Η σύμπραξη Δήμων της Περιφέρειας νήσων Πειραιά με ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχών συμβουλών και οργάνωσης σεμιναρίων για την απορρόφηση χρημάτων από το Επιχειρησιακό πρόγραμμα 2007-2013 με τον ανατριχιαστικό τίτλο «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού», πέτυχε με «κωδικό ΟΠΣ 464668, σύμφωνα με την απόφαση ένταξης στον Άξονα Προτεραιότητας 3 Διευκόλυνση της πρόσβασης στην Απασχόληση», τη διοργάνωση επιδοτούμενων σεμιναρίων για ανέργους στην Αίγινα. Το παραμύθι της ανάπτυξης διαιωνίζεται με μια παράταση στη μιζέρια και με μπόλικη κοροϊδία. Φτωχά παιδιά και άνεργοι από την Αίγινα θα εκπαιδευτούν στην «υποδοχή και εξυπηρέτηση πελατών καταστημάτων μαζικής εστίασης». Λες και η μετατροπή της νεολαίας του νησιού σε πλήρωμα για τις εργασιακές γαλέρες των «καταστημάτων μαζικής εστίασης» χρειάζεται ειδικά σεμινάρια για την «υποδοχή και την εξυπηρέτηση». Η κοροϊδία συνεχίζεται με λόγια ηχηρά που προτρέπουν τους νέους να «να μπουν δυναμικά στην αγορά εργασίας» ενώ οι άνεργοι που «θα θέλανε να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση θα τους δοθεί συμβουλευτική καθοδήγηση (business plan) και σχετική βοήθεια υπαγωγής σε πρόγραμμα επιχορήγησης/επιδότησης, εφόσον αξιολογηθεί θετικά η αίτησή τους, από το φορέα εταίρο της «Πειραϊκής Δημιουργίας» που είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση των business plans». Έτσι ακόμα κι αν βρεθεί ο νέος επιχειρηματίας θα είναι υποχρεωμένος σε φορέα της σύμπραξης «Πειραϊκή Δημιουργία» προκειμένου να είναι αυτός που υποχρεωτικά θα τον καθοδηγήσει. Ένα πακέτο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα επιχειρηματιών που αρμέγουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ για να δημιουργήσουν τις ψεύτικες ελπίδες σε παιδιά που θέλουν να ανοίξουν ένα μαγαζί ή να δώσουν την «ανάσα» των 600 ευρώ και με την υπόσχεση ότι «οι καταρτιζόμενοι θα απασχοληθούν στην επιχείρηση μετατρέποντας την πρακτική τους άσκηση σε σύμβαση εργασίας».
Ο Δήμος της Αίγινας συμμετέχει λοιπόν στην κοινοπραξία με τον παραπλανητικό τίτλο «Πειραϊκή Δημιουργία» ενισχύοντας τις εταιρίες συμβουλών και οργάνωσης των σεμιναρίων διαιωνίζοντας το πρόβλημα της ανεργίας, της καταστροφής των μικροεπαγγελματιών και της επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων.
Ένας νέος κόσμος στο νησί μας πρέπει να σκύψει σοβαρά σε ένα δίλλημα που όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο οριακό: υπηρέτες των ξένων αφεντάδων και των ντόπιων υπαλλήλων τους ή αφέντες στον τόπο μας; Και μπορεί, ναι μπορεί, να απαιτήσει τα χρήματα που σήμερα πάνε για τα μικρά και μεγάλα αφεντικά να μην είναι τα ψίχουλα από τα τραπέζια των σεμιναρίων αλλά να είναι παραγωγικές υποδομές για το νησί, που με τη σειρά τους θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και αξιοπρέπειας, για μια χρήσιμη και παραγωγική δραστηριότητα.