Η «σχεδία στ’ ανοιχτά της Αίγινας, εδώ και μήνες έχει πάψει να λειτουργεί. Ο λόγος είναι ότι «έφαγε τα ψωμιά της» και ότι «έπιασε ταβάνι» για το εξαντλημένο τοπικό ζήτημα. Η αμηχανία, η απραξία και η αναμονή ήταν πλέον -όχι το χαρακτηριστικό του τοπικού μας ζητήματος- αλλά το ίδιο το ζήτημα. Κι αυτό ήταν αήττητο. Όμως αυτή η κατάσταση έχει τα διαλείμματά της και τις πρόδηλες διαψεύσεις της. Κι αυτή δεν ήταν άλλη από την διάψευση ενός μυθεύματος και παραθεώρησης για το, σε τι νησί ζούμε.
Κατηγορία: μνημονιακή λαίλαπα
Τι σχεδιάζει η Lamda Development στην Αίγινα
|
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Το νέο μεγάλο οικιστικό έργο της Lamda Development βρίσκεται στο νησί της Αίγινας και-εν αντιθέσει με το παραδοσιακό προεκλογικό «φρένο»- το υπουργείο Περιβάλλοντος άναψε, χθες, το «πράσινο φως» για την υλοποίησή του τουριστικού project. Συγκεκριμένα, το ΥΠΕΚΑ ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την πολεοδόμηση του ιδιωτικού τουριστικού οικισμού Alkyonides Hill έκτασης 116 στρεμμάτων που βρίσκεται στην Πέρδικα της Αίγινας. Το 2008 η Lamda Development αγόρασε, μέσω της κατά 100% θυγατρικής της ΓΕΑΚΑΤ, το οικόπεδο προς 13,5 εκατ. ευρώ, με την εταιρεία να έχει, πλέον, τη δυνατότητα να προχωρήσει στην ανάπτυξή του. Σύμφωνα με παλαιότερη (2008) οικονομική έκθεση της εισηγμένης, το εκτιμώμενο κόστος επένδυσης της έκτασης διαμορφώνεται στα 50 εκατ. ευρώ.
Όπως προβλέπει παλαιότερος σχεδιασμός της Lamda Development, οι επιλογές αξιοποίησης του ακινήτου περιλαμβάνουν είτε την πώλησή του ως έχει είτε την ανάπτυξη και την πώληση κτηρίων κατόπιν συμφωνίας με τους τελικούς χρήστες. Βέβαια, σήμερα πρώτη προτεραιότητα της εισηγμένης είναι η προώθηση των διαδικασιών για την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών στην έκταση 6,2 χιλιάδων στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, project του οποίου η «τύχη» θα κριθεί οριστικά μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Σε κάθε περίπτωση η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων έχουν ισχύ 10 ετών.
Τι περιλαμβάνει το έργο
Σύμφωνα με την Lamda Development, οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης επιτρέπουν οικιστική ανάπτυξη 22.000 τ.μ. του Alkyonides Hill, ενώ για ποσοστό πληρότητας 100%, ο πληθυσμός του οικισμού υπολογίζεται σε 650 άτομα. Το έργο θα περιλαμβάνει:
α) κατοικίες
β) ξενώνες για την φιλοξενία επισκεπτών γ) εστιατόριο και καταστήματα πρώτης ανάγκης δ) αθλητικές υποδομές ε) κοινόχρηστους πράσινους χώρους, πεζόδρομους και κεντρική πλατεία στ) εσωτερικό οδικό δίκτυο ζ) κοινόχρηστες θέσεις στάθμευσης και η) ηλεκτρο/Μηχανολογικές (Η/Μ) εγκαταστάσεις Επίσης, οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης προβλέπουν την κατοικιών, ανάπτυξη εστιατορίων, αναψυκτηρίων, εμπορικών καταστημάτων, κατοικιών, ξενώνων με μέγιστο δυναμικό 10 κλινών και αθλητικών εγκαταστάσεων.
Για την έκταση, που είναι διαιρεμένη σε τέσσερις τομείς, προβλέπεται μέγιστο ποσοστό κάλυψης 40 και 45% και συντελεστής δόμησης από 0,25 έως 0,45 (ανά τομέα). Ακόμη, το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτηρίων στους τομείς Ι, ΙΙ και ΙΙΙ ορίζεται σε 7,5 μέτρα, μετρούμενο από το γύρω φυσικό έδαφος, ενώ το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων στον τομέα IV είναι τέσσερα μέτρα.
Με την ανάπτυξη του οικισμού θα πρέπει ταυτόχρονα να υλοποιηθούν σημαντικά έργα υποδομής, όπως δίκτυο ύδρευσης και άδρευσης και εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού.
|
Πηγή:www.capital.gr
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι Θεοί του Ολύμπου
αναδημοσίευση από το ιστολόγιο της Ομάδας Ελευθεριακών Κομμουνιστών
Κυριακή, 4 Ιανουαρίου 2015
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι Θεοί του Ολύμπου
Tο παρακάτω κείμενο είναι αναδημοσίευση του κειμένου “Alexis Tsipras e gli dei dell’Olimpo”, το οποίο δημοσιεύθηκε στην Umanità Nova, στις 30/12/2014. Το αρχικό κείμενο (στα ιταλικά) μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.umanitanova.org/2014/12/30/alexis-tsipras-e-gli-dei-dellolimpo/ . Η μετάφραση είναι δική μας.
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αποκτήσει σώμα, φυσική υπόσταση, ουσία, ένας χώρος που διέθετε νούμερα στο μεγάλο κεφάλαιο: η Χρηματιστηριακή Αγορά. Ανθρωπομορφοποιήθηκε: τρέχει, προωθείται, πέφτει, υποχωρεί, ξανασηκώνεται, καταρρέει. Και όπως κάθε καλό ανθρώπινο ον φοβάται, αλλά πάνω απ ‘όλα, φοβίζει: αντιδρά όχι μόνο με κάθε επίθεση, αλλά και σε κάθε υποτιθέμενη επίθεση. Προλαμβάνει και μαντεύει τι θα συμβεί και, ως εκ τούτου, προειδοποιεί, επιπλήττει, καλεί, σφυρίζει, διατάζει να … Και όπως κάθε εκβιαστής και εκβιάστρια που σέβεται τον εαυτό του/της, όταν δεν παίρνει ό, τι θέλει, συντρίβει, αμείλικτα, φέρνοντας μαζί του θάνατο και καταστροφή, αλλά μόνο σε εκείνους που βρίσκονται χαμηλά. Και όσο χαμηλότερα είναι, τόσο περισσότερο τους τραβά αμείλικτα προς την άβυσσο. Η Χρηματιστηριακή Αγορά είναι ο νέος Ερμής, ο κήρυκας και αγγελιοφόρος των θεών του Καπιταλισμού, η οποία επιδιώκει, μέσω των «τεχνασμάτων» του, την αποκατάσταση, μεταξύ ανθρώπων και θεών, της επαφής που έχει χαθεί. Ο Πλάτων βάζει τον Σωκράτη να υποστηρίζει οτι: “Ο Ερμής είναι Θεός διερμηνέας, αγγελιοφόρος, κλέφτης, πλάνος στην ομιλία και πρακτικός στις συναλλαγές, ως έμπειρος στην χρήση του λόγου· ο γιος του είναι ο Λόγος.»
Η Χρηματιστηριακή Αγορά είναι, ως εκ τούτου, η νέα θεότητα της ευγλωττίας:. έξυπνη, λεπτή, πειστική. Τις προάλλες μίλησε και πάλι: “μείον 12%» – είπε – «χτύπησα: Έπεσα και γρεμίστηκα, και πάλι!”. Μίλησε για την Ελλάδα, το σπήλαιο στα έγκατα της Κυλλήνης, την υψηλότερη κορυφή της Πελοποννήσου, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Αχαΐας, όπου γεννήθηκε ο Ερμής. Η Χρηματιστηριακή Αγορά είχε ακούσει, από έναν κήρυκα των θεών, ότι «αν υπήρχαν πρόωρες εκλογές και αν ήταν να κερδίσει ένας ημίθεος που ονομάζεται Τσίπρας, γιος πολλών πατεράδων και μανάδων, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, Ενεργοί Πολίτες, συγκεντρωμένοι σήμερα υπό την θεά ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα ήταν καταστροφή όχι μόνο σε όλη την μητέρα Ελλάδα, αλλά και για κάθε κατοικημένο τόπο μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες». Αυτή η θλιβερή προφητεία γρήγορα διαδόθηκε από τους αγγελιοφόρους του Κεφαλαίου, οι οποίοι, για άλλη μια φορά, προειδοποίησαν, επίπληξαν, ύπουλα τελεσιγράφησαν. Ο Τσίπρας, για όσους τον γνωρίζουν, δεν έχει καμία πρόθεση να υπονομεύσει τον Δία: δεν φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του, να εκδημοκρατήσει την πληθώρα των θεών και να ανακατανείμει τα κλοπιμαία. Παλιό σχέδιο που πέρασε πλέον στη σοφίτα. Πολλοί απεσταλμένοι του θεού Κεφαλαίου γνωρίζουν ότι ο Τσίπρας δεν θέλει να τρομάξει το χρηματιστήριο, αλλά μάλλον προσπαθεί να το παρακάμψει και να ακοκτήσει εύνοια: «Δεν πρέπει να μας φοβάστε» – βροντά ο Τσίπρας – «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι το τέλος του ευρώ. Θα είναι μάλλον η σωτηρία του: αν κερδίσει τις ελληνικές εκλογές, θα κάνουμε να απογειωθεί πραγματικά το σχέδιο της Φορολογικής Ενοποίησης της Ευρώπης.» Μια έκπτωση, απλά θέλει μια έκπτωση, ένα σημάδι έστω και ελάχιστο: μια μικρή πνοή ζωής, όπως μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο. Μια πράξη ελέους του νικητή.
«Δεν είναι αλήθεια» – απαντά ο Αντώνης Σαμαράς, ο γιος της θεάς Πολιτική Άνοιξη και προστατευόμενος του θεού ΠΑΣΟΚ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ τρομοκρατεί τις Τιμές!» Ποτέ μια φράση δεν ήταν πιο δυσοίωνη: το να χτυπιέται η μητέρα, η Χρηματιστηριακή Αγορά, είναι ήδη σοβαρό πράγμα . Αλλά το να τιμωρούνται οι Τιμές, τα ευγενή τέκνα της, είναι ανήκουστο! Ο πατέρας Κεφάλαιο δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι τέτοιο. Ήδη υπήρξε μεγαλόψυχος: έδωσε χρήματα σε μεγάλες ποσότητες. Τους έφερε το ΔΝΤ. Αλλά υπό έναν όρο: κόψτε, κόψτε, συντρίψτε!
Εντωμεταξύ, το σπίτι καίγεται. Γρήγορα.
Το χρέος και η παραγωγή
αναδημοσίευση από την εφημερίδα των συντακτών
Το χρέος και η παραγωγή
Βαγγέλης Πισσίας*
«Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αυτή ήταν και είναι η πάγια θέση μας, με αυτήν απαντάμε στην κυβέρνηση που υποκλίνεται στους τροϊκανούς… Αν δεν παραγραφεί, ολόκληρο ή κατά το μέγα μέρος του, ανάπτυξη στη χώρα δεν θα υπάρξει».
«Πάντων χρέος κρατεί» λοιπόν και όχι «νους», όπως έλεγε ο Αναξαγόρας… Και υπέρτατος σκοπός η βιωσιμότητα του χρέους, κατά την επικρατούσα πολιτική αντίληψη.
Αντίληψη η οποία δεν διαχέεται από μονεταριστές οικονομολόγους ή από ένα, κάποιο, νεοφιλελεύθερο κόμμα, αλλά από τη μείζονα αντιπολίτευση, αυτήν που αυτοαναφέρεται στον αριστερό, ριζοσπαστικό προσανατολισμό της. Ομως, η μονοσήμαντη, εμμονική και μάλλον ηττοπαθής αναφορά στο πρόβλημα του χρέους κι ο ισχυρισμός ότι χωρίς τη διαγραφή του η οικονομία της χώρας δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί, όχι μόνο υποβαθμίζουν τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας αλλά και εκτοπίζουν το, πράγματι, θεμελιώδες πρόβλημα της βιωσιμότητας της ελληνικής παραγωγής.
Το χρέος, κρινόμενο από τη σκοπιά της Πολιτικής Οικονομίας, είναι ένα δισυπόστατο οικονομικό μέγεθος, ένα μέγεθος ταυτόχρονα υλικό και άυλο, που επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη γενική κίνηση του κεφαλαίου. Ομως το χρέος, σύμφωνα τουλάχιστον με τις σχολές των οικονομικών της ευημερίας και ιδιαίτερα κατά το μαρξιανό παράδειγμα, εντάσσεται στο λεγόμενο πεδίο της κυκλοφορίας των ανταλλακτικών αξιών και ειδικότερα του χρήματος.
Ο Μαρξ, στην εισαγωγή των Grundrisse (1857), εκθέτει με σαφήνεια τη θέση πως κάθε κοινωνία οφείλει να αναλύεται ως ένας «συλλογισμός», που περιλαμβάνει τις εξής οικονομικές διαδικασίες ή φάσεις: Παραγωγή (ως καθολικότητα) / διανομή-ανταλλαγή (ως μερικότητα) / κατανάλωση (ως ατομικότητα), και υποστηρίζει πως η πρώτη, η παραγωγή, ως οργανική ολότητα, επικαθορίζει όλες τις άλλες διαδικασίες ή φάσεις. Συνάγεται συνεπώς ότι το χρήμα, μορφή του οποίου είναι το χρέος, αν και στην εποχή μας έχει κυριαρχήσει στη σφαίρα της κυκλοφορίας των ανταλλακτικών αξιών, υποτάσσεται, σε τελευταία ανάλυση, στην παραγωγική διαδικασία, η οποία αποτελεί την κύρια διαδικασία της γενικής κίνησης του κεφαλαίου.
Συνάγεται, δηλαδή, ότι η παραγωγική δυναμική είναι αυτή που υπερέχει στη γενική κίνηση του κεφαλαίου και, σε τελευταία ανάλυση, δημιουργεί την οικονομική ανάπτυξη. Ο ισχυρισμός αυτός δεν αφορά μόνο παρελθούσες εποχές αλλά ισχύει ακόμη και σήμερα, στην κρίσιμη αυτή φάση ακμής -και συνάμα παρακμής- του καζινο-καπιταλισμού.
Το αναποδογύρισμα του μαρξιανού παραδείγματος, που μόλις περιγράφηκε, φανερώνει έλλειψη -ή και άρνηση- κατανόησης τόσο της γενικής όσο και της ειδικής κίνησης του κεφαλαίου, εκείνης που συνδέεται με τις εκάστοτε προϋποθέσεις (γενικές και ειδικές) μετατροπής του χρηματικού κεφαλαίου σε παραγωγικό κεφάλαιο.
