παροικών εις Αίγιναν έμαθεν τα Κοινά γράμματα εις Λάρισσαν ηκολούθησε Ελληνικά εις Αίγιναν μήνας δέκα ήλθεν εις το Κεντρικόν Σχολέιον την 18 Φεβρ. του 1830 και κατετάχθη εις την νΔ’  τάξιν υπ’ αρ. 612

Ιδιόχειρον του Αν Αργυρού:

Όστις δεν θέλει να πτωχεύση δεν πρέπει να πορίπτη ουδέ τα μικρότατα

Αναστάσιος Αργυρού λαρισυνός

Α201    Ε(378δ)   ΒΠ7

Οι Αιγινήτες μαθητές του Κεντρικού Σχολείου (4)

Δημήτριος Αργύρης από Ψαρά ετών 14 πατρός ορφανός η μήτηρ του Δέσποινού, πάροικος εις Αίγιναν φροντίζει δι’ αυτόν. Τα Κοινά τα έμαθεν εις το Αλληλοδιδακτικόν της Τήνου τα Ελληνικά ήρχισεν εις τινα Ξενοφωντιάδην και την 1 Μαρτίου 1830 κατετάχθη εις την Γ’  τάξιν του κεντρ. Σχολείου.

Ιδιόχειρον αυτού:

Χορτάσματα και ράβδος και φορτία όνω άρτος και παιδεία και έργον εικέτι.

Δημήτριος Νικολάου Αργύρη

Α130    Ε239

«Οι μαθητές του Κεντρικού Σχολείου» (1830-1834), Γιάννης Κοκκώνας, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, εκδόσεις Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα 1997

Οι Αιγινήτες μαθητές του Κεντρικού Σχολείου (3)

Γεώργιος Χ’’ Ιωάννου Αργύρη από Ψαρά ετών 15 ο πατήρ του παροικος εις Αίγιναν φροντίζει δια αυτόν, τα Κοινά έμαθε εις το Αλληλοδιδακτικόν των Ψαριανών, τα ελληνικά ήρχισεν εις Συνέσιον και έπειτα εις τον Βαμβούκην και παρεδόθη Αίσωπον και Στοιχεία Ελληνικής Γλώσσης, εις έναρξιν του Πρωτότυπου Σχολείου κατετάχθη εκεί την δεκάτην Ιουλίου 1830 δι’ επιμόνου ζητήσεώς του μετεβιβάσθη εις την Γ’ τάξιν του Κεντρ. Σχολείου, ο αριθμός της οικίας του 193.

Ιδιόχειρον αυτού:

Μη καυχώ τα εις αύριον ου γαρ γυνόσκεις τι τέξεται η επιούσα.

Γεώργιος χα’’ν Ιωάννου αργύηρης.

Α 142

«Οι μαθητές του Κεντρικού Σχολείου» (1830-1834), Γιάννης Κοκκώνας, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, εκδόσεις Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα 1997

Οι Αιγινήτες μαθητές του Κεντρικού Σχολείου (2)

Γεώργιος Αρβανίτης Ψαριανός, ετών 13, πατήρ του ναύτης, έμαθε τα Κοινά γράμματα είς Αίγιναν. Ήλθε εις το Κεντρικόν Σχολείον την 18 Φευρ. Του 1830 και ήρχισε τα Ελληνικά.

«Οι μαθητές του Κεντρικού Σχολείου» (1830-1834), Γιάννης Κοκκώνας, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, εκδόσεις Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα 1997

Οι Αιγινήτες μαθητές του Κεντρικού Σχολείου (1)

Δημήτριος Κωνσταντίνου Αναστόπουλος Σαλωνίτης, ετών 14, ορφανός πατρός φροντίζει δι αυτόν ο προς μητρός θείος του Ηλίας Βλαχούτσικος, έμπορος και παροικών εις Αίγιναν, έμαθε τα Κοινά εις Σαλαμίνα, ηκολούθησεν Ελληνικά εις Αίγιναν εν έτος, ήλθεν εις το Κεντρ. Σχολέιον της 18 Φευρ. του 1830 και κατετάχθη εις την Δ’ τάξιν. Κατοικεί υπ’ αρ. 636

