——————————————————-

 

αναδημοσίευση

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του τρέχοντος τεύχους του περιοδικού UNFOLLOW o εφοπλιστής Αλαφούζος δηλώνει στην εφορία περίπου 26.000€ και αντίστοιχα ποσά κάτω των 30.000€ ο Βγενόπουλος, ο Κόκκαλης, ο Μάνεσης.

Ελληνικός Εφοπλισμός, η πιο κρατικοδίαιτη διαχρονική μπίζνα

Από την επίσημη ένταξη σε μηχανισμούς μνημονίων η πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης αφορά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Σε άλλο άρθρο για την εσωτερική υποτίμηση της εργασίας έχει αποδειχθεί με στοιχεία πώς οι πολιτικές φτωχοποίησης έχουν οδηγήσει σε μεγάλες μειώσεις εισοδήματος και πραγματικής υπαγωγής κομματιών της κοινωνίας σε καθεστώς χρεοκοπίας. Μια από τις πολιτικές που το κράτος χρησιμοποιεί για την επίθεση στα εισοδήματα της κοινωνίας αναφέρεται στην αύξηση φορολογικών συντελεστών και την απάλειψη στοιχειωδών φοροαπαλλαγών που προστάτευσαν τα κοινωνικά ασθενέστερα στρώματα από φορομπηχτικές εκστρατείες. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η κυνική μεταβολή της φοροαπαλλαγής τέκνων σε τεκμήριο εισοδήματος, το αφορολόγητο για ένα ύψος εισοδήματος, η αφαίρεση από το φορολογητέο εισόδημα των ασφαλιστικών εισφορών και δαπανών για υπηρεσίες υγείας κτλ.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν φοροαπαλλαγές που αφορούσαν μεγάλο μέρος της κοινωνίας και πλέον η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει καθορίσει η κυριαρχία του κεφαλαίου έχει συνοδευτεί με την κατάργησή τους. Υπάρχουν όμως κάποιες φοροαπαλλαγές για μια συγκεκριμένη κατηγορία των καπιταλιστών που ανθίσταται σθεναρά, αντέχουν τις “επιθέσεις” του κράτους και μάλιστα επεκτείνονται σκανδαλωδώς την ώρα που μικρομεσαία τάξη απειλείται με βίαιη πληβειοποίηση λόγω των εξουθενωτικών διαδοχικών φορολογικών επιδρομών. Η τάξη αυτή που απολαμβάνει ανενόχλητη εδώ και δεκαετίες δεκάδες φοροαπαλλαγές είναι η ευγενής τάξη των εφοπλιστών και κεφαλαιούχων πλοιοκτητών. Άνθρωποι που συνέδεσαν τον προσωπικό πλουτισμό τους με ιστορίες υποτακτικής δουλοφροσύνης απέναντι σε κατακτητές της χώρας φανερούς και κρυφούς, επιτέλεσαν το βρώμικο έργο με το αζημίωτο και έκανα όλες τις μορφές νόμιμου και παράνομου εμπορίου μέσω θαλάσσης με τα πιο βρώμικα και αιμοσταγή καθεστώτα του πλανήτη. Έσπασαν εμπάργκο για τα συμφέροντα κρατικών και οικονομικών ελιτ, συνεργάστηκαν με φασιστικά καθεστώτα με ρατσιστικό προσανατολισμό, μετέφεραν όπλα και πολεμοφόδια για την αναζωπύρωση εμφυλίων, παρέλαβαν τα σαπιοκάραβα του Β Παγκοσμίου Πολέμου που τα βύθισαν για τις αποζημιώσεις.

Η ευγενής τάξη των Ελλήνων εφοπλιστών, σήμερα σε καιρό παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, βιώνει το δικό της θρίαμβο. Μόνο τους πρώτους επτά μήνες του 2012, οι «πατριώτες» εφοπλιστές δαπάνησαν πάνω από 7,3 δισ. δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων και νεότευκτων πλοίων (περίπου 100 και ούτε ένα δεν έγινε παραγγελία σε ναυπηγείο της Ελλάδας) , αγοράζοντας από τη δευτερογενή αγορά 111 ποντοπόρα πλοία, σπάζοντας παγκόσμιο ρεκόρ στην αγορά αυτού του είδους. 

Σύμφωνα  με τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο ναυλομεσιτικός οίκος «Allied Shipbroking Inc», οι Έλληνες πλοιοκτήτες προηγούνται μακράν των υπολοίπων τόσο σε ποσά που κατέβαλαν, όσο και σε αριθμό πλοίων αφήνοντας κατά πολύ πίσω τους “συναδέρφους” εφοπλιστές άλλων χωρών.

Ωστόσο, δεν τους αρκεί η άγρια εκμετάλλευση των Ελλήνων και αλλοδαπών ναυτεργατών. Σε πρόσφατη εξιστόρηση που άκουσα από Έλληνα ναυτικό ισχυριζόταν, έχοντας και το τηλεγράφημα στο χέρι, ότι στο γκαζάδικο που δούλευε με ημερήσια κερδοφορία χιλιάδων ευρώ (ναυλωμένο από Άραβες για γκάζι) ο πλοιοκτήτης μέσω του κεντρικού γραφείου παραπονιόταν για την αυξημένη κατανάλωση φέτας εν πλω σε σχέση με τα άλλα πλοία του στόλου του. Σε ένα λιμάνι στη Νότια Κίνα ο Φιλιππινέζος ναυτεργάτης έσπασε το πόδι του και η εντολή της εταιρίας ήταν να τον πετάξουν εκτός πλοίου για να μην αναγκαστούν να πληρώσουν αποζημιώσεις και αεροπορικά εισιτήρια επιστροφής στη χώρα του. Τέτοια φιλανθρωπία και ελεημοσύνη οι φιλεύσπλαχνοι εφοπλιστές και πλοιοκτήτες.

Η βάση της απίστευτης κερδοφορίας των εφοπλιστών και πλοιοκτητών δεν είναι μόνο η άγρια εκμετάλλευση των πληρωμάτων τους με εξευτελιστικές αμοιβές και αντιμετώπιση όπως αυτή του άτυχου Φιλιππινέζου. Μια σημαντική παράμετρος για την κερδοφορία τους είναι ο τεράστιος αριθμός φοροαπαλλαγών που απολαμβάνουν σήμερα οι εφοπλιστές και πλοιοκτήτες. Με βάση το νόμο 27/1975 «Περί φορολογίας πλοίων κ.λπ.», που περιλαμβάνει 30 άρθρα ορίζονται για την ευγενή τάξη των εφοπλιστών 60 φοροαπαλλαγές. 