Το αναποδογύρισμα αυτό εξηγεί το έλλειμμα τεκμηρίωσης των πρόσφατων εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της ανεργίας πάνω σε αξιόπιστα ποσοτικά και προπαντός ποιοτικά μεγέθη. Στην απουσία, με άλλα λόγια, εξειδικευμένης ανάλυσης της εσωτερικής σχέσης του παραγωγικού κεφαλαίου (εργασία/μέσα παραγωγής), με δεδομένη σήμερα τη χαμηλή δυνατότητα κινητοποίησης χρηματικού ή δανειακού κεφαλαίου.
Ανάλυσης όπου η «εργασία» θα προσδιορίζεται τόσο ποσοτικά, ως το ένα τμήμα δηλαδή του παραγωγικού κεφαλαίου, όσο και τεχνικά, ως ένα φάσμα μορφών-τύπων παραγωγικής εργασίας, κατάλληλων για την ανάπτυξη ενός ιδιότυπου και οικονομικά αποτελεσματικού παραγωγικού μοντέλου. Οπου, παράλληλα, τα «μέσα παραγωγής» θα προσδιορίζονται και αυτά τόσο ποσοτικά, ως το έτερο τμήμα του παραγωγικού κεφαλαίου, όσο και τεχνολογικά, ως ένα κατάλληλα διαρθρωμένο φάσμα τεχνικών μέσων-εξοπλισμών, κατάλληλων επίσης για την αξιοποίηση των διαθέσιμων και δημιουργούμενων μορφών παραγωγικής εργασίας, με σκοπό τη μεγιστοποίηση του οικονομικού και κοινωνικού αποτελέσματος.
Τέλος, το αναποδογύρισμα του μαρξιανού –και όχι μόνο- παραδείγματος εξηγεί την έλλειψη αξιολόγησης ή επεξεργασίας παλιών και νέων μορφών βιομηχανικού κεφαλαίου (βιομηχανικό υπό την ευρεία έννοια του αγκαλιάσματος κάθε κλάδου ή τύπου της παραγωγής, όπως αναφέρει ο Μαρξ) ή αγροτικού (καλλιεργητικού ή μεταποιητικού) κεφαλαίου.
Τα χρόνια των πρώτων μνημονίων πέρασαν, αλλά είναι πολύ πιθανό τα μέτρα που μας επέβαλαν να επανέλθουν με διαφορετικό όνομα. Η παγίδευση του ΣΥΡΙΖΑ σε διαχειριστικές, χρηματοοικονομικές προσεγγίσεις, η αποξένωσή του από τα εργαλεία της οικονομικής πολιτικής, βιομηχανικής-μεταποιητικής και αγροτικής, δεν επιτρέπει να υπάρξει αποτρεπτική και συνάμα δημιουργική απάντηση. Οπως και η απουσία βιώσιμης, ρεαλιστικής, δομικής -και όχι απλά συγκυριακής- προγραμματικής πρότασης που θα μετασχηματίσει την παραγωγική βάση της χώρας, θα τη στήσει στα πόδια της, δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα εδραίωσης ενός κοινωνικά δίκαιου, αξιοπρεπούς αλλά και παραγωγικά ικανού εργασιακού καθεστώτος, δεν ανοίγει έναν διαφορετικό δρόμο.
Πηγαίνοντας ο ΣΥΡΙΖΑ προς τις εκλογές με κεντρικό επιχείρημα τη διαπραγματευτική του δεινότητα (ποιος όμως θα κάμψει ποιον, πώς και γιατί… ίδωμεν), δεν μπορεί να πείσει τα κοινωνικά στρώματα που συνδέονται άμεσα με την παραγωγή ή εκείνα που κατάλαβαν, έστω και αργά, την αναγκαιότητά της. Στην περίπτωση αυτή η ψήφος του ελληνικού λαού θα είναι ψήφος εκδίωξης των νυν και αβέβαιης ελπίδας προς αυτούς που έρχονται. Μια τέτοια ψήφος όμως δεν θα εκφράσει ένα δυναμικό παρόν και δεν θα προοιωνίζεται ένα επιθυμητό μέλλον.
* Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων
για το ναυτικό έγκλημα στ’ ανοιχτά της Κέρκυρας
αναδημοσίευση από το Περιοδικό
Αυξάνονται οι νεκροί και οι αγνοούμενοι στο Norman Atlantic.
Θα απαντήσει κανείς για αυτό το έγκλημα;
Το Περιοδικό – Kοινωνία + Κινήματα – 29/12/2014
Σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές η επιχείρηση διάσωσης ολοκληρώθηκε. Όμως ο αριθμός των διασωθέντων (432 άτομα) αποκλείνει κατά δεκάδες -ακόμη τουλάχιστον- από τον αρχικό αριθμό των επιβαινόντων (478 άτομα, πλήρωμα και επιβάτες).
Οι αγνοούμενοι λοιπόν είναι περίπου 40 στο βαθμό που μεταδίδεται από περισσότερα μέσα πλέον η τραγική είδηση ότι υπάρχουν συνολικά 7 νεκροί (πρώτη μετέδωσε την είδηση η ιταλική La Republicca). Υπάρχουν βέβαια ακόμη ερωτήματα και για την ακριβή λίστα των επιβαινόντων και την πιθανότητα κάποιοι να βρίσκονται σε αυτή αλλά τελικά να μην ταξίδεψαν. Όπως δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, μετά την ολοκλήρωση της επιχειρήσης εκκένωσης του Norman Atlantic: «Θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερα θύματα…Αποφύγαμε εκατόμβη».
Την ίδια στιγμή λοιπόν που στην Ελλάδα αντικειμενικά φουντώνει η συζήτηση για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και τις επικείμενες εκλογές στις 25 Γενάρη, μία ακόμη τραγωδία δείχνει να συντελείται, την οποία φαίνεται να πληρώνουν με τίμημα τη ζωή τους απλοί άνθρωποι που βρέθηκαν στο μοιραίο πλοίο για δουλειές ή για διακοπές. Η τραγωδία αυτή ακόμη και για τον πιο ανυποψίαστο φαίνεται ότι δε αποτελεί απλά αποτέλεσμα φυσικών φαινομένων ή κάποιου ανθρώπινου, τυχαίου λάθους. Οι συνθήκες ασφαλείας φαίνεται και πάλι να μην ειναι συμβατές με τους ρυθμούς και τον τρόπο που λειτουργεί η εφοπλιστική επιχειρηματικότητα. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής δεν φαίνεται να είναι συμβατή με τους όρους που ξοδεύεται ο κρατικός προϋπολογισμός και τις συνθήκες λιτότητας που χτυπάνε κυρίως τις δομές του λεγόμενου κοινωνικού κράτους (πλευρά του οποίου είναι και οι δομές προστασίας, διάσωσης). Το κέρδος των εφοπλιστών δεν φαίνεται να είναι συμβατό με συνθήκες ασφαλούς και ποιοτικής ναυσιπλοΐας.
Ενώ λοιπόν ελπίζουμε ακόμη για περισσότερους διασωθέντεες δεν μπορούμε να μην σκύψουμε ήδη στις πρώτες – ενδείξεις ευρήματα που μαρτυρούν των παραπάνω λόγων το αληθές:
Α. Επιβαρυντική έκθεση για το Norman Atlantic από το Λιμεναρχείο Πάτρας
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, το Λιμεναρχείο Πάτρας είχε εκδώσει έγγραφη αναφορά, πριν από μερικές ημέρες – πληροφορίες κάνουν λόγο για τις 19 Δεκεμβρίου-, που αφορούσε σε δυσλειτουργίες στο πλοίο Norman Atlantic. Αναφέρθηκαν προβλήματα σε φωτεινές ενδείξεις συναγερμού (!!!), σε θύρα στεγανοποίησης, σε συστήματα διάσωσης(!!!), καθώς και στη στεγανότητα του πλοίου.
Εδώ μπορείτε να δείτε τα έγγραφα όπως διέρευσαν σε ΜΜΕ:
Β. Μαρτυρία επιβάτη μέσα από το πλοίο πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά
Η μαρτυρία περιγράφει μια απαράδεκτη κατάσταση μέσα στο πλοίο και αναφέρεται σε υπερφόρτωση του πλοίου από επιβάτες, που είναι «παστωμένοι» εξαιτίας του μεγάλου πλήθους:
«Πόσο ασφαλές είναι να υπερφορτώνετε ένα πλοίο τέτοιας κατηγορίας για να μη χάσετε τα ευρωπουλάκια?», γράφει.
«Ποιός και πως θα δικαιολογήσει την έξτρα ώρα καθυστέρησης από δουλειές/άλλα μέσα κυκλοφορίας/ακύρωση κρατήσεων ξενοδοχείων κ.λπ.?
Ο κόσμος κάθεται στο πάτωμα, άλλοι φουσκώνουν στρώμα γιατί οι καμπίνες είναι πλήρεις, άλλοι κοιμούνται κάτω. Φεύγοντας, βάλτε μας και να το καθαρίσουμε κιόλας.
Έχουν γίνει μπερδέματα με τις καμπίνες, έχουν βγάλει τον κόσμο έξω στο σαλόνι με μικρά παιδιά και περιμένει».
Διαβάστε ολόκληρο το δραματικό μήνυμα για την κατάσταση που επικρατούσε λίγο ξεσπάσει η πυρκαγιά. Το μήνυμα αναρτήθηκε από τον επιβάτη στη σελίδα στη 1.14′ τα ξημερώματα της Κυριακής
«Κατ’αρχήν Χρόνια Πολλά!
Ευτυχώς που μπορώ να δημοσιεύσω στη σελίδα χωρίς να κάνω like, γιατί η μέχρι στιγμής μας εμπειρία μόνο για like δεν είναι.
Από που να ξεκινήσω.. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε Ηγουμενίτσα, με καθυστέρηση ήδη στην ώρα άφιξης/αναχώρησης (Πάτρα-Ανκόνα).
Εκτός από παστωμένοι και υπερφορτωμένοι για τη χωρητικότητα του συγκεκριμένου πλοίου, δεν υπάρχει και απολύτως καμία ανακοίνωση-ενημέρωση για το πόσο θα καθυστερήσουμε να φτάσουμε Ανκόνα.
Ενοχλητική δυσωδία διάχυτη σε όλους τους χώρους του πλοίου, τουαλέτες απαράδεκτες, καρέκλες σπασμένες και όλα αυτά στην ίδια τιμή που θα έπρεπε κανονικά να ταξιδέψουμε με ένα αξιοπρεπές και αξιόπιστο πλοίο της γραμμής.
Και αυτό λόγω «αλλαγής πλοίου» και «αντικατάστασης με ένα καινούργιο», όπως ενημερωθήκαμε από το προσωπικό στο λιμάνι της Πάτρας.
Εμείς εδώ έχουμε μαζευτεί παρέα στο κατάτρωμα και κλαίμε τα λεφτά που δώσαμε.
Και σας ρωτάω λοιπόν: Για πόσο ηλίθιους και κορόιδα μας έχετε?
Πόσο ασφαλές είναι να υπερφορτώνετε ένα πλοίο τέτοιας κατηγορίας για να μη χάσετε τα ευρωπουλάκια?
Ποιός και πως θα δικαιολογήσει την έξτρα ώρα καθυστέρησης από δουλειές/άλλα μέσα κυκλοφορίας/ακύρωση κρατήσεων ξενοδοχείων κ.λπ.?
Ο κόσμος κάθεται στο πάτωμα, άλλοι φουσκώνουν στρώμα γιατί οι καμπίνες είναι πλήρεις, άλλοι κοιμούνται κάτω. Φεύγοντας, βάλτε μας και να το καθαρίσουμε κιόλας.
Έχουν γίνει μπερδέματα με τις καμπίνες, έχουν βγάλει τον κόσμο έξω στο σαλόνι με μικρά παιδιά και περιμένει.
Παρακαλώ, να επισημάνω ότι τα παραπάνω παράπονα δε προορίζονται για το πλήρωμα αλλά για τη διοίκηση της εταιρείας. Ευτυχώς το πλήρωμα προσπαθεί να παραμένει ψύχραιμο.
Πολύ που σας ενδιαφέρει βέβαια..
Μπάχαλο!!!»
Γ. Η εγκληματική ανετοιμότητα του Ελληνικού κράτους: Ανάμεσα στην οσμή σκανδάλων και την λιτότητα δεν περισσεύουν χρήματα για σωστικά μέσα
– Μια σημαντική πτυχή πάνω στο ζήτημα φωτίζει το koutipandoras.gr:
«Η δικαιοσύνη είναι αυτή που θα κληθεί να δώσει απαντήσεις για το αν δόθηκαν μίζες στον Γιώργο Καρατζαφέρη και σε λοιπά πολιτικά και μη πρόσωπα για τα 12 «Super Puma» τα οποία υποτίθεται πως έχει στη διάθεσή της η χώρα μας, αλλά από τα οποία μόνο τα τρία (μάξιμουμ) είναι λειτουργικά. Είναι χαρακτηριστικό πως τα εννέα δεν διαθέτουν το απαραίτητο «hoist», το συρματόσκοινο δηλαδή για την εναέρια διακομιδή ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο. Και το ακόμα πιο τραγικό είναι πως μόλις τώρα έφυγε από τη Λήμνο για τα ανοιχτά της Κέρκυρας το ένα από τα τρία λειτουργικά «Super Puma», τα οποία είναι κατασκευασμένα ακριβώς για να συνεισφέρουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης…
Όλα αυτά σημαίνουν, επίσης, πως μένουν ανενεργοί στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα 49 ειδικευμένοι διασώστες, οι οποίοι θα μπορούσαν τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές να επιχειρούν στην Αδριατική και να σώζουν τους επιβαίνοντες στο «Norman Atlantic». Αντιθέτως, ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας, ο οποίος όπως και οι προκάτοχοί του αρέσκεται σε επικοινωνιακές βόλτες προς άγραν φωτογραφιών, έχει στείλει «γενικούς» διασώστες» για να συνδράμουν τις ιταλικές αρχές. Κατά τα άλλα, οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Θάνο Πλεύρη τον καιρό που ήταν να προμηθευτούμε τα «Super Puma»…»!
– Το onalert.gr θέτει και ένα άλλο ζήτημα:
«Μπορεί μήπως κάποιος να μας απαντήσει που ήταν τα έξι αχρησιμοποίητα ελικόπτερα Dauphin του Λιμενικού Σώματος; Αγορασμένα και πληρωμένα από τους Έλληνες φορολογούμενους που πλήρωσαν 50 εκατομμύρια ευρώ, πεταξαν κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων κι ένα τελευταίο πέταξε στην αεροπορική επίδειξη Athens Flying Week! Δεν θυμόμαστε όμως πότε πέταξαν σε επιχείρηση έρευνας διάσωσης για τις οποίες αγοράστηκαν. Από το 2005 που αγοράστηκαν δώσαμε άλλα 280 εκατομμύρια ευρώ για να πάρουμε άλλα 17 ελικόπτερα για τον ίδιο λόγο! Τα Dauphin δεν πέταξαν μετά από τους Ολυμπιακούς γιατί προέκυψαν προβλήματα τεχνικής υποστήριξης!Τότε προσπάθησε να τα αναλάβει το ΠΝ γιατί η ΠΑ δεν τα ήθελε. Πληρώσαμε και εκπαιδεύσεις για πιλότους του ΠΝ στην Γαλλία. Αυτοί θα ¨έπρεπε να συμπληρώσουν έναν ικανό αριθμό ωρών πτήσης, ώστε να καταστούν οι ίδιοι εκπαιδευτές. Μετά να εκπαιδεύσουν προσωπικό του λιμενικού, που με τη σειρά του έπρεπε να γράψει αρκετές ώρες στον αέρα ώστε να γίνουν οι πιλότοι του εκπαιδευτές και να εκπαιδεύσουν άλλους κυβερνήτες και συγκυβερνήτες του λιμενικού”, όπως έγραφε ο Πασχάλης Κορωναίος σε ρεπορτάζ του. Οι λιμενικοί εκπαιδεύτηκαν αλλά τα Dauphin πάλι δεν τα ακούσαμε χθες. Μήπως μπορεί λοιπόν να μας απαντήσει κάποιος γιατί απέχουν;».