Ιδιόχειρον του Δ. Κ. Αναστασοπούλου:

Όστις δεν θέλει να εργάζεται δεν πρέπει και να τρώγη

Δημήτριος Κωνσταντίνου Αναστόπουλος

Α 198

«Οι μαθητές του Κεντρικού Σχολείου» (1830-1834), Γιάννης Κοκκώνας, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας-Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, εκδόσεις Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα 1997

Απεργία 18 του Οκτώβρη 2012

«Όσο περνούν τα χρόνια ανακαλύπτεις

ότι τα σκοινιά που σ’ έδεναν

δεν ήτανε παρά κλωστές.

                                                             Κλωστές που δε μπορείς να σπάσεις πια»

Αργύρης Χιόνης

Αιγινήτη, Αιγινήτισσα, τα Μνημόνια κι η Τρόικα είναι εδώ

Σου είπε πριν από δυόμιση χρόνια, η ηγεσία της πρώην δημοτικής αρχής Αίγινας, δια στόματος δημάρχου, ότι «η κρίση είναι ευκαιρία για την Αίγινα». Αλλά δεν σου είπε κανείς, το ποιους εννοούν «Αίγινα». Και δεν σου είπε κανείς, το τι εννοούν «ευκαιρία». Ούτε και συ αναρωτήθηκες. Πάντως δεν εννοούσαν εσένα για «Αίγινα», συμπολίτη. Όταν με μαυραγορίτικο κομπασμό, έλεγαν για «ευκαιρία», δεν εννοούσαν το πώς θα τα βολέψεις εσύ. Κοίτα γύρω σου και δες ποιος είναι καβαντζωμένος, ποιος δεν πληρώνει το νερό, σε ποιον γίνονται ρυθμίσεις, ποιου τραγουδούν οι ταμειακές μηχανές, πόσο πληρώνει τους υπαλλήλους του, σε ποιον κάνουν τεμενάδες, ποιος έχει ευκαιρίες και κρίνε.

Σου είπαν όλοι, πριν από δυο χρόνια στις δημοτικές εκλογές (εξαίρεση ήταν η Λαϊκή Συσπείρωση Αίγινας, η οποία όμως συμμετείχε στις δημοτικές εκλογές) ότι ο Καλλικράτης είναι «η νέα καλή Διοίκηση», ότι «η αποκέντρωση –πλέον- γίνεται πράξη», ότι «ο Δήμος θα πάρει πολλές αρμοδιότητες» κλπ. κλπ. Δεν σου είπαν όμως το τι εννοούν «αποκέντρωση», το τι εννοούν «αρμοδιότητες» κι αν αυτά θα είναι, οπωσδήποτε, καλό για σένα. Ούτε κι εσύ αναρωτήθηκες. Είδες στις λίστες το γείτονά σου, τον ξάδερφό σου, το φίλο σου, τον θείο σου, την κουμπάρα σου, τον αδερφό σου και πήγες με «δαγκωτή» την ψήφο στις κάλπες, για την κάλπικη δημοκρατία τους. Δεν σου είπαν ούτε για το γεγονός ότι θα πάψει να χρηματοδοτείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν σου είπαν ότι Καλλικράτης σημαίνει νέοι φόροι, εγκατάλειψη των υποδομών, συνάψεις δανείων από τις τράπεζες-τοκογλύφους, νέες τιμολογήσεις στις δημοτικές παροχές κλπ. και το πιο σπουδαίο: ότι ο Καλλικράτης είναι ένα βαποράκι του χρήματος που θα έρθει για τους μεγαλοεργολάβους και τους επιχειρηματίες. Δεν μιλούσαν για σένα, όταν «Όλοι Μαζί», με «Κίνηση Ευθύνης» πήγαιναν «Πρόσω Ολοταχώς» για την εξουσία.