Με βάση αυτό το νόμο οι εφοπλιστές πληρώνουν ένα συμβολικό «παράβολο» βάσει της χωρητικότητας του πλοίου τους. Αν, για παράδειγμα, ένας εφοπλιστής διαθέτει πλοίο 20.000 κόρων, ηλικίας έως 4 χρόνων, τότε ο «φόρος» που θα πληρώσει είναι της τάξης των 5.300 δολαρίων κι αυτό ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το πόση κερδοφορία είχαν από την εκμετάλλευση ναυτεργατών και πλοίου όλο το χρόνο. Για τους αμύητους, η κερδοφορία ενός πλοίου αυτής της χωρητικότητας ανά χρόνο είναι τουλάχιστον 3 τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη από το φόρο !!!

Το μεγαλύτερο μέρος των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και πλοιοκτητών μπορεί κανείς να διαβάσει αναλυτικά σε ένα άρθρο του ΙΟΥ της Ελευθεροτυπίας αλλά από τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Στο άρθρο του ΙΟΥ αναφέρονται 56 διατάξεις φοροαπαλλαγών ενώ στο άρθρο του Μπογιόπουλου με αναφορά στο νόμο  27/1975 αναφέρονται 60 φοροαπαλλαγές.

Αν δεν έχω κάνει κάποιο λάθος,τότε και τα δύο κείμενα έχουν πέσει πολύ έξω στον υπολογισμό του συνολικού αριθμού φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών,πλοιοκτητών και των ναυτιλιακών επιχειρήσεών τους. Με βάση τον κρατικό προϋπολογισμό 2013 που μόλις πρόσφατα ψηφίσθηκε στη βουλή από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ ο συνολικός αριθμός φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών, πλοιοκτητών και ναυτιλιακών επιχειρήσεων ανέρχεται στις 82 (σελίδα 16, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ κρατικού προϋπολογισμού 2013). Μάλιστα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις φοροαπαλλαγών το κράτος υπολογίζει τον αριθμό των δικαιούχων και το ύψος των εσόδων του προϋπολογισμού που χάνονται με τις φοροαπαλλαγές, στις περιπτώσεις της φορολογίας πλοίων ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ, ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ από την εφαρμογή των φοροαπαλλαγών (σελίδες 153-160).

Με βάση λοιπόν αυτό το πλαίσιο τεράστιων φοροαπαλλαγών που εξασφαλίζουν κολοσσιαία κερδοφορία στους εφοπλιστές και πλοιοκτήτες, η τρικομματική τρόικα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ζήτησε μέσω του πρωθυπουργού Σαμαρά την ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ συμβολή των εφοπλιστών στα βάρη που προκύπτουν από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας. Το εφοπλιστικό κανάλι του Φαλήρου, ΣΚΑΙ, ιδιοκτησίας της εφοπλιστικής οικογένειας Αλαφούζου (μπαταχτσήδων του χαρατσιού μέχρι πρόσφατα που το θέμα βγήκε από το thepressproject) δεν έχασε την ευκαιρία να προπαγανδίσει τη “μεγάλη συνεισφορά των εφοπλιστών στη σωτηρία της χώρας” μέσω του ειδικών αποστολών εκπροσώπου της εργοδοσίας Άρη Πορτοσάλτε. Σε μια συγκινητική προσπάθεια ωραιοποίησης της εικόνας του αρπακτικού ο εκπρόσωπος της εργοδοσίας χύνει δάκρυα χαράς για το πατριωτικό καθήκον των ευεργετών του έθνους ξεχνώντας φυσικά να αναφέρει τις τεράστιες απώλειες εσόδων από τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει η τάξη τους.

Τα πειστήρια του γλειψίματος των υπαλλήλων του ΣΚΑΙ εδώ

…Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία;

Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα ‘χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις…

…Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά. Οι πολλοί είναι ένας και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς…

 Μ. Βασιλείου, Ασκητικές Διατάξεις

Αποσπάσματα από την προκήρυξη της πρωτοβουλίας πολιτών Αίγινας, διαβάζεις, για να μην ξεχνάμε το πού πήγε μια μικρή προσπάθεια που έγινε όχι για να ανοίξει αλλά για να κλείσει το θέμα. Στις 11 Δεκέμβρη του 2002 πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του λιμανιού από τους Φορείς+Δημοτική Αρχή Αίγινας ως διαμαρτυρία για τα λιγοστά δρομολόγια και την αύξηση των εισιτηρίων. Το αποτέλεσμα ήταν να «καεί» και αυτό το ζήτημα στο οποίο οργανικά απείχε ο λαός της Αίγινας. Η πρωτοβουλία πολιτών Αίγινας συμμετείχε διανέμοντας 3 παραμυθάκια: 1^ο)Η καλή και η κακή εταιρία, 2^ο)Η κακή και η καλή λαϊκή εταιρία και 3^ο)Ο Φορέας και η Πολιτικικίτσα. Με ένα σαρκαστικό λόγο και κάνοντας χρήση της παράδοσης του παραμυθιού, αντιπαραταχθήκαμε βασικά στις απόψεις περί των καλών εταιριών ή των εταιριών ‘’βάσης’’ και βέβαια στην αντίληψη ενός διαμεσολαβημένου αγώνα που δίνει ένσημα στους παράγοντες που άλωναν και συνεχίζουν να αλώνουν το δημόσιο βίο και κάνει τη θέση του καθημερινού ανθρώπου όλο και πιο παρακατιανή.

ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ 11-12-02 ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ

1)Η «Συντονιστική» επιτροπή Φορέων εκπροσώπησε μόνο τα πρόσωπα που την απαρτίζουν και όσους βέβαια που χωρίς καμιά διαδικασία ‘’εκχώρησαν’’ αυτό το ‘’δικαίωμα’’. Ούτε καν συγκάλεσαν τα μέλη των φορέων που εκπροσωπούν παρά μονάχα με τους τίτλους τους βρέθηκαν στο παρασκήνιο ενός συμβουλίου ‘’ειδικών’’. Η «Συντονιστική» επιτροπή Φορέων δεν ήταν συντονιστική. Έπαιρνε αποφάσεις. Άλλα αποφασίστηκαν στη Λαϊκή Συνέλευση στο Δημοτικό Θέατρο στις 1 Δεκέμβρη κι άλλα αποφασίστηκαν από τους «εκπροσώπους» των Φορέων αυτών για την κινητοποίηση στις 11-12. Η τετράωρη κατάληψη του λιμανιού μετατράπηκε σε δίωρη και ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να αποκλειστεί και κάθε άνθρωπος που δεν έφερε τον τίτλο του εκπροσώπου φορέα. Εν τέλει το κύριο σώμα της συγκέντρωσης δια βοής αποφάσισε για άλλη μια ώρα αποκλεισμού του λιμανιού με τη συμφωνία του εκπροσώπου της Επαγγελματικής, ενώ κατάφερε με απλούς τρόπους να αποκλείσει και το λιμάνι της Σουβάλας «που δεν ήταν στο πρόγραμμα». Όσοι από τους εκπροσώπους θεώρησαν τον εαυτό τους υπεράνω των υπολοίπων ξεπεράστηκαν από τη διάθεση του κόσμου να μην εκτονώσει το ζήτημα της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας σε κάποιους δεκάρικους λόγους…