– Τέλος δε μπορούμε να μην τονίσουμε τις ιδιαίτερα σημαντικές επισημάνσεις της ρεπόρτερ του υπουργείου Άμυνας, Ιωάννα Ηλιάδη που θέτει με την σειρά της, μέσω twitter, γύρω από το δυστύχημα του «Norman Atlantic», στις οποίες οφείλει να δώσει απαντήσεις ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Δένδιας:
«Γιατί έστειλαν στο «Norman Atlantic» τη φρεγάτα από το Αιγαίο και όχι από Σαλαμίνα;
Πότε θα φθάσει η φρεγάτα ΝΑΒΑΡΙΝΟ στο ναυάγιο;
Γιατί έστειλαν στο “Norman Atlantic” τα “Super Puma” από τα νησιά του Αιγαίου και όχι από την Ελευσίνα που είναι πιο κοντά;
Έχουμε δηλώσει τα Ε/Π SB-70 ως ελικόπτερα SAR; Γιατί δεν έφτασαν ποτέ στο “NormanAtlantic”; Μήπως επειδή είναι ανθυποβρυχιακά»;
Τα ερωτήματα αυτά πρέπει να απαντηθούν σε εύλογο χρόνο και σε καμιά περίπτωση να μην μπουν κάτω από το χαλάκι, ούτε φυσικά να καλυφθούν από τις κυβερνητικές δηλώσεις που διαχέονται από την ανάγκη διατήρησης του εναγκαλισμού της εξουσίας και των δημοσίων σχέσεων του κάθε δελφίνου!
Βίντεο (από το Αθηναϊκό – Μακεδονικό πρακτορείο ειδήσεων) με τις τελευταίες εξελίξεις και τις σωρούς που ανασύρθηκαν :
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Pri4T0to_vo]
Η επερχόμενη παγίδα
αναδημοσίευση από το Άρδην
Η επερχόμενη παγίδα
του Γιώργου Ρακκά
«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας καταστρέψει». Είναι η μόνιμη επωδός όλου του συστημικού συρφετού, από τον Θ. Πάγκαλο, μέχρι την Μισέλ, από τον λύκο-που-στην-αναμπουμπούλα-χαίρεται Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μέχρι τον απελπισμένο ψευτοκουτσαβάκη Αντώνη Σαμαρά και τον δόλιο σύμβουλό του.
Ωστόσο… Κάτι δεν μας λένε καλά… Αν όντως πιστεύουν κάτι τέτοιο, τότε γιατί επιτάχυναν τις διαδικασίες εκλογής του νέου προέδρου, και μάλιστα με υποψήφιο χωρίς πραγματικά συναινετικό χαρακτήρα, φέρνοντας έτσι ένα βήμα πιο κοντά τις πρόωρες εκλογές, και επιταχύνοντας το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Μα πολύ απλά, γιατί θέλουν να γίνει κάτι τέτοιο: Να αποφύγουν, δηλαδή, εκείνοι μια ναρκοθετημένη διαπραγμάτευση που θα τους έδινε την χαριστική βολή, και να προστατέψουν ό,τι έχει απομείνει από τα δικά τους κουφάρια.
Αυτό το τρυκ της Κασσάνδρας, είναι το τελευταίο colpo grosso του Αντώνη Σαμαρά πριν παραδώσει την εξουσία: Να την «στήσει» στην αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθώντας να περισώσει μέσω μιας ενδεχόμενης διαπραματευτικής αποτυχίας της, ό,τι έχει απομείνει από το πολιτικό του γόητρο. Φυσικά, με αυτόν τον τρόπο δείχνει ότι αδιαφορεί παντελώς για το μέλλον αυτής της χώρας. Αλλά ποιός είπε ότι μπροστά στο δικό του το συμφέρον νοιάζεται για αυτό; Με παρόμοιο τρόπο ενέργησε τότε, το 1992, προς μεγάλη ευχαρίστηση του… Σωκράτη Κόκκαλη και των λοιπών μελλοντικών ‘βαρόνων’ του εκσυγχρονισμού.
Τα ίδια τάχα δεν έκανε και ο «όπου φύγει-φύγει» Κωνσταντίνος Καραμανλής το 2009, παραδίδοντας εντελώς αμαχητί την εξουσία στον Γιώργο Παπανδρέου, και χαρίζοντας του την μοναδική ευκαιρία να μείνει στην ιστορία της χώρας ως ο πολιτικός που την παρέδωσε σιδηροδέσμια στα χέρια της Τρόικας μ’ εκείνο το ανεπανάληπτο διάγγελμα στο Καστελόριζο;
Το κεντρικό ερώτημα έγκειται στο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιλαμβάνεται αυτήν την παγίδα, και σηκώνει το γάντι της πρόκλησης, προκειμένου να διαχειριστεί εξελίξεις λίγο ως πολύ ναρκοθετημένες – αρκεί να προσέξει κανείς την νέα παρέμβαση του Σόιμπλε, που αξιώνει την τήρηση της παρούσας πολιτικής ανεξαρτήτως από το ποιος θα αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας στις επόμενες εκλογές, ώστε να αντιληφθεί ότι η παγίδα που στήνεται στην αξιωματική αντιπολίτευση μοναδικό στόχο έχει να την θέσει και αυτήν στο κάδρο των κομμάτων που υπέκυψαν στην αποικία χρέους. Και μέσω αυτής, να ενσωματώσει σύσσωμο το πολιτικό σύστημα στο κάδρο ενός «κανονικοποιημένου» μοντέλου ‘συσσώρευσης δια της εθνικής καταστροφής’ της Ελλάδας.
Η απάντηση στο ερώτημα βρίσκεται στην λανθασμένη στρατηγική που ακολούθησε ο Αλέξης Τσίπρας ήδη από τις εκλογές του 2012. Στο ότι έπαιξε, πολύ πρόωρα, το χαρτί της «κυβερνώσας αριστεράς», γεγονός που επέτρεψε στο κόμμα του να εκτοξευθεί στο 27% και να μετασχηματιστεί από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας –δίχως βέβαια να υπάρχουν ούτε οι υποκειμενικές ούτε οι αντικειμενικές συνθήκες που θα του επέτρεπαν να διαχειριστεί αυτήν την εξουσία και προπαντός χωρίς την ύπαρξη ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος, προκαλώντας μια μεγάλη πολιτική αλλαγή, όπως υπόσχεται. Μάλιστα, τότε, είχε δηλώσει χαριτολογώντας ότι είναι «πολύ καλός στο… πόκερ». Μόνο που σε αυτού του είδους τον τζόγο «υψηλού ρίσκου» παρουσιάζεται μία μόνον ευκαιρία, και μάλιστα δίχως να μπορείς να επιλέξεις εσύ το πότε.
Και τώρα που ήρθε η στιγμή, όλες οι ενδείξεις βαίνουν σε βάρος της υπόσχεσης για μιαν ανατροπή στην διαπραγμάτευση με τους ξένους δανειστές, που θα απελευθέρωνε την χώρα από τα δεσμά των μνημονίων: Οι Γερμανοί, είναι δεδομένοι και η ανθελληνική τους στρατηγική γνωστή, ενώ αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει καμία άλλη ευρωπαϊκή δύναμη που φαίνεται ότι θα μπορούσε να στηρίξει μια «μικρή ελληνική ανταρσία» μέσα στην γερμανική Ευρώπη. Το «Ποδέμος» στηρίζει, ωστόσο αυτό έχει υιοθετήσει μιαν άλλη στρατηγική «δημιουργικής αναμονής» και ριζώματος των αντιστάσεων στους κόλπους της ισπανικής κοινωνίας –ενώ η Ιταλία εκφράσει μεν τις ενστάσεις της, ωστόσο δεν επιθυμεί να συμπαραταχθεί με την «καμένη» Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, οι Αμερικάνοι έχουν καταλήξει σε μια συμφωνία με τους Γερμανούς γύρω από το Ουκρανικό, γεγονός που προσανατολίζει την Ε.Ε. στην στρατηγική του ευρωατλαντισμού κι έτσι αίρονται σε σημαντικό βαθμό οι ενστάσεις που είχαν οι ΗΠΑ στην γερμανική πολιτική σχετικά με την Ελλάδα. Τέλος, οι Ρώσοι εξαιτίας του νέου άτυπου ψυχρού πολέμου που έχει στηθεί γύρω από το Ουκρανικό στρέφονται αποφασιστικά προς την Ανατολή, γυρνώντας έστω και προσωρινά τις πλάτες τους στην Δύση, γεγονός που αναβαθμίζει τη σημασία των ρωσο-τουρκικών σχέσεων στην σκακιέρα του Πούτιν, και υποβαθμίζει αντίστοιχα την σημασία των Βαλκανίων και της Ελλάδας. Εξ ου και η πρόσφατη στροφή της Μόσχας σε σχέση με το Κυπριακό, από την πάγια υπεράσπιση των ελληνικών δικαίων σε μια πολιτική ευμενούς για την Τουρκία ουδετερότητας.
Ανεξάρτητα από το εάν όλες αυτές οι ισορροπίες είναι επισφαλείς και μεσοπρόθεσμα μάλλον θα ανατραπούν –οι αντισυσπειρώσεις που δημιουργεί η γερμανική πολιτική στην Ευρώπη δεν μπορούν να αποτραπούν μεσοπρόθεσμα– το παρόν κλίμα εντός κι εκτός της Ε.Ε. είναι εξόχως αρνητικό για την χώρα μας. Πόσο μάλλον για τους σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ που στήριξε καθ όλη την προηγούμενη διάρκεια την στρατηγική του, στην αντίθεση μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ, γύρω από τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη, και η οποία σήμερα τίθεται μάλλον σε δεύτερο πλάνο.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι η Ε.Ε. έχει «κλειδώσει» ως μια «γερμανική φυλακή». Σημαίνουν όμως ότι η επιλογή να ξεκινήσει η ανταρσία ενάντια στην ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας από την Ελλάδα είναι σίγουρα λανθασμένη και εξαιρετικά επισφαλής. Οι Γερμανοί εξ άλλου, έχουν διαγνώσει ότι ο αδύναμος κρίκος του πολιτικού ρεύματος αμφισβήτησής, που τείνει να διαμορφωθεί στον ευρωπαϊκό Νότο, και το οποίο χαρακτηρίζεται από διάφορα ιδεολογικά πρόσημα (Ποντέμος, Μπέπε Γκρίλο κ.ο.κ.), όπως επίσης και την άνοδο της ευρωσκεπτικιστικής ακροδεξιάς στην Γαλλία (Λεπέν) ή την Μεγάλη Βρετανία (Νάιτζελ Φάρατζ), είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και θα φροντίσουν έτσι να ξεκινήσουν από αυτόν την αντεπίθεσή τους.
Η χώρα μας πρέπει επομένως να τηρήσει «αμυντική στάση» και παρελκυστικές πολιτικές, να συγκροτήσει ευρύτερες συμμαχίες έως ότου γενικευτεί η ανοιχτή αμφισβήτηση των Γερμανών –και μόνον τότε να προχωρήσει και η ίδια στην αμφισβήτηση της «γερμανικής φυλακής», έτσι ώστε να αξιοποιήσει την ευρύτερη αναταραχή εντός της Ε.Ε.
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό πεδίο, οι κοινωνικές κινητοποιήσεις βρίσκονται στο ναδίρ της τελευταίας πενταετίας, και κυριαρχεί παντού ένα κλίμα πολιτικής ανάθεσης –με κύρια ευθύνη γι’ αυτό το πολιτικό κλίμα που διαμόρφωσαν οι κύριοι εκφραστές του διάχυτου αντιμνημονιακού αισθήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αν. Ελ.
Επίσης, στο εσωτερικό του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί ένα μωσαϊκό αντιθέσεων, το οποίο απειλεί να εκραγεί με τις πρώτες αναταράξεις ή υποχωρήσεις στο μέτωπο της εσωτερικής διαπραγμάτευσης.
Τέλος, το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που στηρίζεται σε μιαν αντίληψη «κοινωνικοποίησης»-αναδιανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος της Αποικίας Χρέους, προσκρούει στο γεγονός ότι αυτό το πλεόνασμα είναι εξαιρετικά επισφαλές και αβέβαιο, και εξαρτάται από την καλή θέληση των ίδιων των αφεντικών της Αποικίας (ΕΣΠΑ, Ευρωπαϊκή Τράπεζα, δόσεις) για να μπορεί κανείς να στηριχτεί σε αυτό. Το χειρότερο, δε, με αυτό είναι ότι οι πραγματικοί επικυρίαρχοι της χώρας έχουν τα μέσα να επιβάλουν την βούλησή τους, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ακόμα και σε εσωκομματικό πεδίο εμφανίζεται ιδιαίτερα αδύναμος και υπάρχουν πολλοί παράγοντες οι οποίοι είναι έτοιμοι με την παραμικρή στραβοτιμονιά να κατηγορήσουν την ηγεσία τους για μια «Νέα Βάρκιζα». Και είναι πολύ φυσιολογικό: Όταν κανείς καλλιεργεί αντιπολιτευτικά ένα τέτοιο κλίμα προσδοκιών και υποσχέσεων, είναι πολύ εύκολο αυτό να γυρίζει μπούμερανκ με τις πρώτες διαψεύσεις.
Εξ άλλου, θα πρέπει να έχουμε στο νου μας το γεγονός ότι η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος που ξέσπασε με την αναγγελία της πρόωρης εκλογής του ΠτΔ, έχει εξαναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ να τρέχει διαρκώς πίσω από την τακτική της γρήγορης ανάληψης της εξουσίας, πραγματοποιώντας το ένα λάθος μετά το άλλο, συμμαχώντας με δυνάμεις της «μνημονιακής κεντροαριστεράς» (Κουβέλης, Τζάκρη) ή με παράγοντες της υστερομεταπολιτευτικής «βαθιάς εξουσίας» (λέγε με Γιάννα «Ίδρυμα Κλίντον» Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη).
