Οι χάροι της Χρυσής Αβγής δολοφόνησαν στην Αμφιάλη του Κερατσινίου, το γνωστό στην περιοχή αντιφασίστα, Παύλο Φύσσα. Του έστησαν καρτέρι. Εκεί κοντά και σύμφωνα με μαρτυρίες, ήταν και αστυνομικοί της ΔΙΑΣ. Ο Παύλος ήταν εργάτης και μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου όπως και ο πατέρας του. Έπαιζε μουσική σε ραπ συγκροτήματα και ήταν γνωστός με το όνομα Killah p. Αντίο για πάντα Killah p .
Ας αναρωτηθεί ο ψηφοφόρος των δολοφόνων, για μια ακόμα φορά. Τα περιθώριά του στενεύουν…
οι κατ’ επάγγελμα απεργοσπάστες που πληρώνονται για να μην δουλεύουν
οι λοιδορούντες όταν αγωνίζεσαι
οι διευθυντές κάποιων σχολείων που η αισθητική τους συμβαδίζει με τις υποκλίσεις προς τους προϊσταμένους τους
οι έχοντες αυτόματο πιλότο στην τετράτροχη κονσέρβα τους και μια κασέτα στον εγκέφαλο που ονομάζουν μάθημα
οι οραματιστές του νησιού μας-φυλακή και τουριστικό κάτεργο
οι πρώτοι του νησιού και οι δεύτεροι της πόλης
οι χορτάτοι πολιτικοί παραγοντίσκοι των δημοτικών γραφείων
το σκυλάκι που ψάχνει αφεντικό για να τρώει, κρατώντας το πληκτρολόγιο και για λαιμοδέτη ένα καλώδιο
οι φασίστες
οι άνθρωποι με τις γραβάτες στις παράτες, που πουλάνε τον ορίζοντα για ένα κουστούμι
οι σοβαροφανείς ινστρούχτορες που κάνουν τα γλυκά μάτια στις εξουσίες
οι ψευτονοικοκυραίοι που φυλάγουν τα πισινά τους, φιλώντας πισινά
οι αποστάτες του ανθρώπινου
κοντός ψαλμός, αλληλούια
κοντός ψαλμός αλληλούια
για τους αμετανόητους γελωτοποιούς στο σπίτι του γυμνού βασιλιά που κράζουν στους φτωχούς «ήγγικε γαρ»
κοντός ψαλμός αλληλούια
Από τις μνημονιακές αλλαγές και μετά ο “πολιτισμός’ του σχολείου άλλαξε δραματικά. Το πετσόκομμα του μισθού δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο όσο παίζει η κατάργηση θέσεων και η απειλή για απολύσεις-“διαθεσιμότητα” εκπαιδευτικών. Ένας ανταγωνισμός που είχε ήδη ξεκινήσει σε ένα βαθμό, από το παρελθόν, με τη συλλογή αποδεικτικών τίτλων με στόχο μια μισθολογική και εξέλιξη θέσης (περισσότερα χρήματα, λιγότερες ώρες, τοποθετήσεις σε οργανισμούς, δομές κλπ.) κορυφώνεται στις συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού. Οι τελευταίες εξελίξεις έχουν εκτός από τον ανταγωνισμό αυτόν, τη λοιδορία για την απεργία και τους απεργούς, από ανθρώπους που θα είχαν σήμερα το μισό μισθό και τα διπλάσια παιδιά μέσα στην τάξη αν κάποιοι άλλοι, και για λογαριασμό αυτών, δεν έκαναν απεργία όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης ξεχνιέται συστηματικά ότι οι απεργιακοί αγώνες του 2006 άφησαν στη θέση του το άρθρο 16 του Ελληνικού Συντάγματος, το οποίο προβλέπει για τη Δημόσια Παιδεία, ως έχει. Ως εδώ και μη παρέκει ραγιάδες ιδεολόγοι απεργοσπάστες. Σιωπή μπροστά στην απεργία. Η κριτική για όλες τις γνωστές αντιφάσεις και αντινομίες του συνδικαλισμού, γίνεται δεκτή μόνο κατά τη διάρκεια συμμετοχής σ’ αυτήν.
ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ ΚΑΛΟΥΝ
ΓΟΝΕΙΣ, ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 16/9/2013 ΚΑΙ ΩΡΑ 12:00
-1η ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ-
ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΠΡΟΒΛΗΤΑ
ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου 2013
Του Βαγγέλη Πισσία*
«Μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση»: η φράση-κλειδί, υποτίθεται, των ημερών. Η φράση αυτή του προέδρου Ομπάμα παραδόξως δημιούργησε το αληθές δεδομένο, τη λογική αφετηρία και το επιχειρησιακό πλαίσιο που ορίζει τις μέρες αυτές κάθε δημόσια συζήτηση για τη συριακή κρίση.