2)Είναι τουλάχιστον αστείο να ακούμε κι από καλοπροαίρετους συμπολίτες μας ότι ο βουλευτής της Α΄ Πειραιά με τη μαύρη καμπαρντίνα και το χαμογελαστό προσωπείο «έφερε κόσμο και κράτησε τη συγκέντρωση». Ο «κύριος» αυτός δεν έκανε τίποτε άλλο από το να χρησιμοποιήσει τη συγκέντρωση για να επιβεβαιώσει το «λαϊκό του προφίλ»… Κατά τη γνώμη μας είναι πού μεγάλο λάθος να πιστεύουν οι συμπολίτες μας ότι η παρουσία κάποιων μαϊντανών θα νομιμοποιήσει τις προσπάθειες αυτές, Το αντίθετο: θα τις καθοδηγήσουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους…

3)Τα παραμυθάκια που μοιράζαμε στη συγκέντρωση δεν ήταν παρά ένας άλλος τρόπος να πούμε αυτά που λέμε, σ’ αυτό το κείμενο που διαβάζετε… Δεν φωτογραφίζαμε κανένα ιδιαίτερα – πόσο μάλλον ανθρώπους με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί μέχρι τώρα για πολύ σημαντικά ζητήματα τοπικά και μη…

4)Δεν ζήσαμε την αληθινή τρομοκρατία, αυτήν του κράτους. Οι φουσκωτοί τρομοκράτες του Λιμενικού Σώματος που με τις φόρμες ξυλοκοπήματος σουλάτσερναν στο λιμάνι όταν η κινητοποίηση παρατάθηκε, είναι αυτοί που θα αντιμετωπίσουμε όπως τους αντιμετωπίζει κάθε αγωνιστική κινητοποίηση των ναυτεργατών… Λίγο παραπάνω να «κουνηθούμε» θα τους βρούμε μπροστά μας έτοιμους να μας ανοίξουν τουλάχιστον τα κεφάλια…

5)Νομίζουμε ότι δεν είναι ο καλύτερο τρόπος αγωνιστικής κινητοποίησης ο αποκλεισμός του Λιμανιού… Αυτή η μορφή δράσης μας φέρνει σε σύγκρουση με τους συμπολίτες μας, είτε αυτοί θέλουν να ταξιδέψουν, είτε που θέλουν να αποβιβαστούν στο νησί ως απλοί επιβάτες ή μεταφορείς… Πρέπει τα δικαιώματά μας να τα διεκδικήσουμε αλλιώς: α)με συγκεντρώσεις ανοιχτές που θα κρατάνε επίκαιρο το ζήτημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών β)με μαζική άρνηση πληρωμής εισιτηρίων σε οργανωμένες μετακινήσεις διαμαρτυρίας…

6)…Εμείς θεωρούμε ότι τα προβλήματα των ναυτεργατών είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Εξ’ άλλου η εντατικοποίηση στην εργασία που κάνουν είναι αυτή που προκαλεί τα περισσότερα «ατυχήματα»

7)Θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε τη διαφορετικότητά μας και παράλληλα θα στηρίζουμε και θα συμμετέχουμε σε κάθε δημόσια συγκέντρωση… Δεν θα μπούμε σε μια ‘’σούπα’’ δήθεν διεκδικήσεων μαζί με δημάρχους, παράγοντες, επίδοξους καραβοκυραίους, μικροεφοπληστές κλπ… Είναι ελάχιστα αντιπροσωπευτικό το θέατρο της ενότητας του κόσμου κάτω από κοινά αιτήματα.

8)…Κάθε εταιρία ακόμα και η πιο μικρή θέλει να γίνει μεγαλύτερη και θέλει να μονοπωλήσει με τους όρους της ένα σπουδαίο αγαθό: τη μετακίνηση. Τόσο οι μικρές εταιρίες που κάποιοι αποκάλεσαν «συμμάχους στον αγώνα μας», όσο και κάποιοες άλλες λαϊκής βάσης λειτουργούν στη βάση της εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας και της κυριαρχίας. Οι συγκεκριμένοι που τις επικαλούνται είναι ή μελλοντικοί μέτοχοι ή μελλοντικοί πολιτικοί παράγοντες που μας ‘’σώζουν’’ και για αυτό αγωνίζονται. Δεν θα κάνουμε πλάτη σε καμιά εταιρία που θέλει στις πλάτες μας να πλουτίσει μ’ όσα μισαδάκια κι ας μας χαρίσει για ευνόητους λόγους.

9)Αυτά πιστεύουμε και σ’ όποιον ή όποια θέλει το δημόσιο διάλογο είμαστε ανοιχτοί. Κάθε τρεις και λίγο αφισοκολλούμε, μοιράζουμε φυλλάδια ενημερωτικά, ξέρουν πού εργαζόμαστε, ξέρουν πού μένουμε, ξέρουν τι πιστεύουμε για το δημόσιο χώρο… διακηρύσσουμε την ανάγκη της συνέλευση του λαού της Αίγινας ως το μοναδικό τρόπο να παίρνονται αποφάσεις ώστε να συμμετέχει ο λαός. Πιστεύουμε ότι είναι ο μοναδικός τρόπος λήψης αποφάσεων για όλα τα προβλήματα του νησιού όπως η ύδρευση, το θέμα της υγείας, το κυκλοφοριακό και άλλα.

10)Επειδή πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν ότι το πρόβλημα είναι τοπικό και σκόπιμα προωθείται ως τέτοιο από τους κυρίαρχους τοπικούς παράγοντες έχουμε να πούμε τα εξής: α)Το ίδιο και χειρότερο πρόβλημα βιώνει το σύνολο της νησιώτικης και παράκτιας Ελλάδας β)Το πρόβλημα έχει τις παγκόσμιες διαστάσεις και αφορά τον αυστηρό καθορισμό των πληρωμάτων, την άρση του καποτάζ αλλά και τις σχέσεις του εφοπληστρικού λόμπι με τα κράτη…

11)Υιοθετούμε την πρόταση συμπολίτη μας από τη Σουβάλα, για την επόμενη συνάντησή μας στο Ποδοσφαιρικό γήπεδο της Αίγινας…

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΑ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΙΓΙΝΑΣ

ΓΕΝΑΡΗΣ 2003

Η ατάλαντη Πηνελόπη Παπαλεονάρδου, ποιήτρια λόγω ονόματος και δημοσίων σχέσεων (για να μην ξεχνιόμαστε είναι η βουκολική ποιήτρια που μπερδεύει το Μεσαγρό με χωριό του Παρνασσού) καταθέτει τον πόνο της για την …πατρίδα η οποία εκείνη την περίοδο αντιμετωπίζει την κομμουνιστική απειλή. Ο εμφύλιος πόλεμος έχει ξεκινήσει και ο Δημοκρατικός Στρατός αγωνίζεται για τη Λευτεριά της χώρας μετά από μια άγρια τρομοκρατία που εξαπέλυσε η Δεξιά, το κράτος και το παρακράτος της. Εδώ όμως “στα μετόπισθεν” μαζεύονται χρήματα δια τους ανταρτόπληκτους και όπως επιβεβαιώνει ο κ. Κάσσης, πρόεδρος του Συλλόγου των εν Πειραιεί Αιγινητών, μας σώζει το γεγονός ότι έχουμε τον Άγιο Διονύσιο. 