Έτσι σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια ζώσα, εξελισσόμενη αντίφαση ενός πολιτικού προεκλογικού λόγου που ολοένα και εντονότερα στηρίζεται στην υπόσχεση μιας «μεγάλης αλλαγής» και μιας πολιτικής πρακτικής που κινείται προς την αντίθεση κατεύθυνση, αυτήν της ενσωμάτωσης.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε και την «αστάθμητη μεταβλητή» που ιδιαίτερα κατά τα τελευταία 50 χρόνια ‘αποφάσιζε’, δηλαδή επικαθόριζε, την πορεία της χώρας: Τον τουρκικό επεκτατισμό, ο οποίος ολοένα και πιο έντονα τείνει να εγκαταλείψει το συναινετικό προσωπείο της «φιλίας» και να αξιώνει ανοιχτά και με τον ζόρι την ευθυγράμμιση της Ελλάδας στην νεο-οθωμανική πολιτική.
Και εδώ, όπως φάνηκε και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Νταβούτογλου στην χώρα μας, και το ολιγόλεπτο ραντεβουδάκι που επέτρεψε ο πρωθυπουργός της γείτονος στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει σε τίποτα από την εξωτερική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων: Του Ευάγγελου Βενιζέλου κατά την θητεία της συγκυβέρνησης, του Δρούτσα κατά την πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αυτήν της Ντόρας κατά τις κυβερνήσεις ΝΔ, και των Γιώργου Παπανδρέου-Θόδωρου Πάγκαλου στις μέρες της εκσυγχρονιστικής κυριαρχίας.
Έτσι, το «πολιτικό πόκερ» της κυβερνώσας αριστεράς έχει δημιουργήσει μια χιονοστιβάδα, την οποία καβάλησαν στο ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα μετά τον Σεπτέμβριο, ποντάροντας στην συντριβή των Σαμαρά-Βενιζέλου. Ξεχνούν όμως ότι πίσω από αυτούς κρύβονται οι γερμανοτροϊκανοί και ότι ο Σαμαράς έχει στήσει μία παγίδα σε όλες τις αντιμνημονιακές δυνάμεις για να τις οδηγήσει αυτές σε πιθανές καταστροφικές επιλογές, που διαφορετικά θα τις χρεωνόταν ο ίδιος.
Υπό αυτό το πρίσμα, και εάν οι παραπάνω εκτιμήσεις αποδειχθούν σωστές, είναι πολύ εύκολο να φανταστούμε το τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες, υπό την προϋπόθεση της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία: Οι διαπραγματευτές θα τον στήσουν στον τοίχο, και ένα κόμμα που έχει συνδέσει την πολιτική του μοίρα με την συμμετοχή του στους κόλπους της ευρωπαϊκής αριστεράς, ένα κόμμα που είναι παντελώς ανέτοιμο, ‘φύσει’ και ‘θέσει’ ανίκανο να διαχειριστεί μια ρήξη με την Ευρώπη, θα αναγκαστεί να υποκύψει στις αξιώσεις της Γερμανικής Ευρώπης. Και τότε θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, τότε ακόμα και αυτή η δυναμική που δημιούργησε το χαρτί της ‘κυβερνώσας αριστεράς’ θα εξανεμιστεί εν μέσω αποχωρήσεων, καυγάδων, καταγγελιών, με συνέπεια να ‘κοντύνει’ η αξιωματική αντιπολίτευση σ’ έναν απλό παράγοντα της κεντροαριστεράς, μαζί με τους υπόλοιπους.
Και εκείνη την στιγμή, ο φόβος, η απελπισία και το αδιέξοδο θα κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους –θα δημιουργήσουν ένα διάχυτο κοινωνικό κλίμα ανασφάλειας που θα νομιμοποιήσει νεο-αυταρχικές λύσεις, δίνοντάς τους μάλιστα πλειοψηφικό αέρα. Θα παιχτεί τότε το χαρτί του ενός ελληνικού Μπερλουσκονισμού, με μια ρετουσαρισμένη, «μετά-μεταπολιτευτική» ακροδεξιά, και άλλα συμπληρώματα μαφιόζων, ντήλερ της ολιγαρχίας, και μπάζων του παλαιού πολιτικού συστήματος.
Την ίδια στιγμή, μια ενδεχόμενη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα απονομιμοποιήσει εν γένει κάθε απόπειρα «αριστερής» απάντησης στην κρίση και κάπως έτσι το «μνημόνιο» θα ολοκληρωθεί με την έννοια ότι θα έχει προκύψει ένα νέο πολιτικό καθεστώς στα πρότυπα χωρών του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, ο αυταρχισμός του οποίου θα είναι απολύτως συμβατός με την κοινωνική σκληρότητα και την οικονομική βία που ασκείται και θα ασκηθεί πάνω στην ελληνική κοινωνία.
Η ενδεχόμενη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, θα οδηγήσει σε καταστάσεις που θα λύσουν από μόνες τους το αίνιγμα της πολιτικής νομιμοποίησης της «αποικίας χρέους» αφού η πολιτική αστάθεια που θα έχει μεσολαβήσει θα έχει μεταβάλει την χώρα σε φτερό στον άνεμο που θα φυσούν οι κερδοσκόποι, και οι νέοι αποικιοκράτες.
Με την πρώτη φάση του μνημονίου, η χώρα ξέγραψε την ευημερία της ύστερης μεταπολίτευσης, και τις αυταπάτες περί της βιωσιμότητας ενός ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Με την δεύτερη φάση, εκείνη της ολοκλήρωσής του σε καθεστώς ‘αποικίας χρέους’, θα καταλάβει πολύ καλά ότι η μοίρα της δεν διαφέρει και πολύ από εκείνην της Βουλγαρίας, και των υπόλοιπων Βαλκανικών κρατών που βρέθηκαν στο στόχαστρο της παγκοσμιοποίησης (λέγε με Σερβία, με την Κύπρο και την Θράκη να παίζουν τον ρόλο ενός οιονεί ελληνικού «Κοσόβου»).
Υπάρχει άραγε διέξοδος από αυτήν την μηχανική αλληλουχία των γεγονότων; Όχι, υπό το πρίσμα των στρατηγικών που είναι κυρίαρχες εντός του παρόντος πολιτικού συστήματος. Όχι, στο πλαίσιο του γνωστού επικοινωνιακού πολέμου των χαρακωμάτων, ενός παιχνιδιού εντυπώσεων που αποτελεί πλέον τον μόνο δυνατό τρόπο με τον οποίον μπορεί να ασκήσει πολιτική η παρούσα εκδοχή του ελληνικού κοινοβουλευτισμού.
Δεν είναι τυχαίο, εξ άλλου, ότι ενόψει μιας τόσο σοβαρής διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει καμία συζήτηση γύρω από τις στρατηγικές αντιμετώπισης των νέων εκβιασμών, ενώ η πολιτική συζήτηση του τόπου καταβυθίζεται στην δυσωδία των «Χαϊκάλης-Γκέιτ», με πρωταγωνιστές φτωχομπινέδες ανθυποπράκτορες, γελωτοποιούς, και ποντικούς των παρασκηνίων. Αποτελεί δε δείκτη του πολιτικού επιπέδου της χώρας, ότι σε αυτή την υπόθεση, και ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί, κανείς δεν διατηρεί το ηθικό πολιτικό πλεονέκτημα έναντι του αντιπάλου του.
Όλα τούτα δείχνουν, ότι σταδιακά η πολιτική αντιπαράθεση καταλήγει σ’ έναν εργαλειακό πόλεμο χαρακωμάτων για την απόσπαση της εξουσίας, όπου κυριαρχούν οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, η ίντριγκα και το παρασκήνιο, ενώ η πολιτική διαμάχη αποψιλώνεται σταδιακά ακόμα και από εκείνες τις προσχηματικές προγραμματικές συγκρούσεις: Μισέλ Ασημακοπούλου, Θόδωρος Πάγκαλος, και Άδωνις Γεωργιάδης από την μία, επαναπατρισμός του ασώτου Φώτη Κουβέλη, Θεοδώρα Τζάκρη, Βουδούρης και Παραστατίδης από την άλλη. Λες και δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τις χειρότερες στιγμές δικομματισμού της ύστερης μεταπολίτευσης.
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή εξέλιξης αυτής της διαμάχης δεικνύει ολοένα και πιο κατηγορηματικά πως η εναλλακτική λύση βρίσκεται έξω από το παρόν πολιτικό σύστημα, γιατί αυτό τελεί σε συνθήκες συγκρουσιακής ισορροπίας μέσα στο αδιέξοδο.
Σε αντίθεση, δε, με τις υποσχέσεις που μοιράζονται σήμερα αφειδώς, τόσο από τον πόλο των «κουΐσλιγνκ» –δηλαδή της συγκυβέρνησης– όσο και από τους τυχοδιώκτες της «κυβερνώσας αριστεράς» δεν υπάρχει κανένα εύκολο σαξές στόρυ, και καμία ανέξοδη διαφυγή από το μνημόνιο.
Αντίθετα, η αντιστασιακή στρατηγική πρέπει να είναι μεσο-μακροπρόθεσμη, και να πατάει στα πραγματικά δεδομένα της Ελλάδας και της διεθνούς συγκυρίας καλλιεργώντας συστηματικά τις θετικές συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεταβολή της αρνητικής συγκυρίας για την χώρα μας.
Έτσι, έναντι του «πολιτικού πόκερ» της κυβερνώσας αριστεράς πρέπει να προκρίνουμε μια γραμμή κοινωνικού και πολιτικού «αντάρτικου» στην πολιτική της αποικίας χρέους φθείροντας κατά το μέγιστο τους κοινωνικό-πολιτικούς της εκφραστές. Και αυτή τη στρατηγική, παρά τις μεγάλες διαφωνίες που μας χωρίζουν μαζί τους, προτάσσει και το ΚΚΕ ή ακόμα και ένα κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Επομένως, έναντι μιας αντίληψης γρήγορης –και βραχύχρονης– κατάληψης της κυβερνητικής εξουσίας, πρέπει να προκρίνουμε την στρατηγική της ενίσχυσης του λαϊκού κινήματος, της ανάπτυξης μιας «δυαδικής εξουσίας», παράλληλων δομών που θα λειτουργούν παραδειγματικά και θα στέκουν αντίβαρο στην παρακμή των σάπιων μέχρι το μεδούλι κυρίαρχων θεσμών που είναι έτοιμοι να μεταβάλουν οποιονδήποτε πολιτικό φορέα κι αν σπεύσει να τους διαχειριστεί άμεσα σε εικόνα και ομοίωσή τους.
Έναντι μιας υπόσχεσης περί γρήγορης επιστροφής στον παλιό καλό παράδεισο θα πρέπει να υπάρξει μια συστηματική ανάλυση και επεξήγηση της πραγματικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα: Μια κοινωνία με διαλυμένο παραγωγικό ιστό, υδροκέφαλη, όπου ο μη-ενεργός οικονομικά υπερβαίνει τον ενεργό οικονομικά πληθυσμό, και ο τελευταίος απασχολείται ως επί το πλείστον σε παρασιτικές δραστηριότητες που είναι υπερβολικά δεμένες με το κράτος, τα κόμματα ή την διεθνή συγκυρία (λέγε με τουρισμό). Αυτή η κοινωνία, αντικειμενικά, χαρακτηρίζεται από μικρή δυνατότητα αυτοδυναμίας και άρα είναι πολύ πιο ευεπίφορη, ανάλογα με την υφή και την συγκεκριμένη θέση του εκάστοτε κοινωνικού στρώματος, είτε σε πολιτικές σπέκουλας του φόβου –λέγε με ΝΔ, ή αύριο, Μαρινάκη και Μπέο– είτε σε πυροτεχνήματα και «τουφεκιές από αλεύρι» που υπόσχονται μια γρήγορη και εύκολη αποκατάσταση της ευημερίας της ύστερης μεταπολίτευσης.
Όντως, το δίλημμα έχει τεθεί, ωστόσο δεν είναι αυτό που θα μας απασχολήσει στις επικείμενες, πρώτες εκλογές αλλά στην πολιτική αστάθεια που θα επακολουθήσει. Ή θα συγκροτηθεί μια δύναμη «πατριωτικής αριστεράς» που θα χτίσει μια πλειοψηφική κοινωνική ηγεμονία μ’ ένα αταλάντευτο όραμα εθνικής απελευθέρωσης, κοινωνικής δικαιοσύνης, οικολογίας, άμεσης δημοκρατίας, πολιτιστικής αναγέννησης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα παραμείνει κουφό στις σειρήνες των εκπτώσεων για χάρη ευκαιριακών εκλογικών συμμαχιών και οπορτουνιστικών σχημάτων κυβερνητισμού ή η χώρα θα βυθιστεί σε μια νεο-αυταρχική νύχτα μπαίνοντας στο κλαμπ των «αποτυχημένων κρατών» των Βαλκανίων και του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό σε επίπεδο εξαθλίωσης της κοινωνίας, και εθνικής ακεραιότητας της χώρας.
Ενάντια στην λογική του «ή τώρα ή ποτέ» που κυριαρχεί σήμερα στα τηλεπαράθυρα, έχουμε καθήκον σήμερα να προστατέψουμε όσες υγιείς δυνάμεις απομένουν σε αυτήν την χώρα, από τα ψευδοδιλλήματα μιας εκλογικής αντιπαράθεσης που προτιμάει να ξεχνάει τις πραγματικές απειλές που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, για να επιδοθεί σ’ έναν εργαλειακό ανταγωνισμό για την εξουσία. Αυτές οι δυνάμεις, θα πρέπει να παραμείνουν με καθαρό μέτωπο ώστε πολύ σύντομα, κυριολεκτικά αύριο, να συμβάλουν στην οικοδόμηση ενός πόλου πραγματικής αντίστασης.
Υ.Γ. Είναι γνωστό το επιχείρημα που μας αντιτάσσουν κάποιοι, κακόβουλα, πως «λέμε τα ίδια με τον Σαμαρά». Το πρόβλημα, τους απαντάμε, είναι ότι ο τρόπος που πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει στον Σαμαρά μία ύστατη, ανέλπιστη ευκαιρία: Δεν γίνεται, ο Τσίπρας να αντιμετωπίζει τους εκβιασμούς των αγορών με αστειότητες του τύπου «θα βαράμε νταούλι, κι αυτοί θα χορεύουν». Έτσι, δίνει την δυνατότητα στον Σαμαρά να συγκαλύψει τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του, καθώς και την αθλιότητα της μνημονιακής καθημερινότητας που έχει αυτή προκαλέσει, πίσω από την επίκληση της κοινής λογικής –όπως έκανε και στο πρόσφατο διάγγελμα. Και ταυτόχρονα, με αυτήν την τακτική επιτρέπει, για παράδειγμα, να αναπτυχθεί περαιτέρω ένα ρεύμα «υπεύθυνης» (sic!) κεντροαριστεράς με κύριο εκφραστή «Το Ποτάμι», ή δημιουργεί και πάλι χώρο στον ΓΑΠ, ώστε να λάβει νέες πολιτικές πρωτοβουλίες.
