“Δεν θα κλάψουμε και για τις απολύσεις των καθηγητών”!!!!!

Δεν το είπε ο Βορίδης!
Δεν το είπε ο Άδωνις!
Ούτε ο Καψής και ο Πρετεντέρης !
Η Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ το είπε χτες στην εκπομπή του Πρετεντέρη

ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ…

‘Οταν μπορείς και βυσσοδομείς απέναντι στην ΙΣΤΟΡΙΑ, όταν μένεις ασυγκίνητος στο “αίμα για την ελευθερία”, σιγά μη σου σταθεί εμπόδιο η ΟΛΜΕ, σύντροφοι της Ανανεωτικής Αριστεράς, που με τόσο πάθος τη στηρίξατε την κ. Ρεπούση στο “προοδευτικό πόνημά της” για την Ιστορία της Στ΄ Δημοτικού.

Όταν η κ. Ρεπούση έλεγε να τελειώνουμε με τον εθνοκεντρισμό στην ιστορία, γνώριζε τι εννοούσε. Εσείς σύντροφοί μου, είχατε μπερδέψει το διεθνισμό με τον κοσμοπολιτισμό! Το προοδευτικό με το μεταμοντέρνο!  Πάντως σε εκείνο το συνέδριο στα Τρίκαλα για τα νέα σχολικά βιβλία, ο  Μπράτης  και η Δ.Ο.Ε με συνέπεια,  πάλι μαζί της ήτανε, καθώς και σύμπασα η Ριζοσπαστική Αριστερά, για να την στηρίξουν να κατατροπώσει τους “εθνικιστές ελληναράδες”!!!  Φοβάμαι πως ακόμη και η σιωπή κάποιων που έδειχναν να διαφωνούν μαζί της, έδωσε χέρι βοηθείας ή καλάμι για να ανεβεί και να μας καθυβρίζει σήμερα, σύντροφοι.

Γιατί ρε σύντροφοι,  δε θυμάστε; Πολύ μεγάλο ήτανε το ευρώ, και πολύ Ε.Ε. και Ολυμπιακούς αγώνες προπαγάνδιζε η Ρεπουσο- φυλλάδα!  Κι  αυτό σας ξέφυγε ή είπατε ας κλείσουμε λίγο τα μάτια, γιατί έπρεπε να τελειώνουμε μ’ αυτόν τον καταραμένο τον εθνοκεντρισμό; 

Ευτυχώς όμως, παραδώσαμε πατρίδα, έθνος και σημαία σε Καρατζαφέρη και Χρυσή Αυγή και ησυχάσαμε, γιατί με αυτές τις εμμονές και τις πατριωτικές κορώνες, πότε του Μανόλη του Γλέζου, πότε κάποιων ταξικά απαίδευτων αριστερών πατριωτών, κινδυνεύαμε να οδηγήσουμε το λαό μας σε καμιά περιπέτεια, να αυτοκτονήσουμε σαν το δηλωσία τον Άρη και να καταστρέψουμε την ελπίδα του προοδευτικού λαού μας για τη μεγάλη Ευρώπη των εργαζομένων, των ατομικών ελευθεριών και της αέναης προόδου.

Για να σοβαρευτούμε, ο αντιμνημονιακός αγώνας είναι πολιτικός και αντιαποικιακός, ενάντια σε κυβέρνηση-Ευρωπαϊκή Ένωση-ΔΝΤ, ενάντια στην εξάρτηση από τον ιμπεριαλισμό, και η αντίσταση αποτελεί υπόθεση όλου του λαού που πρέπει να ξαναβρεί τα χνάρια της αντιστασιακής του ιστορίας.

Θα πρέπει συνάδελφοι εκπαιδευτικοί να  ξαναθυμηθούμε και να διδάξουμε τώρα λίγο ιστορία για να σταθούμε ορθοί απέναντι στους τυράννους. Ας ξαναβρεί η μορφή του Κολοκοτρώνη τη θέση της στα σχολικά μας βιβλία. 

Πάντως πρέπει να γνωρίζεις ιστορία για να μπορείς να ψάλλεις:

 

 

 

Όσοι το χάλκεον χέρι

 

βαρύ του φόβου αισθάνονται,

 

ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

 

θέλει αρετήν και τόλμην

 

η ελευθερία.

 

Γ. Τασιόπουλος, Δάσκαλος