Κατά τ’ άλλα, διάφορα κοινωνικά ζητήματα όπως το νερό κάνουν την εμφάνισή τους με παράκληση προς τον Άγιο Βασίλη, κάτω από σκίτσο που τον παρουσιάζει λίγο πιο αδύνατο από τον γνωστό μας χοντρούλη της Κόκα-Κόλα, με γυαλιά πρεσβυωπίας και το γνωστό βλέμμα της χλιαρής καλοσύνης. 

«… Στην άγια φάτνη, νοητά, η Ελλάδα γονατίζει

κι ευλαβικά τις δάφνες της σαν προσφορά σκορπά

τις δάφνες που τις πότισε το αίμα των παιδιών της 

σ’ αγώνες για την πίστι μας και για τη Λευτεριά.

Τα’ αστέρι σου τ’ ολόλαμπρο Χριστέ μ’ ας τη φωτίζει

να στέκη ορθή κι αλύγιστη και να την οδηγεί.

Ατρόμητη, περήφανη στων γύρω εχθρών τα πλήθη

πάνω στην αιματόβρεχτη προγονική μας γη

Πυρσό κρατώντας λευτεριάς στα χέρια και σπαθί (ΚΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΝΑΠΑΛΜ)

Σελίδα 11

———-

Η Αίγινα δια τους ανταρτόπληκτους

«Είναι προς τιμήν της Αιγίνης ότι τα παιδιά του Γυμνασίου μας την 22αν Δεκεμβρίου ε.ε. πασέδωσαν εις την εν Πειραιεί σχολήν Μέσης Εκπαιδεύσεως οχτώ σάκκους ιματισμού και 470.000 δρχ. δια τους ανταρτόπληκτους των βορείων επαρχιών μας, διότι η Αίγινα είναι πτωχή και παν ό,τι έδωσε, προέρχεται από υστέρημα.

Η Αίγινα όπως και κάθε επαρχία της Ελλάδος, απέδειξεν εξ αφορμής του τελευταίου εράνου, πόσον ο λαός αυτός είναι ηνωμένος δια την προστασίαν της πολυτίμου ελευθερίας του,πόσον είναι σύμφωνος ως προς την έννοιαν του διεξαγομένου εθνικού αγώνος και ακόμη πόσο άδικον έχουν οι κατηγορούντες τα μετόπισθεν ως μη συμμετέχοντα…»

σελίδα 27

———-

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

«…Εις το τέλος της θείας λειτουργίας ωμίλησεν ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Π. Κάσσης, αναπτύξας ότι μέσα εις την εποχήν του μίσους και του διχασμού που ταράσσει ολόκληρον την Ελλάδα, η Αίγινα αποτελεί εξαίρεσιν ομονοούντος τμήματος και τούτο χάρις εις την δύναμιν του πολιούχου της νήσου Αγίου Διονυσίου…»

 σελίδα 34

———-

ΤΑ ΑΙΓΙΝΗΤΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ

Σωλήνες, άγιε φέρε μας

καντήλι θα σ’ ανάψουμε

γιατί από έλλειψη νερού

το θέρος …θα λυσσάξομε

ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

σελίδα 36

———–

ΜΙΚΡΑ ΝΕΑ

Ο καθηγητής της Φιλολογίας εις το Γυμνάσιον Αιγίνης κ.Αντωνάκος έδωσε την 21.12.47 διάλεξιν εν Αιγίνη με θέμα «το πρόβλημα της συγχρόνου αγωγής των νεανίδων» δεχθείς τα συγχαρητήρια των παραστάντων.

σελίδα 37

———

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ:

-Την τελευταία Κυριακή του 1947 έγιναν στην Αίγιναν 23 γάμοι;

σελίδα 36

ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1947

“…Εἶναι καιρός νά ἀρθοῦν τά ἐμπόδια, ὥστε αὐτή ἡ λίγη περιουσία πού ἀπέμεινε στήν Ἐκκλησία νά τῆς ἐπιτραπεῖ νά τήν ἀξιοποιήσει πρός ὄφελος τοῦ λαοῦ μας. Καί ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά ἐργαστεῖ στήν ἑλληνική γῆ, συμβάλλοντας στή διατροφική ἐπάρκεια τῆς χώρας καί στήν ἀνάπτυξη σύγχρονων ἐξαγώγιμων προϊόντων καλλιέργειας καί βοσκῆς, ἄς γνωρίζει ὅτι, ὅση λίγη γῆ ἀνήκει ἀκόμα στήν Ἐκκλησία, θά εἶναι στή διάθεσή του…”

Αυτά είπε μεταξύ άλλων σήμερα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εστιάζοντας στο εδαφικό τμήμα της εκκλησιαστικής περιουσίας που διαχειρίζεται ο κλήρος και μάλιστα αυτοί που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία του. Οι κατευθύνσεις, επιπλέον, για την ανάπτυξη “σύγχρονων εξαγώγιμων προϊόντων καλλιέργειας και βοσκής” (ιπποφαές; τυρί από γαϊδουρόγαλο;) μας βάζει σε κάποιες σκέψεις ότι ήδη είναι έτοιμο το σχέδιο… Ακόμα κι έτσι όμως, αποτελεί ένα βήμα κι αν το δούμε στην Αίγινα, ουσιαστικά, ένα μεγάλο μέρος του νησιού. Είναι προς συζήτηση αυτή η αξιοποίηση που είναι περιττό να πούμε ότι έπρεπε ήδη να είχε ξεκινήσει.