Πώς το κοτόπουλο, από ψάρι, ξαναέγινε κοτόπουλο και πώς η σιγή του ψαριού έμεινε ως η ανάσα της επίσημης υποκρισίας στην Αίγινα
Καμιά επίσημη απάντηση ακόμα δεν έχει δοθεί στην ανοιχτή και (αδιάψευστη ακόμα) επιστολή του Νικήτα Παπαϊωάννου, σχετική με τις συνθήκες στο «Νοσοκομείο» Αίγινας “Άγιος Διονύσιος”. Κανείς από τους αποδέκτες της δεν έχει ακόμα απαντήσει ούτε έχει τεθεί στο επίσημο πρόγραμμα κανενός από αυτούς έστω μια επίσκεψη στο Νοσοκομείο προκειμένου να διαπιστωθούν ή όχι οι συνθήκες λειτουργίας που αναφέρει η επιστολή ή το αν ισχύουν τα ρητορικά ερωτήματα που θέτει για την «Μονάδα» Αυξημένης Φροντίδας η οποία εγκαινιάστηκε ανήμερα της εορτής του πολιούχου της Αίγινας, Αγίου Διονυσίου. Έτσι, το μοναδικό αποτέλεσμα που είχε η ανάγνωση της επιστολής από αρκετούς συμπολίτες μας ήταν το να μπουν κάπως τα πράγματα σε τάξη. Ο μητροπολίτης Εφραίμ δήλωσε στα εγκαίνια του Θαλάμου Αυξημένης Φροντίδας -εν τέλει- και όχι Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας, πως «για την ονομάσουμε μονάδα θέλει κάποια βήματα ακόμη» και ότι «κατά το νόμο, οφείλει να πληροί κάποιες άλλες προϋποθέσεις». Η επιστολή του Νικήτα Παπαϊωάννου, αν μη τι άλλο κατάφερε να αποτρέψει αυτούς που ήθελαν να βαφτίσουν το κοτόπουλο-ψάρι, κάτι που ήδη έχουν πετύχει με τη μετονομασία ενός νοσοκομειακού ασύλου ή παθολογικής κλινικής, σε Νοσοκομείο Αίγινας. Από πλευράς όμως του «προοδευτικού» αντιπεριφερειάρχη, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Κι αν τα στερνά δεν τιμούν τα πρώτα, ούτε τα πρώτα απ’ ότι φαίνεται τιμούν τα στερνά. Διότι αν η απαράδεκτη και αδιάφορη για τα λαϊκά προβλήματα, στάση του στο σήμερα δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει για την περίοδο ενός αντιχουντικού αγώνα, αντίστοιχα, οι αγωνιστικές του περγαμηνές δεν σημαίνουν, απολύτως, τίποτε για τη στάση του στο σήμερα.
Ο Νικήτας Παπαϊωάννου δεν είναι φορέας, είναι ένας απλός συμπολίτης μας που όμως θέτει ζητήματα και ερωτήματα για τη λειτουργία του «Νοσοκομείου» Αίγινας και της νεοϊδρυθείσας «Μ»ΑΦ που τελικά ονομάστηκε ΘΑΦ. Αυτό όμως που συνέβη στην περίπτωσή του ήταν η πρακτική της σιωπής και του προσπεράσματος ενός υφάλου. Δηλαδή η αποφυγή απάντησης που θα εκθέσει πολιτικά, κοινωνικά αλλά και ποινικά αυτούς για μια επιστολή που δεν έχει ούτε το στοιχειώδη αριθμό πρωτοκόλλου. Για αυτό δεν απαντάει ούτε η διοίκηση του «Νοσοκομείου» ούτε βεβαίως η διοίκηση της Αντιπεριφέρειας, αρμόδια επίσης αρχή για ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια των νοσηλευομένων καθώς και των εργαζομένων σε αυτό, και η οποία διοίκηση αρνείται να προβεί έστω σε μια αυτονόητη συμμαχία πολιτών για την ενίσχυση του μοναδικού δημόσιου φορέα υγείας στο νησί: του Κέντρου Υγείας Αίγινας. Για αυτό και με χαμόγελα φωτογραφίζεται ο αντιπεριφερειάρχης κρατώντας την κυανή κορδέλα των εγκαινίων, τοποθετώντας εαυτόν στο τοπικό μας πολιτικό σύστημα ενώ για το Κέντρο Υγείας επιφυλάσσει την έλλειψη «αντιφιδικών ορών» σε μήνα Νοέμβριο. Έτσι, μοιραία, το ζήτημα τίθεται στα αζήτητα αφού νομίζουν ότι έχουν εξασφαλισμένη τη συναίνεση του κόσμου σε ό,τι αποφασίζουν. Αυτού του πλήθους που μέχρι τώρα φαίνεται συγκαταβατικό στην ενίσχυση του «Νοσοκομείου», από το οικογενειακό βαλάντιο και κάτω από την πίεση των «μαζικών» φορέων οι οποίοι βεβαίως αποτελούν -είτε το θέλουν είτε όχι- τμήμα αυτού του υποκριτικού τοπικού πολιτικού μας συστήματος εφόσον επιδίδονται –άκριτα- σε εράνους και καμπάνιες στήριξής του.
Το πλήθος αυτό δεν έχει μιλήσει ακόμα. Αυτό, όμως δεν σημαίνει ότι θα παραμείνει σιωπηλό για πάντα. Κι αυτά που θα πει στο μέλλον δεν θα τα πει με αβρότητες στο διαδίκτυο.
για το Κέντρο Υγείας και το Νοσοκομείο Αίγινας
αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο “Η άλλη Αίγινα”
Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2014
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΠΡΟΣ
Περιφερειακή ενότητα νήσων
Αντιπεριφερειάρχη κ. Π. Χατζηπέρο
ΘΕΜΑ : Νομιμότητα και Ασφαλής Λειτουργία του Εκκλησιαστικού Νοσηλευτικού Ιδρύματος ο Αγ. Διονύσιος και της υπό Ίδρυση Μ.Α.Φ
Κοινοποιήσεις :
Παραλήπτες επισυναπτομένου πίνακα
Κύριε Αντιπεριφερειάρχη
Είναι αλήθεια πως όταν διαβάσαμε το δελτίο τύπου για την πρόσφατη τριήμερη επίσκεψη σας στην Αίγινα (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΡΙΑ) και δη την αναφορά σας στις δομές υγείας στο νησί, αισθανθήκαμε κάπως άβολα. Θεωρήσαμε πολύ επιφανειακή την κριτική που ασκήσατε στο Δημόσιο Κέντρο Υγείας (αν και επί της ουσίας σωστή) και την περιέργως θετικότατη αναφορά σας στο Ιδιωτικό Νοσηλευτικό ίδρυμα <ο Άγιος Διονύσιος> της Μητροπόλεως Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης. Στο προηγούμενο λοιπόν σημείωμα μας(*), ο αιφνιδιασμός αυτός, μας οδήγησε σε σατυρική κριτική προσέγγιση της παρέμβασης σας, με επίκεντρο την αναφορά σας στο Κέντρο Υγείας. Τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζουν οι δυο δομές –Δημόσια και Ιδιωτική-είναι παρόμοια σε ελλείψεις και δυσλειτουργίες και φοβούμαστε πως άθελα σας συμβάλλετε στην περαιτέρω απαξία του Κέντρου Υγείας στην συνείδηση των κατοίκων. Αυτή η απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας, συστηματικά επιδιώκεται εκτός της κεντρικής εξουσίας και από τοπικούς παράγοντες, που επιδιώκουν την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δομών υγείας στο νησί.
Με το σημερινό μας σημείωμα σας ενημερώνουμε για τις δυσλειτουργίες του Νοσηλευτικού Ιδρύματος ο Αγ. Διονύσιος.
Α. ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Αληθεύει :
- Πως όλο το προσωπικό είναι απλήρωτο από τετραμήνου και πλέον ;
- H αναφορά πως παρά την καταστατική του υποχρέωση, το ίδρυμα δεν δέχεται ασθενείς με βιβλιάριο απορίας; Ο Ιδρυτής του είχε δηλώσει, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της μητρόπολης Ύδρας: “Λοιπόν έπειτα από τόσους κόπους και τόσα βάσανα ιδού τελειωμένο το Νοσοκομείο. Δεν θα πεθαίνουν πια απόκληροι της τύχης μέσα στις βάρκες. Θα βρίσκουν κάθε στοργή κάτω από την στέγη του. Σας το παραδίδω. Σας το παραδίδω με πόνο ψυχής. Οι τοίχοι του είναι κτισμένοι με δάκρυα και με αίμα και με κομμάτια της καρδιάς. Το παραδίδω στη στοργή σας…”
(Από την ομιλία των εγκαινίων του ιδρυτή Αρχιμ. Παντελεήμονος Φωστίνη την 6η Ιανουαρίου 1922).
Ικανοποιείται αυτή η επιθυμία του Ιδρυτή του ή <οι απόκληροι της τύχης –συμπολίτες μας- πεθαίνουν μέσα στις βάρκες>;
- Πως η παθολογική κλινική του ιδρύματος δεν είναι επαρκώς στελεχωμένη με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και έτσι δεν ικανοποιούνται οι όροι λειτουργίας που προβλέπει ο νόμος. Τονίζεται ιδιαίτερα η νομοθετική πρόβλεψη και η ανάγκη φυσικής παρουσίας γιατρού σε 24ωρη βάση.
- Πως δεν διαθέτει τους απαιτούμενους χώρους συγκέντρωσης ακαθάρτων – σκωραμιδων (από προσωπική παρατήρηση σκωραμιδες διάσπαρτες σε ντουζιέρες και τουαλέτες ασθενών) με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται
- Πως ενώ το ίδρυμα υπάγεται στις διατάξεις για την λειτουργία Ιδιωτικών Κλινικών (Έγγραφο του Νοσοκομείου 4371- 10/7/2012 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΝΑ) η χρήση της ονομασίας Νοσοκομείο είναι καταχρηστική και παραπλανητική
Τα ανωτέρω και πολλά άλλα, εξαιρουμένης της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας (Μ.Α.Φ) που θα μιλήσουμε παρακάτω, έχουν επαρκώς παρουσιαστεί από την Ομάδα Προβληματισμού και Παρέμβασης στην Αίγινα, ως ερωτήματα και προβλήματα προς επίλυση, στους δημοτικούς συνδυασμούς των τελευταίων δημοτικών εκλογών και δημοσιεύθηκαν στον τοπικό τύπο aeginalight, aeginaportal, alliaegina.blogspot, Σχεδία στ΄ Ανοιχτά της Αίγινας, Νέα Εποχή κλπ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΥΟ), μαζί φυσικά με τα λοιπά προβλήματα του νησιού.
Β. ΜΟΝΑΔΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ (ΜΑΦ)
Από ότι δείχνουν τα πράγματα οι ίδιες δυσλειτουργίες ακολουθούν την νέα μονάδα που δημιουργείται, που την συνοδεύουν από την ίδρυση της και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνει να έχει ανακοίνωση του νοσοκομείου τον Φεβρουάριο του 2014. Λέει η ανακοίνωση του νοσοκομείου (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΕΣΣΕΡΑ) :
< Εις τα πλαίσια αυτού του στόχου εντάσσεται και η δημιουργία της Μ.Α.Φ. εις το Νοσοκομείον μας, ήτοι η δημιουργία ενός ιδιαιτέρου θαλάμου δια την υποδοχήν και αντιμετώπισιν εκτάκτων σοβαρών περιστατικών χρηζόντων αμέσου και ειδικής νοσηλείας μέχρι της δυνατότητος διακομιδής τους εις Νοσοκομείον των Αθηνών (**).
Βεβαίως, δεν είμεθα ακόμη έτοιμοι, λόγω του δυσχερούς οικονομικού κλίματος, να παραδώσωμεν εις λειτουργίαν την Μ.Α.Φ., βαδίζομεν όμως προς την αποπεράτωσιν ενός μεγάλου θαλάμου με τις βάσεις και προοπτικές μίας σωστής μελλοντικής Μ.Α.Φ.>
Η ασάφεια της ανακοίνωσης, η παραπομπή της σωστής λειτουργίας σε μέλλοντα χρόνο, <ο μεγάλος θάλαμος>, χωρίς αναφορά στις προϋποθέσεις για τις ΜΑΦ κλπ. αφήνει σοβαρά ερωτήματα αν πρόκειται για ΜΑΦ ή κάτι στο περίπου και εκτός των κειμένων διατάξεων.
Εκτιμούμε λοιπόν πως η λειτουργία του ανωτέρω Εκκλησιαστικού Νοσηλευτικού ιδρύματος είναι ολίγον πληρούσα τους αναγκαίους από την πολιτεία όρους και ολίγον συμπληρουμένων των ελλείψεων, εκ της Θειας Χάριτος.
Δεδομένα Κλινικής
Έγγραφο του νοσοκομείου 4371/10-7- 2012 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΥΟ) αναφέρει πως :
- Προβλέπεται, σύμφωνα με την άδεια που έχει το Ίδρυμα, η λειτουργία μόνο Παθολογικής Κλινικής, δυναμικότητας 25 κλινών και πως δεν είναι εφικτή η μείωση του αριθμού των κλεινών
. 2. Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες, δεν επιτρέπουν στην διοίκηση του, να δημιουργήσει νέα μονάδα. Η δυσκολία αυτή επιβεβαιωμένη από απλήρωτους εργαζόμενους και συχνούς εράνους για οικονομική ενίσχυση του Ιδρύματος
- Δεν υφίσταται ο απαιτούμενος χώρος και δεν το επιτρέπουν οι σημερινές <δομικές καταστάσεις> για την δημιουργία νέας μονάδας .
- Οι ίδιες οικονομικές συνθήκες επίσης δεν επιτρέπουν να προσληφθεί επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό
Ερωτήματα Ίδρυσης της Μ.Α.Φ
- Από τα ανωτέρω προκύπτουν ερωτήματα για το πώς και ποιος χώρος εξεύρεθη, πως κατέστη εφικτή η μείωση των κλινών από 25 σε 21 περίπου, πως θα λειτουργεί χωρίς πρόσληψη ιατρών, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού όπως προβλέπεται από τους κανονισμούς λειτουργίας των κλειστών μονάδων;
- Στο δελτίο τύπου που εκδώσατε ως περιφέρεια, αναφέρετε πως εκπαιδεύονται εθελοντές για διασωληνώσεις κλπ. Στις ΜΑΦ τουλάχιστον οι διασωληνώσεις ασθενών γίνονται μόνο από εκπαιδευμένο και έμπειρο ιατρικό προσωπικό, από όσο γνωρίζουμε. Κάνουμε μήπως λάθος ;
- Η μη εισέτι πρόσληψη επιστημονικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού ειδικά εκπαιδευμένου για κλειστές μονάδες, η έλλειψη εντός της ΜΑΦ των προβλεπομένων αναγκαίων χώρων, ουσιαστικά αναιρεί την αποστειρωμένη λειτουργία της και επιδεινώνει την λειτουργία συνολικά του ιδρύματος; Πως άλλως αντιμετωπίζονται αυτές οι υστερήσεις, αν υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης τους;
Α) ο γιατρός που θα μπαινοβγαίνει αναγκαστικά στη μονάδα, λόγω έλλειψης χώρου για παραμονή του εντός της μονάδας, θα πρέπει κάθε φορά να αποστειρώνεται, μέχρι την λήξη της υπηρεσίας του ;
Β) Το ίδιο θα ισχύει και για το νοσηλευτικό προσωπικό, αν ευσταθεί πως υπάρχει ελλιπής στελέχωσης. Τώρα οι νοσηλευτές τρέχουν από το νοσοκομείο στα εξωτερικά ιατρεία και τούμπαλιν και όλα δείχνουν πως θα προστεθεί στο δρομολόγιο τους και η Μ.Α.Φ. Είναι ασφαλές για τους ασθενείς και λειτουργικό για την κλινική η επέκταση του δρομολογίου ;
Γ. ΓΕΝΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Από ότι λέει η Διοίκηση του Ιδρύματος στο επισυναπτόμενο παράτημα δυο, το ίδρυμα λειτουργεί κάτω <τις ισχύουσες διατάξεις δια την λειτουργία ιδιωτικών Κλινικών> και με βεβαίωση καλής λειτουργίας της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας Νομαρχίας Πειραιά, μετά από ετήσιους έλεγχους και ανανεουμένης ανά τριετία.