Σου λένε ότι πρέπει να τακτοποιείς τις υποχρεώσεις σου αλλά δεν σου λένε ότι έχουν κάποιους (Χ τω αριθμώ), μεγαλο-οφειλέτες που τον τελευταίο καιρό, τους καλούν να κάνουν ρυθμίσεις… Κι όταν αναρωτιέσαι, σε ακούν οι καρέκλες και τα τραπέζια στα καφενεία.

Σου είπαν ότι θα έχουμε νερό και ότι θα πρέπει να πληρώνεις για τη μεταφορά του, 4.500.000 ευρώ το χρόνο, σε έναν τυπά που όπως δηλώνει αγαπά υπερβολικά τη νύχτα και τα μαγαζιά της κι έχει και τις «άκριές» του εδώ στο νησί. Κι επειδή ο Δήμος χρωστάει και επειδή κάποιοι μεγαλοφειλέτες (κι όχι μόνο) πρέπει να ζουν άνετα σ’ αυτόν τον τόπο και να κάνουν πιο άνετες διακοπές τεσσάρων εποχών με τις εισφορές των πολλών, αυξήθηκε η τιμή του νερού. Ούτε κι εσύ αναρωτήθηκες για το αν μπορεί το ίδιο το νησί που έχει ταΐσει κι έχει δώσει τόσο χρήμα σε παράσιτα, να έχει δικό του καράβι. Εδώ λοιπόν δεν σου έχουν πει το πόσο αγαπούν κάποιοι, τον υδρομεταφορέα που χτίζει με τα χρήματά σου κι άλλο καράβι, κι άλλο καράβι. Αυτοί είναι η «Αίγινα» που εννοούσε ο πρώην δήμαρχος ότι έχει «ευκαιρία» από την κρίση. Για ποια «Αίγινα» μιλάει και ο νυν όταν κάνει δηλώσεις για την «ανταγωνιστικότητα» και την «ανάπτυξη»;

Σου είπαν ότι θα δώσουν λύσεις για όλα τα προβλήματα της Αίγινας κι εσύ μαύρισες αυτούς που «δεν γουστάρεις» και ψήφισες άλλους γιατί σου φάνηκαν ενθουσιώδεις και ειλικρινείς. Και γιατί κάτι (ίσως…) σου υποσχέθηκαν, προσωπικά. Είδες και κάποιους να κυκλοφοράνε με βουλευτές, με παράγοντες, με επιχειρηματίες, σου χτύπησαν την πλάτη, σου έσφιξαν το χέρι και συ χαλάρωσες τον εγκέφαλό σου. Ψήφισες ένα μνημόνιο για το νησί συμπολίτη. Ένα τοπικό μνημόνιο. Αυτό είναι ο Καλλικράτης.

Πέρσι το καλοκαίρι, σε δημοσιεύματα, είδες ότι ο Δήμος Αίγινας βρίσκεται στους πιο χρεωμένους δήμους της χώρας κι ότι υπάρχει ενδεχόμενο επιτήρησης από την Τρόικα. Κι αυτό σου φάνηκε πολύ μακρινό. Δεν χρειάστηκε να αναρωτηθείς. Όταν το δεις γραμμένο σε νόμο (πιθανότατα και σε ένα επόμενο μνημόνιο που θα συμπεριλάβει τις υπέρ-χρεωμένες τοπικές αυτοδιοικήσεις) ότι εκτός από αυτά τα παραπανίσια που χρωστάς για τη ΔΕΗ, για την Εφορία, για το νοίκι, για το ΤΕΒΕ, για το τηλέφωνο και για το νερό, εκτός από αυτά που σου κόβουν στη σύνταξη, εκτός από αυτά που σου κόβουν στο μισθό, ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ (αυτών που εννοούν «Αίγινα»), ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΑΨΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΕΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ, ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΗΘΗΚΑΝ, ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ (από αυτούς που ψήφισες)…

 

 «Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει.
Λίγο ακόμα,

να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα» 

Γιώργος Σεφέρης

Μαζί! Επιτέλους, μαζί!