Μπροστά στο φάντασμα της χρεωκοπίας μια επιχορήγηση προς τους ΟΤΑ, για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν δίνει απλά ανάσα αλλά και ένα επιπλέον επιχείρημα για τη συνέχιση της πολιτικής της μιζέριας. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις, ιμάντες μετακύλισης χρήματος προς τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες, συνεχίζουν το έργο τους να καλύπτουν όχι τις ανάγκες σε υποδομές αλλά σε λειτουργικά έξοδα-χρέη. Το ρητό χρέος προς τους υπηκόους τους παραμένει στα θησαυροφυλάκια των τραπεζιτών, στις έκδηλες ανάγκες των αφεντικών και σε μισθούς ή λογαριασμούς σε τράπεζες, των πολιτικών. Η Αίγινα χορεύοντας στο ρυθμό των ρυθμίσεων των χρεών, πορεύεται προς τη χρεωκοπία μετά το χριστουγεννιάτικο μποναμά. Που πόσο θα κρατήσει; Οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες κι οι πολιτικοί έχουν έξοδα…

αναδημοσίευση από την Κόντρα

Πλημμύρα… εθνικών ευεργετών στην Κουμουνδούρου

αναδημοσίευση από το http://diktiospartakos.blogspot.gr/2012/12/14-top-100.html

 

Τετάρτη, 19 Δεκεμβρίου 2012

ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΟΙ ΜΟΝΙΜΩΣ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ-14 Ελληνες εφοπλιστές στο παγκΟσμιο Top 100!

 

Tελικά, οι προσπάθειες των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη-Μιχαλολιάκου-Καρατατζαφέρη πιάνουν τόπο. Μπορεί ο εργαζόμενος λαός μας να δυστυχεί, να του στερούν κάθε δικαίωμα και ελευθερία, να τον καταπιέζουν με ατελείωτους φόρους και να τον μετατρέπουν σε δούλο των εργοδοτών, αλλά όλα αυτά αποφέρουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Μεταξύ αυτών που κερδίζουν είναι οι Εφοπλιστές.
Αυτοί που απολαμβάνουν τις δεκάδες φοροαπαλλαγές, που δεν πλήττονται από τα Μνημόνια, δεν καταβάλλουν κανένα χαράτσι. Αντίθετα, με πρόσχημα τη διατήρηση των πλοίων τους στην ελληνική σημαία απαιτούν και νέες φοροελαφρύνσεις, πιο φθηνά πληρώματα, εργασιακές σχέσεις γαλέρας.
Είναι αυτοί που κάνουν ότι θέλουν στην Ε.Ε. και διαμορφώνουν σύμφωνα με τα συμφέροντα τους τη νομοθεσία και την πολιτική της.
Αυτοί που κερδίζουν σε κάθε πόλεμο. Από τα λιμάνια της Λιβύης ξεκινούσαν τα ελληνικά τάνκερ προς όλες τις κατευθήνσεις την ώρα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, ελληνικά πλοία μετάφεραν τους ξένους εργάτες που αποχωρούσαν κάτω από τις σφαίρες, αυτοί ανέλαβαν τη μεταφορά των προμηθειών στους εμπόλεμους και δυσικά συμεμτέχουν στην Ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας.
Για αυτούς μίλαγε κυρίως ο πρώην ΑΓΕΕΘΑ Αντιπτέραρχος Γιάγκος, στη σύνοδο των συναδέλφων του στο Κατάρ, τονίζοντας την ελληνική συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, ζητώντας συμβόλαια και συμφωνίες για τους έλληνες εφοπλιστές και επιχειρηματίες. Βεβαίως, ο λαός μας πλήρωνε 1 εκατομμύριο ευρώ τη μέρα, τους 4 μήνες της επίθεσης!
Για να προστατευτούν τα δικά τους συμφέροντα στέλνονται μεταξύ άλλων οι στόλοι των ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ και ΝΑΤΟ στη Σομαλία. Μάλιστα, στο πλαίσιο της καλύτερης δράσης του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ αποφασίστηκε η αγορά ή ενοικίαση ιπτάμενων τάνκερ που κρίνονταιν απαραίτητα σε αποστολές όπως της Σομαλίας, στην οποία συμφώνησε ο ΥΕΘΑ Π.Παναγιωτόπουλος, κρατώντας το όμως κρυφό από το λαό μας.

Και φυσικά επειδή οι Έλληνες εφοπλιστές μυρίζονται το κέρδος έτρεξαν να αγοράσουν από τα μεγαλύτερα τρυπάνια στον κόσμο, για να δηλώσουν παρόν στα όποια σχέδια εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου. Τώρα όλοι πιέζουν για την ΑΟΖ, εντείνουν τον ανταγωνισμό με την Τουρκία, απαιτούν αγορές όπλων, ένταση της στρατιωτικής συνεργασίας με το κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ.
Με την στήριξη λοιπόν του κράτους έφτασαν οι Έλληνες εφοπλιστές να παίζουν αυτό το ρόλο την παγκόσμια ναυτιλία. Πάντα οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν και είναι συστατικό κομμάτι των σχεδίων κερδοφορίας τους. Η εμπλοκή τους στην πολιτικλή παρασκηνιακά, μέσω των ομάδων και των ΜΜΕ που ελέγχουν, των χρηματοδοτήσεων των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και των πολιτικών τους στελεχών, τους έκανε σημαντικούς παράγοντες του συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής. Μεγάλα έργα, ενέργεια, αγορά γης, διαπλοκή με την εκκλησία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος από το real estate  είναι βασικά στοιχεία της επιχειρηματικής τους παρουσίας.
Ας δούμε τώρα τα κατορθώματα τους που πληρώνει ο λαός μας και τα οποία είναι βαμμένα με το αίμα τόσων λαών.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437

http://diktiospartakos.blogspot.gr

αναδημοσίευση από το http://www.defencenet.gr/defence/item/14-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF-top-100

14 Έλληνες εφοπλιστές στο παγκόσμιο Top 100!

12/18/2012 – 13:49

Στο Top 100 τη Lloyd’s List με τους επιχειρηματίες που πρωταγωνίστησαν το 2012  στη ναυτιλία  με τις κινήσεις που έκαναν και τις επενδύσεις τους  βρίσκονται 14 ΄Ελλήνες πλοιοκτήτες και στελέχη της ναυτιλίας.

Στην  πρώτα 5άδα είναι οι Γιάννης Αγγελικούσης και Γιώργος Οικονόμου και  ακολουθούν   Aγγελική Φράγκου (18), Πήτερ Λιβανός (26), Γιώργος Προκοπίου (28), Βίκτωρας Ρέστης (56), Κωσταντίνος Κωνσταντακόπουλος (60), Συμεών Παληός (63), Νίκος Τσάκος (72), Θεόδωρος Βενιάμης (75) ως πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Κώστας Γραμμένος (81) καθηγητής στο Cass Business School του Λονδίνου, Δημήτρης Μελισσανίδης (82), Ευάγγελος Μαρινάκης (84) και Πήτερ Γεωργιόπουλος (90).

Ο ελληνικός εφοπλισμός έχει επενδύσει μέσα στο 2012 κεφάλαια ύψους 3,8 δισ. δολαρίων  για τη αγορά πλοίων. Οι ελληνικές εταιρείες απέκτησαν   217 πλοία επωφελούμενες από τις μεγάλες ευκαιρίες που εμφανίζονται στη ναυτιλία εξαιτίας της πτώσης στις αξίες των πλοίων.