Για την πλειονότητα, αν όχι για την σχεδόν ολότητα των πολιτικών αναλυτών, ιδιαίτερα των θεωρούμενων ειδικών και έγκριτων, ο επικείμενος πόλεμος θα περιοριστεί σε μια τιμωρητική επιχείρηση ολίγων ημερών, σε μια χειρουργική επιχείρηση, όπως αρέσκονται τα ΜΜΕ να τη χαρακτηρίζουν. Η επιχείρηση αυτή, με πολιτική ακρίβεια σχεδιασμένη και απολύτως περιγεγραμμένη, θα διαμορφώσει, όπως λέγεται, τον νέο συσχετισμό μεταξύ του καθεστώτος Ασαντ και των αντιπάλων του.
Ο Ασαντ… κοντύτερος
Μετά «πάμε Γενεύη…», όπου ο Ασαντ, λίγο ή πολύ κοντύτερος, αν όχι «τηλεχειριστικά» εξοντωμένος, θα εξαναγκαστεί στη μερική ή και ολική έκλειψή του. Εκεί όπου θα κοπούν και θα μοιραστούν τα πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, αν όχι και τα εδαφικά ιμάτια της Συρίας… Κάπου εκεί θα κλείσει, ελπίζουν οι επιτιθέμενοι ανθρωπιστές, το συριακό ζήτημα. Κάπως έτσι, οι ΗΠΑ θα επιβεβαιώσουν, όπως πιστεύουν, την ηγεμονία τους, αποζημιώνοντας συνάμα τους εκεί γύρω συμμάχους τους. Αυτούς που τώρα αγωνιούν, αναζητώντας τρόπους να εξέλθουν από τον συριακό τους βάλτο, να διαχειριστούν τη στρατηγική αιγυπτιακή αστοχία τους, να ανακτήσουν το απολεσθέν περιφερειακό όνειρό τους και τα διαφυγόντα κέρδη τους.
Είναι όμως αυτή μια αληθής και σχετικά πλήρης «εικόνα στιγμής» της κορυφούμενης συριακής κρίσης; Είναι άραγε αυτό -και μόνον αυτό- το σχέδιο της «μικρής κλίμακας και επικεντρωμένης επιχείρησης»; Και εάν είναι μόνον αυτό, είναι άραγε βέβαιο, έστω πολύ πιθανό, να είναι αυτή και η εξέλιξή της;
Για να μάθεις την αλήθεια, τις περισσότερες φορές, είναι καλό να ακούς ή να διαβάζεις σωστά αυτά που λένε εκείνοι με τους οποίους διαφωνείς κι ακόμη περισσότερο οι αντίπαλοί σου.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, εκτός από την αναφερόμενη πιο πάνω κατηγορηματική δήλωσή του, είπε ακόμη προς το αμερικανικό έθνος ότι «δεν θα υπάρξουν χερσαίες δυνάμεις, θα υπάρχει ημερομηνία λήξης και η Αμερική δεν θα αναλάβει την ευθύνη για τον εμφύλιο που διεξάγεται εδώ και καιρό». Ομως, τι να εννοεί άραγε αυτή η συμπληρωματική, διευκρινιστική όπως παρουσιάζεται, πλανηταρχική δήλωση; Και τι άραγε να περιέχει, εάν διαβαστεί και ερμηνευτεί σωστά, πέρα από τον ισχυρισμό του ότι δεν θα εισβάλουν στη Συρία αμερικανικές χερσαίες δυνάμεις μετά την ημερομηνία λήξης της επιχείρησης και ότι οι ΗΠΑ δεν θα αναλάβουν την ευθύνη του εμφύλιου πολέμου που θα συνεχίσει να διεξάγεται και μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ;
Αραγε, από αυτήν την ανάγνωση των δηλώσεων Ομπάμα δεν προκύπτει λογικά και αβίαστα ένα πολύ πιθανό, όμως ριζικά διαφορετικό ενδεχόμενο από αυτό που διαχέουν τα ΜΜΕ; Το βάσιμο και υψηλής πιθανότητας δηλαδή ενδεχόμενο να υπάρξουν χερσαίες επιχειρήσεις όχι από τις ΗΠΑ αλλά από συνορεύουσες χώρες, ιδιαίτερα από την Τουρκία, οι οποίες είναι λογικό να μην αρκεστούν στην ηθική ικανοποίηση που θα τους προσφέρει η κατά δήλωσιν Ομπάμα «μικρής κλίμακας και επικεντρωμένη επιχείρηση».