Α) Πως έχουν ξεπεραστεί τα ανωτέρω προβλήματα και ελλείψεις–αν υφίστανται – κατά την έκδοση βεβαιώσεως καλής λειτουργίας, βεβαίωση που θεωρούμε πως υπάρχει και βρίσκεται εν ισχύ
Β) Αν έχει εκδοθεί αντίστοιχη άδεια λειτουργίας, βεβαίωση ή ότι άλλο νομίμως προβλέπεται για κλειστές μονάδες, στην εγκαινιαζόμενη ΜΑΦ.
Με την ελπίδα λανθασμένης εκτίμησης της κατάστασης από εμάς και την βεβαιότητα πως όπου και αν οι αναφορές μας είναι σωστές, θα πράξετε τα δέοντα για την προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών, αναμένουμε δικές σας ενέργειες.
Αίγινα 9 Δεκεμβρίου 2014
Νικήτας Παπαϊωάννου
Λιβάδι-18010 Αίγινα
Πίνακας κοινοποιήσεων:
- Γενικό Επόπτη Ιδρύματος Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ
- Δήμο Αίγινας, Δήμαρχο, Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου, Δημοτικούς Συμβούλους κ.κ. Παναγιώτη Κουκούλη, Φίλιππο Τζίτζη και Αντώνη Ντελή
3.Ιατρικό Σύλλογο Πειραιά
- Περιφερειάρχη Αττικής κ. Ρένα Δούρου
- Υπουργό Υγείας κ. Μάκη Βορίδη
- Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Αίγινας : AeginaLight, AeginaPortal, Aiginitika, AeginaNews, Νέα Εποχή
(*) Προβλήματα Κέντρου Υγείας Αίγινας http://alliaegina.blogspot.gr/2014/12/blog-post_79.html
(**) Πράγματι η αδυναμία άμεσης διακομιδής επειγόντων περιστατικών σε Νοσοκομείο των Αθηνών, καθιστά αναγκαία μεν την δημιουργία Μ.Α.Φ, αλλά είναι σαφές πως δεν λύνει το πρόβλημα. Οι Αιγινήτες λόγω αυτής της αδυναμίας άμεσης μεταφοράς (έλλειψη ελικοδρομίου κλπ) είμαστε στο έλεος του Θεού
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΝΑ
Νοσοκομείο Αιγίνης «Ο Άγιος Διονύσιος»
Αίγινα 10/7/2012 Αρ. Πρωτ: 4371
Προς Τον κ. ……………
Ενταύθα
Επειδή πληροφορούμεθα ότι παρά τις προφορικές εξηγήσεις που σας έχουν δοθεί από την Διοίκηση του Νοσοκομείου εσείς εξακολουθείτε να παραπονείσθε ότι η Διοίκηση δεν αποδέχεται τις δωρεάν προσφερόμενες υπηρεσίες σας προς το Νοσοκομείο, κρίναμε φρόνιμο να σας ενημερώσουμε και γραπτώς.
Α. Το Νοσοκομείο Αιγίνης «Ο ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ» λειτουργεί βάσει σχετικών διατάξεων όπως:
α.- Του Π.Δ. 1024/1480 περί εγκρίσεως Καταστατικού του Νοσοκομείου Αιγίνης «ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ» (ΦΕΚ 259/Α/1980).
β.- Του άρθρου 41 του Νόμου 3204/2033 (ΦΕΚ 298/Α/2003)
γ.- Βάσει βεβαιώσεων εκδιδομένων παρά των αρμοδίων υπηρεσιών υγείας, σήμερα δε της υπ’ αριθ. Υ/13929/3.11.2010 Βεβαίωση Καλής Λειτουργίας της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας Νομαρχίας Πειραιά, ανανεούμενη ανά τριετίαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 παρ. α’ και β’ του Νόμου 3918/22.2.2011 (ΦΕΚ 31/Α/2.3.2011).
Β. Από τις ανωτέρω διατάξεις προβλέπεται η λειτουργία ΜΟΝΟ Παθολογικής Κλινικής δυνάμεως 25 κλινών και με επιστημονικό υπεύθυνο την Ιατρό Παθολόγο κ. Φανή Αξιώτη και Εξωτερικών Ιατρείων ρητώς κατονομαζομένων στην ανωτέρω Βεβαίωση Καλής Λειτουργίας.
Γ. Η λειτουργία Χειρουργικής Κλινικής δεν προβλέπεται. Για να ζητήσει η Διοίκηση σήμερα την ίδρυση Χειρουργικής Κλινικής δεν είναι εφικτό υπό τις σημερινές οικονομικές και δομικές καταστάσεις του Νοσοκομείου, διότι:
α.- Δεν υφίσταται ο απαιτηθησόμενος χώρος και υποδομή όπως αυτά προσδιορίζονται από τις ισχύουσες διατάξεις δια την λειτουργία ιδιωτικών Κλινικών.
β.- Δεν υπάρχει ΟΥΔΕΜΙΑ δυνατότητα εξοπλισμού του Χειρουργείου με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό όπως αυτός καθορίζεται από τον σχετικό Νόμο, λόγω πλήρους οικονομικής αδυναμίας του Νοσοκομείου σήμερα.
γ.- Το Νοσοκομείο δεν διαθέτει επίσης χώρο για τη Νοσηλεία χειρουργουμένων ασθενών, ούτε είναι εφικτό να νοσηλεύονται οι ασθενείς αυτοί με τους νοσηλευομένους άνδρες και γυναίκες της Παθολογικής Κλινικής, ούτε να περιορισθούν τα εγκεκριμένα 25 κρεβάτια της Παθολογικής Κλινικής.
δ.- Επίσης δεν είναι δυνατό να προσληφθεί βοηθητικό επιστημονικό προσωπικό για να συνεργάζεται και να βοηθάει τον Χειρουργόν Ιατρόν.
Δ. Με το ισχύον σήμερα νομικό καθεστώς λειτουργίας του Νοσοκομείου, όπως και προφορικά σας έχουμε υποδείξει, θα μπορείτε συνεργαζόμενος με την Δ/ντρια της Παθολογικής Κλινικής του Ιδρύματος κ. Αξιώτη και με την αποκλειστική δική της ευθύνη να νοσηλεύετε στο Νοσοκομείο ασθενείς σας.
Στην περίπτωση αυτή το Νοσοκομείον ΟΥΔΕΜΙΑ θα έχει έναντι υμών οικονομική υποχρέωση, δηλαδή θα ισχύει η ΔΩΡΕΑΝ προσφορά σας.
Ο ασθενής εφ’ όσον είναι ασφαλισμένος τα νοσήλιά του θα καταβάλλονται από τον φορέα ασφάλισής του.
Ο ανασφάλιστος θα καταβάλλει τα νοσήλια που ισχύουν για τα Νοσοκομεία του ΕΣΥ όπως καθορίζεται με το ανωτέρω άρθρο 41 του Ν. 3204/2003.
Στην περίπτωση αυτή τις νόμιμες διαδικασίες (εισιτήριο-εξιτήριο) θα έχει η κ. Αξιώτη.
Εκείνη άλλωστε θα είναι και κατά νόμο υπεύθυνη για τον νοσηλευόμενο κατά τον χρόνο νοσηλείας του στο Νοσοκομείο.
Ε. Στο Νοσοκομείο όπως θα διαπιστώσετε από την Βεβαίωση Καλής Λειτουργίας που σας επισυνάπτομεν, από ετών λειτουργεί Εξωτερικό Χειρουργικό Ιατρείο υπό τον Χειρουργόν Ιατρόν κ. Δημήτριον Φιλίππου.
Ο ανωτέρω προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ τις υπηρεσίες του.
Τέλος σας γνωρίζουμε ότι η Διοίκηση του Νοσοκομείου είναι ανοικτή σε συνεργασία με όποιον προσφέρει προς το Ίδρυμα τις καλές υπηρεσίες του, πάντοτε όμως σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμιμους κανόνες λειτουργίας του Ιδρύματος.
Μετά τιμής
Ο Πρόεδρος Δ.Σ. Σώζων Β. Βελιώτης
ΠΗΓΗ: http://www.neaepohi.gr/index.php/saronikos-news/aigina/einai-politeleia-gia-to-nosokomeio-oi-dorean-parexomenes-ipiresies-enos-xeirourgou.html?print=1&tmpl=component
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΥΟ
Ερωτήσεις προς τις εκλογικές παρατάξεις που διεκδικούν τη διοίκηση του Δήμου Αίγινας……………………… ………………………………………………………….
ΥΓΕΙΑ-ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ: (Κέντρο Υγείας Αίγινας) -Τι θα πράξετε προκειμένου η υπόθεση της υγείας και της περίθαλψης να καταστεί ένα δωρεάν, δημόσιο και καθολικό δικαίωμα; α)Θα αρνηθείτε τον περιορισμό, την υποβάθμιση ή την κατάργηση του Κέντρου Υγείας Αίγινας; β)Θα αγωνιστείτε μαζί με τους υγειονομικούς λειτουργούς του και τους χρήστες κατοίκους για τη διάδοση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, για την πρόληψη και την ενημέρωση του πληθυσμού για θέματα υγείας; γ)Θα αγωνιστείτε μαζί με το λαό της Αίγινας για τη στελέχωσή του με ιατρικό νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό καθώς και για τη δωρεάν πρόσβαση του λαού σε αυτό;
Σύμφωνα με το ΦΕΚ 218 τ. Β/22-4-1986 (Αρ Α3α/οικ. 6528) για τη σύσταση του «Κέντρου Υγείας Αίγινας Ν. Αττικής» http://www.et.gr/index.php/2013-01-28-14-06-23/2013-01-29-08-13-13 προβλέπονται 10 γιατροί (γενική ιατρικής παθολογία, παιδιατρικής, οδοντιατρικής, μικροβιολογίας) 5 νοσηλεύτριες, 5 επισκέπτριες υγείας, 2 μαίες, 1 διαιτολόγος, 1 θέση ιατρικών εργαστηρίων, 1 αντινολόγος, 3 οδηγοί, 3 τραυματιοφορείς, 2 κθαρίστριες, 1 τραπεζοκόμος καθώς και άλλες βοηθητικές θέσεις. Καθορίζει επίσης ότι σε τακτά διαστήματα λειτουργούν και άλλες ειδικότητες γιατρών (καρδιολόγος, χειρούργος, οφθαλμίατρος, γυναικολόγος, ορθοπεδικό, ψυχίατρος, ωτορινολαρυγγολόγος) σε συνεργασία με το Τζάνειο Νοσοκομείο.
Σύμφωνα με το ΦΕΚ 143 τ. Α/7-10-1983 (Νόμος υπ. Αριθ. 1397 για το Εθνικό Σύστημα Υγείας) άρθρο 15 http://www.et.gr/index.php/2013-01-28-14-06-23/2013-01-29-08-13-13 για τους στόχους της πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τον σκοπό των Κέντρων Υγείας:
(Νοσοκομείο Αίγινας) δ)Θα κάνετε κάθε προσπάθεια με στόχο τη στελέχωση του Νοσοκομείου Αίγινας σε προσωπικό (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, βοηθητικό) ώστε να παρέχει επαρκή και ασφαλή δευτεροβάθμια περίθαλψη; ε)Θα αξιώσετε την αξιοπρεπή δευτεροβάθμια περίθαλψη των ασφαλισμένων χωρίς καμιά επιβάρυνση; στ) Θα αξιώσετε δωρεάν υπηρεσίες για τους ανασφάλιστους πολίτες με αθόρυβες διαδικασίες που δεν τους προσβάλουν σύμφωνα με το νόημα και το σκοπό που έδωσε ο ιδρυτής του; ζ)Θα πιέσετε ώστε να ιδρυθεί επιστημονική επιτροπή που θα ελέγχει, θα αξιολογεί και θα παρεμβαίνει όταν χρειάζεται για το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών; η)Θα πιέσετε ώστε να υπάρξει διαφανής οικονομική διαχείριση δεδομένου ότι ιδρύθηκε, λειτούργησε και συνεχίζει τη λειτουργία του εξ ολοκλήρου στην αρχή -και σε μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα- στην οικονομική προσφορά και στις δωρεές πολιτών; θ)Θα φροντίσετε ώστε να ελέγχονται οι αποφάσεις του ΔΣ του όσον αφορά στις αναγκαίες αλλαγές που επιτάσσει η εποχή προς το συμφέρον των πολιτών; ι)Θα πιέσετε για να λειτουργήσει ως συμμετοχική δομή για την υγεία και την περίθαλψη και όχι ως ιδιωτική επιχείρηση; ια)Θα μεριμνήσετε ώστε η ακίνητη περιουσία του να γίνει και να παραμείνει αποδοτική για την εξέλιξη των υποδομών του;
(Σύμφωνα με το ΦΕΚ 259 τ. Α/10-11-1980 όπου με το Προεδρικό διάταγμα υπ. Αρ. 1024 και με το άρθρο 1 εγκρίνεται το νέο καταστατικό λειτουργίας του Εν Αιγίνη Ορθοδόξου Χριστιανικού Συλλόγου Κυριών για το «Νοσοκομειακό Άσυλο» «Άγιος Διονύσιος» παρέχεται ιατρική περίθαλψη δωρεάν για τους απόρους σύμφωνα με το άρθρο 2 του καταστατικού.)