Στην αγορά των ναυπηγήσεων, οι Έλληνες εμφανίζονται να έχουν προχωρήσει σε 97 νέες παραγγελίες πλοίων με αξία επενδυμένου κεφαλαίου να πλησιάζει τα 4  δισεκατομμύρια δολαρίων, από 142 συνολικές παραγγελίες και αξία επενδυμένου κεφαλαίου, παγκοσμίως που ξεπερνά τα 8 δισεκατομμύρια δολάρια τους πρώτους εννιά μήνες του 2011.

Οι Κινέζοι εμφανίζουν πιο έντονη διάθεση στις ναυπηγήσεις από τους Έλληνες, με 125 συνολικές νέες παραγγελίες πλοίων από 244 τη περσινή χρονιά, κατέχοντας 23,5% του συνολικού αριθμού των παραγγελιών και οι Έλληνες 13,5%.

Συνολικά, η επενδυτική διάθεση των Ελλήνων για ναυπηγήσεις παρουσιάζει 32% μείωση από τα επίπεδα Ιανουάριος-Σεπτέμβριος του 2011, με τον τομέα των Bulk carriers να προσελκύει τη μερίδα του λέοντος με 48 νέες παραγγελιές, 26% κάτω από τα επίπεδα του 2011

ΑΙΓΙΝΑΙΑ ΕΜΠΟΛΗ (1)

Υπό ΣΤΥΛ. ΕΜ. ΛΥΚΟΥΔΗ, ακαδημαϊκού, υποναυάρχου ε.α.

“…Μου θυμίζουν το νεράκι που μούφερναν, τ’ απόγευμα μόλις ξυπνούσα με τον καφφέ και την κουταλιά της βανίλλιας της καλοδεμμένης από τον μακαρίτη τον Κωστή Σχινά, στο ξενοδοχείο του Καρυδάκη, όταν πρωτοπήγα στην Αίγινα, τον Ιούλιο 1903, για να θεμελιώσω το μελλοντικό σπητικό του.

Δεν ήταν βέβαια το νερό της Ούλεν, από τη λίμνη του Μαραθώνος, ήταν κουβαλητό με τα καρράκια των «νερουλάδων» του Ντηλαβέρη και των αλλονών, σε βαρελάκια κομψά, από το πηγάδι του Μερηστού, της οάσεως αυτής του νησιού μας. Της στολισμένης με πλατανάκια, λευκίτσες, λιγαριές, πικροδάφνες, αρμπαρόρριζες, μαντουράνες,δυόσμους, βασιλικούς και γεράνια καταπόρφυρα. Νερό, πώς να το πω, με ουσία και γεύσι, μ’ ελαφράδα που δεν βάραινε το στομάχι διόλου.

Και ρώτησα μια μέρα την κυρά Μαρδικούλα, την ηλικιωμένη που εξυπηρετούσε το ξενοδοχείο, πώς έπαιρνε το νερό τους αυτή την ευχάριστη δροσερότητα.

-Να ‘ναι καλά του Προφήτ’ Ηλία τα’ ασπροχώματα και του Άη Δημήτρη των Λυκούρηδων κοντά στου Μπαρού. Μα κι ο Γκαρής και η τέχνη του. Μαζή όλ’ αυτά, κάνουν ξακουστά και στην Αθήνα ακόμα τα Αιγινήτικά μας κανάτια.

Κι αγόρασα αμέσως ένα τέτοιο κουμάρι διπλό, γιατί μ’ άρεζε πάντα να έχω νερό δροσερό. Όταν δεν φύσαγε και σ’ έπνιγ’ η λαύρα, τόβαζα στον ίσκιοι της ταρατσούλας του ξενοδοχείου κι έκανα χάζι να βλέπω το νερό που σιγά σιγά ξίδρωναν οι πόροι του…”

ΚΗΡΥΞ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ, ΙΟΥΝΙΟΣ 1947, σελίδα 2

  11 Δεκεμβρίου 2012 | Παρεμβάσεις, Υγεία

Την Δευτέρα που μας πέρασε, κάμποσες ημέρες αργότερα από το περιστατικό, ο διοικητής δεν είχε κανένα ηθικό πρόβλημα να επιβεβαιώσει και δημόσια μπροστά μας ότι κάλεσε τους μπάτσους αγγίζοντας όμως και τα όρια του χυδαίου μιλώντας για «ζήτημα ασφάλειας» που θα μπορούσε να δημιουργηθεί, όπως συμβαίνει συχνά με μετανάστες που έρχονται στο νοσοκομείο. Δίπλα του θα μπορούσαμε να βάλουμε και το ειρωνικό χαμόγελο (και το κατέβασμα των κειμένων μας από τους πίνακες αναρτήσεων) της προϊσταμένης των εξωτερικών ιατρείων του νοσοκομείου, μαζί με την πιπιλισμένη φράση ότι «τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα λέτε».

Το επίδικο γι’ αυτήν, για κάποιους κυρίους του λογιστηρίου και για κάποιους ακόμα που «δε γνωρίζουμε κάτι, δε συμβαίνουν αυτά στο νοσοκομείο μας», ήταν ότι από τα πέντε  χιλιάδες ευρώ που τιμολογήθηκε η επέμβαση, η μετανάστρια κατέβαλε κάπου τα μισά και «χρωστάει άλλα τόσα στο δημόσιο, βάσει του νόμου». Όλη αυτή η συνομοταξία, με αυτούς που συναντήσαμε και αυτούς που δεν συναντήσαμε, ευθυγραμμισμένη με την τεχνοκρατική αντίληψη του διοικητή Μπαρτζώκα, είμαστε σίγουροι τι στάση θα έχει σε μία περίπτωση ανασφάλιστου (ή και ασφαλισμένου πλέον) που δεν θα έχει να πληρώσει για την εξέταση ή τη νοσηλεία του. Είναι η υλική έκφραση της αντίληψης ότι το σύστημα υγείας δεν καλείται ντε και καλά να θεραπεύει, αλλά καμιά φορά μπορεί και να αστυνομεύει.  

Το πιο όμορφο, όμως, που συναντήσαμε στο νοσοκομείο ήταν οι μοριακές αντιστάσεις κάποιων υγειονομικών, η ανάγκη κάποιων άλλων για «να σπάσει επιτέλους η σιωπή εδώ πέρα που είμαστε, μακριά από τα πάντα». Τα χαμόγελα που έσκαγαν, το-όλο-νόημα κούνημα του κεφαλιού, τα βιώματά τους που μοιράστηκαν μαζί μας, ο τσαμπουκάς που επέδειξαν κάποιοι από αυτούς ώστε η μετανάστρια να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο και να μην παραμείνει δέσμια της αστυνομίας από την πρώτη κιόλας ημέρα που έγινε εισαγωγή. Βλέπετε ο διοικητής είχε προλάβει να ενημερωθεί και να ενημερώσει από την πρώτη στιγμή την αστυνομία.