Ποτέ δεν είναι αργά, συμπολίτη.

-Να έρθουμε κοντά με το γείτονα, να μετρήσουμε τις ανάγκες μας και να δούμε το πώς μπορούμε να αλληλοβοηθηθούμε. Μαύρο φίδι που μας έφαγε αν δεν το κάνουμε. Όλους όσους είμαστε σε επισφαλή θέση. Να μαζευόμαστε σε σπίτια, σε δημόσιους χώρους, σε σοκάκια, όπου μπορούμε να βρεθούμε για να ετοιμάζουμε τις διαδηλώσεις μας ενάντια σ’ όλους αυτούς που θέλουν να μας απομυζήσουν τη ζωή με τα μέτρα που παίρνουν. Να βρούμε τρόπους να δίνουμε το χέρι ακόμα και μ’ αυτόν που μαλώσαμε τις εποχές που αυτό ήταν πολυτέλεια.

-Να σταματήσουμε να μηρυκάζουμε τις μπούρδες των μπλογκ και των φυλλάδων του νησιού αναπαράγοντας κουτσομπολιά για τον Α και τον Β παράγοντα. Αυτός είναι τρόπος στρατολόγησης οπαδών του κυρίου Τάδε ή του κυρίου Δείνα. Αν δεν θέλουμε να είμαστε σε κοπάδι πρέπει να δούμε τι καλό μπορούμε να κάνουμε εμείς, μαζί, ασκώντας εποικοδομητική κριτική.

-Να είμαστε έτοιμοι όταν θα κόψουν το ρεύμα στο γείτονα. Να είμαστε εκεί με …όλα τα απαραίτητα, μιας και δεν μπορούμε να πείσουμε κανένα μηχανισμό για το δίκιο μας. Είδες το τι έγινε με το απάνθρωπο κόψιμο παροχής ρεύματος στο Κέντρο Αιμοκάθαρσης της Κυψέλης τον περασμένο μήνα. Αν μαζευόντουσαν 20 άνθρωποι-γείτονες-αναγκαιούχοι (με άγριες διαθέσεις και … όλα τα απαραίτητα) θα έκοβαν το ρεύμα αφήνοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς; Να είμαστε δίπλα όταν θα πάνε να κάνουν κατάσχεση στο σπιτάκι ή στο μαγαζάκι του συνανθρώπου μας. Σ’ αυτού που δεν τον συμπαθούμε. Τι να κάνουμε; Κανείς δεν είναι τέλειος.

-Να κλείσουμε την τηλεόραση που είναι το δηλητήριο στην καθημερινή μας ζωή και μόνο ψέματα μπορεί να πει για τη «διάσωσή» μας από τις δόσεις και τις εκταμιεύσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας ή να διαφημίζει τους φασίστες, νοσταλγούς του Χίτλερ να κάνουν τις μπίζνες τους. Να κλείσουμε την τηλεόραση που μας μοιράζει ένα σωρό σκουπίδια, σίριαλ, «έξυπνες διαφημίσεις»  και να στραφούμε στο βιβλίο, στην συζήτηση, στη μόρφωση.

-Να αγωνιστούμε για τα σχολεία, για το Κέντρο Υγείας, για τις συγκοινωνίες, για την ακτοπλοΐα, για το νερό, για τη διαχείριση σκουπιδιών, για τα εργασιακά, για τον Πολιτισμό, για τα παιδιά μας, για τη γειτονιά μας, για την ανεργία, για τις υποδομές του νησιού και να μην «το παίζουμε» «θαμώνες» που κοιτούν από μακριά τους «γραφικούς» όταν γίνεται κάτι. Μαζί «θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα». Εκεί θα πούμε τις αντιρρήσεις μας κι όχι στον καφενέ ή στο σπίτι, το «δεν γίνεται τίποτε».

-Να σταματήσουμε να «αγωνιζόμαστε» μόνο «για την πάρτη μας», μπας και σωθούμε. Αν ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα θα ψοφήσει κι η δική μας.