(Επείγοντα περιστατικά-Νέες συνθήκες) ιβ)Θα διεκδικήσετε το δικαίωμα του Δήμου της Αίγινας να έχει δικό του θαλάσσιο ταξί προκειμένου να εξυπηρετούνται τα επείγοντα περιστατικά όπως και να μεριμνήσετε για τη δημιουργία ελικοδρομίου; ιγ)Στις νέες εξοντωτικές συνθήκες της μνημονιακής επέλασης θα επιδιώξετε τη δημιουργία κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποκλεισμένοι να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη και νοσηλεία;
ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ-ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ-ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΙΕΙΝΗ: -Ποια θα είναι πολιτική σας σχετικά με τα σκουπίδια, την περισυλλογή τους και την διάθεσή τους; α)Θα υπάρξουν προσπάθειες για ένα συνολικό συντονισμό για τον περιορισμό τους με οδηγίες ενάντια στις συσκευασίες μιας χρήσης; β)θα υπάρξουν προσπάθειες σε επίπεδο γειτονιάς για τη διάκρισή τους καθώς και για τη διάθεσή τους σε χρήσιμα αγαθά; γ)θα υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια από πλευράς σας προκειμένου να οδηγηθούμε σε λύσεις περιορισμού απορριμμάτων αλλά και δημοτικής διαχείρισής τους πέρα από συμφέροντα εταιριών; δ)Πώς θα ενεργήσετε σε σχέση με το χρόνιο ζήτημα του βιολογικού καθαρισμού;
ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΡΙΑ
Περιφερειακή Ενότητα Νήσων.
Δελτίο Τύπου.
Με εκπροσώπους φορέων και πολίτες της Αίγινας συναντήθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων κ. Παναγιώτης Χατζηπέρος στο πλαίσιο της εκεί επίσκεψης του το προηγούμενο τριήμερο 7-9 Νοεμβρίου. Κεντρική διαπίστωση αποτέλεσαν οι τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες, αλλά και η κυβερνητική εγκατάλειψη του πανέμορφου αυτού νησιού.
………………………………………………………………………………
-Στο Κέντρο Υγείας Αίγινας διαπιστώθηκαν μεγάλες ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικό υλικό (π.χ. παντελής έλλειψη αντιτετανικών, αντιφιδικών και λοιπών ορών) και βέβαια σε ιατρικό προσωπικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι το ακτινολογικό τμήμα βρίσκεται εκτός λειτουργίας λόγω έλλειψης προσωπικού! Ο Αντιπεριφερειάρχης δεσμεύτηκε να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες για την στοιχειώδη αναβάθμιση. Οι υπηρεσίες υγείας είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων.
……………………………………………………………………………
Ο κ. Χατζηπέρος επισκέφθηκε το νοσοκομείο «Άγιος Διονύσιος» το οποίο είναι το μοναδικό νοσοκομείο στον Αργοσαρωνικό που διαθέτει αξονικό τομογράφο και τρεις μονάδες αυξημένης φροντίδας, οι οποίες τίθενται σε λειτουργία εντός των ημερών. Σε συνεννόηση με τον Δ/ντη του Νοσοκομείου και με ιατρούς που εκπαιδεύουν εθελοντές για παροχή πρώτων βοηθειών, διασωληνώσεις τραυματιών κ.λ.π., συμφωνήθηκε να εφαρμοστεί και για τα υπόλοιπα νησιά η εκπαίδευση εθελοντών για έκτακτα περιστατικά.
Πηγη και ολοκληρο το δελτιο τυπου της αντιπεριφερειας
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΕΣΣΕΡΑ
Νοσοκομείο Αίγινας “Ο Άγιος Διονύσιος”.
Δελτίο Τύπου.
26-2-2014
Ο Πρόεδρος και τα Μέλη του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Αιγίνης «Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ», επιθυμούντες να αποκαταστήσωμεν την αλήθειαν δια την δημιουργίαν και τον χρόνον ενάρξεως λειτουργίας της Μονάδος Αυξημένης Φροντίδος ( Μ.Α.Φ.) εις το Νοσοκομείον μας, σας γνωρίζομεν τα ακόλουθα:
Πρωταρχικός μας στόχος, ο οποίος διέπει ολόκληρον το έργον μας, αποτελεί η – κατά το ανθρωπίνως δυνατόν – κάλυψις των αναγκών Υγείας των συμπολιτών μας. Εις τα πλαίσια αυτού του στόχου εντάσσεται και η δημιουργία της Μ.Α.Φ. εις το Νοσοκομείον μας, ήτοι η δημιουργία ενός ιδιαιτέρου θαλάμου δια την υποδοχήν και αντιμετώπισιν εκτάκτων σοβαρών περιστατικών χρηζόντων αμέσου και ειδικής νοσηλείας μέχρι της δυνατότητος διακομιδής τους εις Νοσοκομείον των Αθηνών.
Βεβαίως, δεν είμεθα ακόμη έτοιμοι, λόγω του δυσχερούς οικονομικού κλίματος, να παραδώσωμεν εις λειτουργίαν την Μ.Α.Φ., βαδίζομεν όμως προς την αποπεράτωσιν ενός μεγάλου θαλάμου με τις βάσεις και προοπτικές μίας σωστής μελλοντικής Μ.Α.Φ.
Δια μίαν εισέτι φοράν, εκ της θέσεως αυτής, ευχαριστούμεν θερμώς όλους όσους εστήριξαν την ιδέαν της δημιουργίας της Μ.Α.Φ, όλους τους αφανείς Δωρητάς οι οποίοι μέχρι σήμερα με την ιδικήν των προσφοράν συνέβαλον εις την πρόοδον των σχετικών εργασιών, ιδίᾳ δε τον Καθηγητήν Ιατρόν – Καρδιολόγον κ. Πολυδώρου δια την συμβολήν του και το Ωνάσειον Καρδιολογικόν Κέντρον δια την Δωρεάν δύο (02) monitors και τριών(03) νοσηλευτικών κλινών.
Κλείοντες επαναλαμβάνομεν ότι διεξάγομεν έναν τιτάνιον αγώνα αφ’ ενός μεν να ανορθώσωμεν οικονομικώς το Ίδρυμα, αφ’ ετέρου δε να εκσυγχρονίσωμεν τα μηχανήματα και τις εγκαταστάσεις αυτού· προσφάτως προέβημεν εις την πλήρη ανακαίνισιν του Μικροβιολογικού Εργαστηρίου με την αντικατάστασιν των Αναλυτών ( Αιματολογικός, Ανοσολογικός και Βιοχημικός ) με άλλους τελευταίας τεχνολογίας με EN ISO 9001. Δι’ όλα αυτά αγωνιζόμεθα, ενισχύοντες και επαληθεύοντες τον Φιλανθρωπικόν και μη κερδοσκοπικόν Χαρακτήρα του Ιδρύματος.
Προς τούτοις, επιχειρούντες έναν οικονομικόν απολογισμόν του έργου της Μ.Α.Φ. έχομεν εξοδεύσει, μέχρι στιγμής, κατά προσέγγισιν είκοσι χιλιάδες (20.000,00 ) € και υπολείπεται άλλο τόσον ποσόν περίπου. Δια τούτο καλούμεν όποιον συμπολίτη μας μπορεί να συνεισφέρῃ εις την προσπάθειαν αυτήν.
Μετά Τιμής
Το Δ.Σ.
Του Νοσοκομείου
Πηγη : http://www.aeginaportal.gr/eidiseis/foreis/12550-anakoinosi-tou-nosokomeiou-aiginas-sxetika-me-tin-apokatastasi-tis-alitheias-gia-ti-dimiourgia-kai-leitourgia-tis-monados-afksimenis-frontidos.html
για την κεντρική πολιτική σκηνή
αναδημοσίευση άρθρου του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ από την εφημερίδα “το Έθνος”
Μια συναίνεση – λαιμητόμος
Ολέθριο σφάλμα με σοβαρές πολιτικές συνέπειες για τον ΣΥΡΙΖΑ θα συνιστούσε ενδεχόμενη επιλογή της ηγεσίας του να συναινέσει στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Οι πιέσεις που ασκούνται προς αυτήν την κατεύθυνση αποσκοπούν στο να καταστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ πιο εύκολα ενσωματώσιμο από το σύστημα. Αν συναινέσει, πραγματικά θα έχει ενσωματωθεί πριν καν γίνει κυβέρνηση!
Η αποξένωση των αριστερών ψηφοφόρων του θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα εύκολης ενσωμάτωσής του. Χωρίς αυτούς, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί άνετα να κατακτήσει την πλειοψηφία που θα του επιτρέψει να σχηματίσει κυβέρνηση, μόνος ή με συμμάχους. Χωρίς αυτούς όμως είναι αδύνατον να ασκήσει προοδευτική διακυβέρνηση – που να διαφέρει έστω και λίγο δηλαδή από αυτή την ακραία μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατά κανένα τρόπο συνειδητοποιήσει το βάθος των προετοιμασιών τόσο του ελληνικού κατεστημένου όσο και της Γερμανίας μέσω της τρόικας προκειμένου να υποδεχτούν από θέση ισχύος μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν βυσσοδομούν ΕΕ και ελίτ για να αποτρέψουν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Προετοιμάζονται μεθοδικά γι’ αυτήν.
Δεν την επιθυμούν φυσικά τη νίκη αυτή. Γνωρίζουν όμως ότι δεν μπορούν να την αποτρέψουν. Με τον ρεαλισμό, που πάντα τους διακρίνει, λοιπόν, προετοιμάζουν το περιβάλλον που θα πιέσει ασφυκτικά τον Αλέξη Τσίπρα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους. Ετσι ελπίζουν. Αν έχουν δίκιο ή όχι, μόνο η ζωή θα το αποδείξει. Φυσικά και προτιμούν οι Γερμανοί, αν γίνουν εκλογές και φτιάξει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση αυτή να βρεθεί υπό καθεστώς μνημονίου! Τη μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να δέσουν από την αρχή χειροπόδαρα οι Γερμανοί – γι’ αυτό η τρόικα δεν υπογράφει τίποτα τώρα.
Αν βρει τους 180 βουλευτές η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακόμη καλύτερα για τους Γερμανούς! Βεβαίως και θα προτιμούσαν μια τέτοια εξέλιξη, αφού επί ενάμιση χρόνο ακόμη θα είχαν να κάνουν με την υποτακτική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Επειδή όμως αμφιβάλλουν έντονα αν βρει η κυβέρνηση τους 180, προετοιμάζονται και για κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βέβαιοι ότι και αυτή θα την κάνουν ό,τι θέλουν! Οι μεγάλες δυνάμεις δεν αμφιβάλλουν ποτέ ότι θα ελέγχουν οποιαδήποτε κυβέρνηση κάθε υποτελούς χώρας.
Αν βγάλουν Πρόεδρο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πράγμα που σημαίνει ότι θα κυβερνήσουν άλλον ενάμιση χρόνο, κανείς δεν ξέρει τι πολιτικό κλίμα θα επικρατεί τον Ιούνιο του 2016. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχρεωθεί να περιμένει όλο αυτό το διάστημα, χωρίς καθόλου να είναι βέβαιος ότι τότε θα μπορέσει να νικήσει και να σχηματίσει κυβέρνηση. Από την άλλη, τον Ιούνιο του 2016 πρέπει ΕΕ και ελίτ να προετοιμάζονται και για αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τελειωμένο το μνημόνιο!
Καθόλου δεν θέλουν μια τέτοια προοπτική. Οχι ότι τους τρομοκρατεί, βέβαια, αλλά ξέρουν ότι θα παιδευτούν πολύ περισσότερο, πιθανότατα, να ενσωματώσουν μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σίγουρα προτιμούν ομαλή εναλλαγή στην εξουσία με πολύ πιο ευνοϊκούς όρους για τα συμφέροντά τους.
Χωρίς αυτοδυναμία θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν οι βουλευτικές εκλογές γίνουν στα τέλη Φεβρουαρίου ή Μαρτίου. Αν πετύχει η κολοσσιαία επιχείρηση κατασπάραξης των ΑΝΕΛ για να μείνουν εκτός Βουλής, ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχρεωθεί να κάνει κυβέρνηση με το Ποτάμι, ένα πλήρως μνημονιακό κόμμα. Το τέλειο σενάριο για τους Γερμανούς!
για το Κέντρο Υγείας Αίγινας
αναδημοσίευση από το “άλλη Αίγινα”
Τρίτη, 2 Δεκεμβρίου 2014
Συγκλονιστική καταγγελία του αντιπεριφερειαρχη κ. Χατζηπερου και του εγκλειστου βουλευτη Λαγου
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ *
Μας ζώσανε, Νοέμβρη μήνα, τα ….φίδια στην Αίγινα και δεν υπάρχουν αντι-φιδικοί οροί στο Κέντρο Υγείας της Αίγινας. Αυτό διαπίστωσε ο αντιπεριφερειάρχης όταν γρατσουνίστηκε και πήγε στο Κέντρο Υγείας για να του νταντέψουν την πληγή και εξέδωσε Δελτίο Τύπου (Α). Η κατάσταση θεωρείται κρίσιμη αλλά ελεγχόμενη προς το παρόν, γιατί ειδικές δυνάμεις έχουν ασφαλίσει την περίμετρο, μετά την ερώτηση που κατέθεσε στη βουλή, αντιγράφοντας το δελτίο τύπου του Χατζηπέρου, ένα …κανονικό φίδι, ο βουλευτής της Χ.Α. Γιάννης Λαγός (Β). Κάλεσαν ασμένως δε την κεντρική διοίκηση, που ομολογουμένως ανταποκρίθηκε αμέσως, να στείλει με PUMA φορτίο αντι-φιδικών ορών…
Το Puma ήλθε-είδε και απήλθε γιατί δεν είχε που να προσγειωθεί(Γ). Μάταιες οι εκκλήσεις του αντιπεριφερειάρχη προς τον πιλότο… Κατέβα ρε παιδί μου και θα σε πιάσω εγώ, μη φοβάσαι και άλλα τέτοια.
Εγώ και πολλοί άλλοι νοιώσαμε μαλάκες, μα τελείως μαλάκες. Να μας έχουν ζώσει τα φίδια και μεις να διαμαρτυρόμαστε για δευτερεύοντα πράγματα και ευτυχώς που μας άνοιξαν τα μάτια οι άνθρωποι. Κάποιοι για παράδειγμα, που ζούσαμε μέχρι τώρα στον κόσμο μας, – μέχρι που έγινε η Αποκάλυψη του Χατζηπέρου και η συνακόλουθη Ερώτηση του Λαγού για ….φίδια, διαμαρτυρόμαστε γιατί δεν υπάρχει ένα ελικοδρόμιο για έκτακτα περιστατικά και οι άνθρωποι εδώ πάνε σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι. Ούτε ένα δημοτικό θαλάσσιο ταξί για ώρα ανάγκης και όποιος πεθαίνει, πρέπει να έχει 400 και ευρώ, για να πάει να πεθάνει με την ησυχία του στο Τζάνειο. Ομοίως διαμαρτυρόμαστε πως σκοπίμως έχει εγκαταλειφθεί στη τύχη του, το Κέντρο Υγείας για να πηγαίνει ο κόσμος σε ιδιώτες ακόμα και για μια απλή ακτινογραφία.
Χτίζονται σιγά-σιγά δομές υγείας έξω από το εθνικό σύστημα υγείας και οι προσφερόμενες υπηρεσίες κοστίζουν ήδη πανάκριβα.