Τελευταία εικόνα που μας προκάλεσε και γέλιο είναι ο διοικητής, ο διοικητικός διευθυντής και τα σεκιούριτι να έχουν στηθεί μπροστά από ένα σύνθημα (με μαρκαδόρο) στην είσοδο που έλεγε «ξεφτίλα, ρουφιάνε, Μπαρτζώκα» και να επιβλέπουν το σβήσιμό του από το συνεργείο καθαρισμού.

Όλα τα παραπάνω τα είδαμε, τα ακούσαμε και τα νιώσαμε στην παρέμβαση που έγινε το πρωί της Δευτέρας 10 Δεκέμβρη ύστερα από πρωτοβουλία του «κοινωνικού χώρου για την υγεία». Την κίνηση την πλαισίωσαν άτομα από τις λαϊκές συνελεύσεις του Περιστερίου, του Ελληνικού και άλλοι μεμονωμένοι αγωνιστές και είμαστε σίγουροι ότι θα αποτελέσει την απαρχή μίας δικτύωσης για παρεμβάσεις πάνω σε θέματα υγείας.

Στην κουβεντούλα με τον ξεφτιλισμένο διοικητή φροντίσαμε να κάνουμε σαφές ότι τέτοιες πρακτικές δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνουν ανεκτές.  Στην κυκλοφορία μας στους διαδρόμους του νοσοκομείου είδαμε την ομοιομορφία να διαταράσσεται, στις συζητήσεις μας με τους υγειονομικούς είδαμε ισορροπίες να διαρρηγνύονται. Θα επανέλθουμε σύντομα.

Παρακάτω είναι το κείμενο το οποίο μοιράσαμε στην παρέμβαση:

.

Καρκινικά κύτταρα και κοινωνικές μεταστάσεις

«Μετανάστρια καρκινοπαθής διακομίστηκε από το Νοσοκομείο Μεταξά για να υποβληθεί σε μια επείγουσα προεγχειρητική διάγνωση στην ορθοπεδική κλινική του Νοσοκομείου «Αγ. Ανάργυροι». Ενώ, οι συγγενείς κατέβαλαν όλο το ποσό των νοσηλίων της ασθενούς λόγω έλλειψης κοινωνικής ασφάλισης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου, Δ. Μπαρτζώκας, κατήγγειλε την καρκινοπαθή στο Τμήμα Ασφάλειας της Κηφισιάς διότι δεν είχε νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα αυτής της απάνθρωπης πρωτοβουλίας ήταν η αστυνομική περιφρούρηση της ασθενούς κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της και η απέλαση της μετά την αποθεραπεία της»

Από δημοσιεύματα του τύπου στις 26 Νοεμβρίου 2012

Στη σημερινή εποχή της πιο βαθιάς και παγκοσμιοποιημένης κρίσης που γνώρισε ο καπιταλισμός, γίνεται πια φανερό ότι «κάτι σάπιο υπήρχε από παλιά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας». Γιατί ο στενός συνεργάτης του κυρίου Λοβέρδου, πιστός στο δόγμα μιας υγείας που αξιολογεί το ισοζύγιο κόστους-οφέλους ως πιο σημαντικό από την ανθρώπινη ζωή, επικαλέστηκε εγκυκλίους των Α. Παπαδόπουλου (2000)  και Α. Λοβέρδου (2011) οι οποίες καλούσαν τους γιατρούς να μετατραπούν σε καταδότες και ανθρωποφύλακες. Οι εγκύκλιοι αυτές ακυρώθηκαν τότε στην πράξη, έρχεται όμως σήμερα,  μεσούντος ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ο εν λόγω διοικητής να πλειοδοτήσει σε αυτό που εδώ και χρόνια επιχειρείται. Η διάλυση του δημόσιου συστήματος περίθαλψης και η υπαγωγή του σε ένα μοντέλο έχει ξεκινήσει από χρόνια. Η κατάρρευση του είναι πλέον σε εφαρμογή. Ο συγκεκριμένος κατάπτυστος το πάει και ένα βήμα παραπέρα, επισημαίνοντας πως για να ζήσεις, πρέπει όχι μόνο να έχεις, αλλά να είσαι και «νόμιμος».

Σε ένα σύστημα που επιδιώκει με κάθε τρόπο να περιορίσει τα κόστη, όπου το χρήμα είναι Θεός και άρα το Χρέος αποτελεί το σατανικό του ισοδύναμο, η ανθρώπινη ζωή θα απαξιώνεται όλο και πιο πολύ. “Χωρίς  χαρτιά” θα  σημαίνει παράνομος, χωρίς  ένσημα θα σημαίνει ανασφάλιστος, χωρίς δυνατότητα να καταναλώσεις θα καθίστασαι περιττός. 

Η κρίση γεννάει φόβο, ατομισμό και κοινωνικό κανιβαλισμό. Παράλληλα με μία τάση συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, παρακολουθούμε και μία προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί μια νέα ηθική αποκλεισμού στα νοσοκομεία. Το δηλώνουμε, όμως, ρητά και απόλυτα: θα μας βρει απέναντι της. Είναι σαφές για μας πως ο διοικητής του αντικαρκινικού νοσοκομείου, έχοντας συμμετάσχει αρκετές φορές στις επιτροπές κοστολογήσεων πολυάριθμων ιατρικών πράξεων του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας, δεν αποτελεί παρά την τεχνοκρατική όψη της επιχειρουμένης εξαίρεσης όλο και μεγαλύτερων πληθυσμιακών ομάδων από ένα δημόσιο σύστημα φροντίδας και περίθαλψης. Γιατί, αν και η ασθενής δεν απελάθηκε και συνεχίζει τη νοσηλεία της στο νοσοκομείο Μεταξά, όσο η κρίση βαθαίνει, τόσο θα αναζητούνται  τεχνικές λύσεις για ανθρώπινα προβλήματα και η ιατρική κοινότητα θα καλείται να πάρει πιο πειστικά θέση για το αν συντάσσεται με τον άνθρωπο ή τους αριθμούς. Πολύ περισσότερο δε, καλούμαστε να πάρουμε θέση απέναντι σε ορατές και αόρατες πρακτικές αστυνόμευσης και αποκλεισμού, όπως αυτές που ζητάει ο κάθε Μπαρτζώκας.

Είμαστε εδώ, λοιπόν, όχι μόνο γιατί αντιλαμβανόμαστε ως αυτονόητο το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου σε μια ισότιμη περίθαλψη και νοσηλεία, ανεξάρτητα από τα ιδεολογήματα περί νόμιμου. Πολύ περισσότερο είμαστε εδώ γιατί, είτε εργαζόμαστε στο χώρο της υγείας είτε όχι, έχουμε ευθύνη να μη σιωπήσουμε. Είμαστε εδώ για να καλέσουμε τους εργαζόμενους του νοσοκομείου να μην αποδέχονται την αυταρχική λογική του διοικητή τους, να υπενθυμίσουμε πως ο κίνδυνος μίας ιατρικής που αστυνομεύει, φρουρεί και αποκλείει είναι παρών. Είμαστε εδώ γιατί κανείς μας δεν είναι σίγουρος αν στο μέλλον θα είναι κάποιος από εμάς “λαθραίος” ή αν θα έχουμε τη δυνατότητα να συγκεντρώσουμε τα “απαραίτητα χαρτιά” ή το αναγκαίο ποσό για μια ευπρεπή νοσηλεία. Είμαστε εδώ ως εν δυνάμει καρκινοπαθείς ή συγγενείς καρκινοπαθών για να μιλήσουμε για τη θεραπεία ως μια χειραφετητική διαδικασία σε πείσμα των λογιστών της υγείας. Είμαστε, τέλος, εδώ γιατί μπορεί το νοσοκομείο να βρίσκεται μακριά από τον πολεοδομικό ιστό της μητρόπολης και η πρόσβαση σε αυτό δυσχερής, η πραγματικότητα όμως της αστυνόμευσης και του αποκλεισμού είναι δίπλα μας. Αντιλαμβανόμενοι την υγεία μας όχι ως ένα απλό βιοιατρικό δεδομένο, θεωρούμε τις ίδιες τις εντολές του διοικητή του νοσοκομείου καρκινικά κύτταρα και τις πρακτικές του μεταστάσεις αποκλεισμού και θανάτου, σε ιδεολογική -και ίσως όχι μόνο- συνάφεια με τη νεοναζιστική ρητορική.

Επανασυνδέσεις ρεύματος από την Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Η συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας τις τελευταίες δυο εβδομάδες προχώρησε σε δυο επανασυνδέσεις ρεύματος σε σπίτια κατοίκων που ήρθαν στην εβδομαδιαία συνάντησή μας, ενημέρωσαν για την αδυναμία αποπληρωμής των λογαριασμών και το κόψιμο της σύνδεσης και από κοινού προχωρήσαμε στην επανασύνδεση. Και στις δυο περιπτώσεις η επανασύνδεση είχε και τον χαρακτήρα της κοινωνικής παρέμβασης με την παρουσία πολλών ανθρώπων και μοίρασμα σχετικού κειμένου στη γειτονιά. Στη μία περίπτωση η επανασύνδεση έγινε στο ρολόι και στην άλλη στη “χελώνα” διακλάδωσης προς τα ρολόγια της πολυκατοικίας.

Ακολουθεί σχετικό κείμενο από το 1ο τεύχος του ΕΝΤΥΠΟΥ ΔΡΟΜΟΥ της συνέλευσης, που τυπώθηκε στις αρχές Δεκέμβρη 2012 σε 2000 αντίτυπα και μοιράζεται χέρι-χέρι σε δρόμους, πλατείες, ΟΑΕΔ, εργασιακούς χώρους, σχολεία και κοινωνικές παρεμβάσεις στην περιοχή μας:

Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις δημοτικές επιχειρήσεις και οι απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος στην περιοχή μας

 

Δευτέρα 15 Οκτώβρη 2012. Δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στις δημοτικές επιχειρήσεις, που βρίσκονται εδώ και βδομάδες σε κινητοποιήσεις και καταλήψεις των πολιτιστικών κέντρων, έχοντας κλείσει 1 χρόνο απλήρωτοι, κάνουν για άλλη μια φορά παράσταση διαμαρτυρίας στο δημοτικό συμβούλιο και ζητάνε να μάθουν πότε θα καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους. Η απάντηση του δημάρχου όπως πάντα αόριστη και αποθαρρυντική. Εξάλλου, ένα κρατικό κονδύλι 20 εκατομμυρίων ευρώ που έλαβε ο Δήμος δόθηκε για αποπληρωμή χρεών του προς την εφορία και όχι κατά προτεραιότητα για τη μισθοδοσία των απλήρωτων υπαλλήλων.

Για να δικαιολογήσει την αδυναμία του να καταβάλει στους εργαζόμενους τα δεδουλευμένα κάλεσε τους παρευρισκόμενους να αναλογιστούν τα αξεπέραστα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Δήμος όταν τα έσοδα από τα δημοτικά τέλη (μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ) έχουν μειωθεί στο μισό την τρέχουσα χρονιά σε σχέση με την προηγούμενη. Το συμπέρασμα προφανές. Σε Κερατσίνι-Δραπετσώνα τα μισά σπίτια έχουν απλήρωτους λογαριασμούς ΔΕΗ. Προφανώς όχι μόνο εξαιτίας του χαρατσιού (που μπορεί κάποιος να το περάσει πλέον στην εφορία) αλλά λόγω αδυναμίας πληρωμής της ίδιας της κατανάλωσης ρεύματος. Αυτό σημαίνει ότι ήδη υπάρχουν πολλές κομμένες συνδέσεις και ότι το επόμενο διάστημα εργολαβικά συνεργεία θα πάρουν μαζικές εντολές διακοπής ρεύματος για τις περιοχές μας, τη στιγμή που μπαίνουμε στον χειμώνα. Μπορούμε να αναλογιστούμε πόσο θα κλιμακωθεί το πρόβλημα όταν οι πρόσφατοι νόμοι που ψηφίστηκαν προβλέπουν μέχρι και δεκαπλάσιο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ για τους δήμους που θα έχουν πρόβλημα με τα οικονομικά τους (δηλαδή όλους).

Να φτιάξουμε δίκτυα υπεράσπισης των συνδέσεων ρεύματος των σπιτιών, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία. Να αποτρέψουμε συλλογικά τις διακοπές σύνδεσης στα ρολόγια και ακόμα περισσότερο όσες επιχειρηθούν να γίνουν από τις κολώνες της ΔΕΗ. Να επανασυνδέσουμε με ευθύνη όλης της γειτονιάς κάθε κομμένη σύνδεση.

Η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας έχει ήδη δημιουργήσει ένα στοιχειώδες δίκτυο επικοινωνίας-ενημέρωσης για την αποτροπή διακοπών και για την επανασύνδεση κομμένων συνδέσεων. Και καλεί κάθε κάτοικο της περιοχής που έχει πρόβλημα να έρθει σε επαφή μαζί της.

Θέλουν να μας βυθίσουν στο κρύο και στο σκοτάδι. Να τους αλλάξουμε τα φώτα. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας.

* Επόμενη συνέλευση τη Δευτέρα 17/12, στις 6.00μμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα Μερκούρη”, Εμμανουήλ Μπενάκη 70 – Αμφιάλη.

 

http://suneleushkeratsiniou.blogspot.gr/