Η συστηματική και οργανωμένη υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας με ταυτόχρονη ενίσχυση από την κεντρική εξουσία, τις δημοτικές αρχές και την περιφέρεια ιδιωτικών πρωτοβουλιών (στην ιδιωτική πρωτοβουλία συμπεριλαμβάνεται η Γενική Κλινική της Εκκλησίας που παρανόμως; αυτοπροσδιορίζεται ως Nοσοκομείο), θα καταστήσουν οσονούπω αδύνατη την παροχή ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσιών υγείας στον πληθυσμό και θα προσφέρεται μόνο σε όσους έχουν οικονομική άνεση.
Αυτό συμβαίνει ήδη από τώρα. Για παράδειγμα μια ακτινογραφία κοστίζει 15 ευρω ενώ στο κέντρο υγείας δεν θα κόστιζε τίποτα. Κλείνουν το ακτινολογικό του Κέντρου Υγείας και όποιος δεν έχει 15 ευρω, απλά δεν βγάζει ακτινογραφία, εκτός και είναι στα τελευταία του. Ταυτόχρονα τα καινούργια μηχανήματα του Κέντρου σαπίζουν ανενόχλητα. Οδηγοί ασθενοφόρου λείπουνε, γιατροί λείπουνε, νοσηλευτές λείπουνε, φάρμακα και υγειονομικό υλικό λείπουνε, το κέρατό μας το τράγιο λείπει κι αυτό, ο αντι-φιδικός μας μάρανε…
Πέρυσι έγινε μια σύσκεψη στο Κέντρο Υγείας, για να κουβεντιάσουν θέματα του ..νοσοκομείου και ΟΧΙ του κέντρου υγείας. Συμμετείχαν ο Σακκιώτης, ο πολυς Πολυδώρου, ο τότε οδοντίατρος Δντης του Κέντρου Υγείας και ο διοικητής του Τζανείου. Φεύγοντας οι αθεόφοβοι φάγανε και την τούρτα που είχε προσφέρει ασθενής στους νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας (Δ).
Αλλά με τέτοιες πολιτικές αντιλήψεις ούτε φίδι στο κόρφο μας, όσους αντι-φιδικούς και να έχει το κέντρο υγείας.
Υπάρχει ελπίδα ;
Υπάρχει! Η ανέξοδη μαγκιά του δημάρχου μας, του Μούρτζη.
Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω
και κάντε τώρα άκρη
να φτύσω το κουκούτσι.
Αντιλυσσικούς στα γρήγορα
όχι για τις αλεπούδες που ρίχνει στα δάση το υπουργείο
για τις αλεπούδες που περπατάνε στα δυο
Νικήτας Παπαϊωάννου
* Στο Δεύτερο Μέρος σχετικά με την ικανοποίηση του κ. Χατζηπερου για την μονάδα αυξημένης φροντίδας (Μ.Α.Φ) της κλινικής της εκκλησίας. Φαίνεται πως πράγματι ενισχύονται οι δομές υγείας στην Αίγινα, με μια μόνο επιφύλαξη. Στην δημιουργία της μονάδας συνέβαλε, κατά δήλωση του ο κ. Σακκιωτης. Και μόνο η αναφορά περί συμβολής του, δημιουργεί ερωτήματα για την ορθή εκτέλεση του έργου και χρειάζονται κάποιες διευκρινήσεις αρμοδίως.
(Α) Δελτίο τύπου περιφερειακής ενότητας νήσων, 11 Νοεμβρίου 2014
http://www.aeginaportal.gr/aftodioikitika/perifereia/14147-perifereiaki-enotita-nison-deltio-typou-episkepsi-tou-antiperifereiarxi-nison-stin-aigina.html
(Β) Χρυσή Αυγή- ερώτηση Γιάννη Λαγού στις 12 Νοεμβρίου 2014
http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c0d5184d-7550-4265-8e0b-078e1bc7375a/9080318.pdf
(Γ) Τον Δεκέμβριο του 2013, ο τότε αντπεριφερειαρχης Κατσικαρης δήλωνε “αισθάνομαι ανασφάλεια στην Αίγινα για το παιδί του καθενός και για το παιδί το δικό μου” και δεσμεύθηκε για τη χρηματοδότηση από την Περιφέρεια της κατασκευής ελικοδρομίου, για περιπτώσεις επείγουσας διακομιδής
http://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/12239-katepeigousa-diakomidi-16xronou-gia-logous-ygeias-xthes-ta-ksimeromata-anyperaspisti-vrethike-i-aigina-gia-mia-akomi-fora.html
(Δ) Κοπή της …τούρτας, στο Κέντρο Υγείας της Αίγινας, 23 Αυγ. 2013
Μια επέτειος που την κατάπιε ένα φιστίκι ! Ναυμαχία της Σαλαμίνας , Σεπτ. 480 π.Χ.
αναδημοσίευση από το “Άλλη Αίγινα”
Μια επέτειος που την κατάπιε ένα φιστίκι ! Ναυμαχία της Σαλαμίνας , Σεπτ. 480 π.Χ.
Μ αρέσει που στον τοίχο του Δήμου Αίγινας στο facebook (τουλάχιστον), γράφει Αίγινα 32 Αιώνες Ιστορίας και στο …..παράθυρο του τοίχου Αίγινα, Πρώτη Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους. Όχι, στη πόρτα δεν γράφει τίποτα, γιατί στην πραγματικότητα η Ιστορία στην Αίγινα έχει φάει …..Πόρτα. Αν εξαιρέσουμε τις ονειρώξεις των πολιτικο-οικονομικο-θρησκευτικων αρχών πως η Αίγινα είναι η Πρώτη Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους (Ίδρυση ελληνικού κράτους το 1830 με πρωτεύουσα το Ναύπλιο, Αίγινα πρώτευσα το 1828, οπότε μάλλον κάτι δεν κολλάει), προκύπτει ένα βασικό ερώτημα. Από αυτά τα 3200 χρόνια ιστορίας, ποια και πόσα ιστορικά και αρχαιολογικά ευρήματα είναι επισκέψιμα, έχουν δει το φως της μέρας και της δημοσιότητας, έχουν τουριστική και όχι μόνο αξιοποίηση και κυρίως αν έχουμε διδαχθεί και τι από αυτή την ιστορία. . Ελάχιστα και αυτά όχι με πρωτοβουλία των τοπικών αρχών. Η πρωτοβουλία των τοπικών αρχών είναι να θέλει να θάψει για πάντα το αρχαίο λιμάνι με ένα τεράστιο κυματοθραύστη και το ξεκλήρισμα των αρχαιοτήτων της Κολόνας προς όφελος της ανάπτυξης, όπως έλεγε στέλεχος της κοινότητας Αίγινας. Για τον «καλλωπισμό» αυτό της Κολόνας έπεσε πρόστιμο από την περιφέρεια στην προηγούμενη διοίκηση του Δήμου και στον πρόεδρο της Τοπικής κοινότητας, αν και πέρασε στο ντούκου αυτό το πρόστιμο Τριάντα δυο αιώνες ιστορίας λοιπόν αλλά οι πρώτοι και ίσως οι μόνοι που ζήτησαν από την Μελίνα να συσταθεί αρχαιολογική υπηρεσία στην Αίγινα ήταν το σωματείο οικοδομών το 1982 με πρόεδρο τότε τον Γιώργο Λορανδο και γραμματέα τον Σουλη τον Μοίρα Τριάντα δυο αιώνες Ιστορίας με κορυφαία στιγμή την Ναυμαχία της Σαλαμίνας που η φετινή επέτειος της, κλείστηκε και αυτή μέσα σε ένα κελυφωτο φιστίκι. Και το Φιστικί πρόσχημα είναι και για καμουφλάζ της τουριστικής μονοκαλλιέργειας. Και η τουριστική μονοκαλλιέργεια πρόσχημα είναι για τα 200 μέτρα της παράλιας.
Και το πρόσχημα ΠΡΟΣΧΗΜΑ είναι και αυτό.
Πρώτο Παράσημο Ανδρείας λοιπόν στους Αιγινήτες της εποχής, στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας ενώ ερίζουν με τους Αθηναίους για το ποιος επιτέθηκε πρώτος στους Πέρσες. Δεν ήξεραν τότε, δεν καταλάβαιναν. Καλά δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν τους φωστήρες της τουριστικής μονοκαλλιέργειας στην Αίγινα. Αντί να στρώσουν χαλιά να βγουν οι Πέρσες στην Παράλια τους πήραν με τις πέτρες και τα ακόντια και τους έπνιξαν στο Σαρωνικό. Η πιο …αντιτουριστικη περίοδος της Αίγινας. Ενώ τώρα πλέουμε σε πελάγη …….
Νικήτας Παπαϊωάννου
για το νερό
αναδημοσίευση από την “εφημερίδα των Συντακτών”
Ανακρίσεις για το νερό
Διώξεις σε Βόλο και Πήλιο πολιτών που αντιδρούν στο ξεπούλημα πόσιμων και αρδευτικών υδάτων.
Της Νέλλης Ψαρρού
Η σταθερή μεθοδολογία που εφαρμόζει η κυβέρνηση εναντίον οποιουδήποτε αντιστέκεται στα σχέδια ξεπουλήματος γης και νερού άρχισε να εφαρμόζεται και στον Βόλο. Ετσι, από τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου καλούνται στον ανακριτή άτομα για δολιοφθορές στις δεξαμενές πόσιμου νερού στα χωριά και στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις της ΔΕΥΑΜΒ, καθώς και για έκθεση σε κίνδυνο της υγείας πολιτών.
Οι ανακρίσεις αφορούν τα περιστατικά από το 2012 μέχρι σήμερα, όπου σύσσωμοι οι κάτοικοι των χωριών, μέσα από μαζικές λαϊκές συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα να απομακρύνουν τους χλωριωτές από τις δεξαμενές ύδρευσης των χωριών και να μην παραδώσουν στοιχεία στη ΔΕΥΑΜΒ σχετικά με τις καλλιέργειές τους και τα νερά στα χωράφια τους. Οι πολίτες αντιδρούν με αυτούς τους τρόπους στην υποβάθμιση της ποιότητας του νερού τους, καθώς και στην επερχόμενη ιδιωτικοποίηση που, όπως εκτιμούν, ήδη μεθοδεύεται μέσω του τεράστιου ανοίγματος των αρμοδιοτήτων της ΔΕΥΑΜΒ.
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι πολυεθνικές του νερού δεν ενδιαφέρονται για την αγορά δικτύων μικρών πόλεων. Και ο Καλλικράτης έκανε τον Βόλο, και την ΔΕΥΑ του, τον τρίτο σε μέγεθος δήμο μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, το δίκτυο των οποίων ήδη η κυβέρνηση προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Ιστορικό της αντίδρασης
Βάσει του «Καλλικράτη» ο Δήμος Βόλου επεκτάθηκε, αυξάνοντας τους κατοίκους από 86 χιλιάδες σε 140 χιλιάδες, και την έκτασή του από 15 χιλ. στρέμματα σε 386 χιλιάδες (περίπου 26 φορές). Αυτομάτως, η αρμοδιότητα για τη διαχείριση του πόσιμου νερού αυτών των περιοχών πέρασε στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑΜΒ). Το ίδιο συνέβη και με το νερό άρδευσης, παρ’ όλο που η ΔΕΥΑΜΒ δεν έχει καμία τεχνογνωσία γι’ αυτές τις αγροτικές περιοχές, όπως η ίδια έχει παραδεχτεί.
Τα Χριστούγεννα 2011, η ΔΕΥΑΜΒ εγκατέστησε χλωριωτές στα χωρία του Πηλίου, υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα του νερού, και ένα χρόνο μετά έστειλε δελτία καταγραφής για το νερό της άρδευσης, το οποίο προτίθεται να βάλει σε κλειστούς σωλήνες με μετρητές, καταργώντας τον παραδοσιακό ρόλο των αυλακιών που ποτίζουν το κάθε χωράφι αλλά και όλη την περιοχή απ’ όπου περνάνε.
Η αντίδραση των κατοίκων υπήρξε άμεση: οργανώθηκαν λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά, έγιναν ενημερώσεις και σύσσωμοι οι κάτοικοι δήλωσαν αφενός μεν την αντίθεσή τους στην καταγραφή των καλλιεργειών τους, αφετέρου αφαίρεσαν τους χλωριωτές από τις δεξαμενές ύδρευσης. Υπάλληλοι της ΔΕΥΑΜΒ τις ξαναέβαλαν σε κάποιες περιπτώσεις, εν κρυπτώ συνήθως (π.χ. στην Πορταριά πήγαν τον Δεκαπενταύγουστο του 2013), για να τις αφαιρέσουν οι κάτοικοι ξανά με περισσότερη μαζικότητα κάτω από το φως της ημέρας (8/12/13).
Τότε, τον Οκτώβρη 2013, η ΔΕΥΑΜΒ κινήθηκε ασκώντας μηνύσεις κατ’ αγνώστων για δολιοφθορές που θέτουν την υγεία των κατοίκων σε κίνδυνο.
«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί έγινε μήνυση κατ’ αγνώστων. Εμείς πήγαμε εκεί μέρα μεσημέρι για να γνωρίζουν ακριβώς ποιοι είμαστε», μας είπαν οι ντόπιοι! Σε συνελεύσεις που έγιναν σε όλα τα χωριά από τον Νοέμβριο του 2013 μέχρι τον Ιανουάριο 2014, οι κάτοικοι αρνήθηκαν να συζητήσουν το σχέδιο διαχείρισης του αρδευτικού νερού της ΔΕΥΑΜΒ, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι δεν της αναγνωρίζουν καμία τέτοια αρμοδιότητα.
Η νέα δημοτική αρχή
Η Εισαγγελία κάλεσε δύο άτομα για ανάκριση στην Αστυνομία και έπεται συνέχεια, όπως μαθαίνουμε. Οι κλήσεις ήρθαν αμέσως μόλις ανέλαβε ως νέος δήμαρχος ο Αχ. Μπέος, ο οποίος φαίνεται ότι συνεχίζει την πολιτική του προκατόχου του, Π. Σκοτινιώτη, αποκαλώντας τα χωριά «…μια μειοψηφία που θέλει να επιβάλει την άποψή της στους υπόλοιπους».
Ο πρώην αντιδήμαρχος και (αυτοδίκαια) αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, κ. Μαυρογιάννης, μας είχε δηλώσει πως οι κάτοικοι των χωριών είναι αυτοί που ιδιωτικοποιούν ένα δημόσιο αγαθό μην αφήνοντας τη διαχείριση στη ΔΕΥΑΜΒ ή αποκλείοντας τη δυνατότητα κάποιος να το αγοράσει «λες και είναι δικό τους» (συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ «Σταγώνες», Σεπτέμβρης 2013)!
Οπως γνωρίζουμε, η συκοφάντηση είναι η πρώτη επίθεση της εξουσίας κατά των ενεργών πολιτών. Επονται οι δικαστικές διώξεις για την εμπέδωση του φόβου και στη συνέχεια η καταστολή και οι τραμπουκισμοί. Αυτή τη στιγμή περνάμε ξεκάθαρα στη φάση που αναλαμβάνουν τον ρόλο τους τα δικαστήρια. Οι πολίτες όμως δηλώνουν ότι θα υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη ζωή με κάθε τρόπο.