Το ενδεχόμενο αυτό, κατά τη γνώμη μας, δεν είναι αυθαίρετο, δεν είναι ούτε σκοτεινό, συνωμοσιολογικό και δεν αποτελεί «εθνική προκατάληψη». Οι εχθρικές προς τη Συρία χώρες, που ξεκίνησαν πριν από 2 χρόνια να απεργάζονται την πτώση του καθεστώτος Ασαντ, η Τουρκία ιδιαίτερα, έχουν μεγάλα θέματα να τακτοποιήσουν με αυτήν, αλλά και εντός αυτής, πέρα και από την ανατροπή του. Στα πρώτα περιλαμβάνονται ο γεωπολιτικός σουνιτικός άξονας Βορρά-Νότου (Τουρκίας-Αραβικής χερσονήσου), οι αγωγοί μεταφοράς υδρογονανθράκων κ.ά. Στα δεύτερα, η κουρδική βορειο-ανατολική περιοχή της Συρίας. Δεν είναι συνεπώς λογικό, άρα και πολύ πιθανό, η Τουρκία να ισχυριστεί «άξαφνα» ότι δέχτηκε και αυτή επίθεση (χημική ή κάποιου άλλου είδους…) από τη Συρία, συνεπώς υποχρεούται να ξεκινήσει χερσαίες επιχειρήσεις;
Το Ισραήλ από την πλευρά του, αν και προσβλέπει στο να βγάλουν οι άλλοι τα κάστανα από τη φωτιά, έχει και αυτό μεγάλα θέματα να επιλύσει: με τη Χεζμπολάχ (με φόντο το Ιράν) πρωταρχικά και, βέβαια, με αυτά που μπορεί να του προκύψουν μετά τη λήξη του τακτικού πολέμου, από μία ανεξέλεγκτη υπερτροφία των σαλαφιστών στα σύνορά του με τη Συρία.
Ο Τζον Κέρι, μετά τη δήλωση Ομπάμα, είπε κι αυτός τη δική του αλήθεια για τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση: «Εχει σημασία για το Ισραήλ… έχει σημασία για τους στενούς μας φίλους, την Ιορδανία, την Τουρκία και τον Λίβανο» (να προσθέσουμε εμείς το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία)… Ο Ταγίπ Ερντογάν, από την πλευρά του κι αυτός, είπε ότι «μια επέμβαση θα έπρεπε να γίνει κατά το υπόδειγμα του Κοσόβου… Επέμβαση μιας ή δύο ημερών δεν αρκεί, ο στόχος είναι να εξαναγκαστεί το καθεστώς να εγκαταλείψει την εξουσία».
Είναι συνεπώς λογικό, διαβάζοντας κανείς αυτές τις δηλώσεις, να συμπεράνει ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται μόνο για την εξασθένιση του Ασαντ, ώστε να βελτιωθούν απλά και μόνο οι όροι της διαπραγμάτευσης μαζί του. Είναι ακόμη περισσότερο λογικό η Τουρκία να μην πιστεύει ότι ο Ασαντ μπορεί να αποδυναμωθεί εάν απλά και μόνο βομβαρδιστεί αλλά δεν πέσει.
Τουρκικές ανησυχίες
Είναι τέλος λογικό η Τουρκία να σκέφτεται ότι εάν ο Ασαντ αντισταθεί, αντέξει και δεν ανατραπεί, τότε θα αποβεί ισχυρότερος από πριν και ότι η ισχυροποίησή του δεν προμηνύει κανένα όφελος γι’ αυτήν, αντίθετα προδικάζει σημαντικές γεωοικονομικές και γεωπολιτικές απώλειες.
ΗΠΑ, περιφερειακά αουτσάιντερ και βέβαια η Αλ-Νούσρα σε ρόλο μόνιμα αποσταθεροποιητικό, περιδινούνται σ’ έναν μακράς πνοής πόλεμο.
Σε αυτήν τη συνορεύουσα με τον πόλεμο χώρα, οι παραπάνω εντέχνως αποσιωπούμενες πιθανότητες, έστω μόνον πιθανότητες, ενδιαφέρουν κανέναν; Εάν ναι, οι δράσεις για την απομείωσή τους και η ενεργός υποστήριξη μιας ειρηνικής πολιτικής λύσης δεν θα έπρεπε να είχαν διαφανεί; Γιατί, πέρα από τη γνωστή ενδοτικότητα της κυβέρνησης και την επικοινωνιακή αντιπαλότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εμείς, καμία, απολύτως καμία κινητικότητα ή «κινηματικότητα» δεν βλέπουμε να διαγράφεται στον σκοτεινό ορίζοντα.
* Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, συντονιστής της πρωτοβουλίας «Ενα καράβι για τη Γάζα- F.F.C.» και της πρωτοβουλίας «Ειρήνη για τη Συρία»
Δυο κείμενα που μοιράζονται τις μέρες αυτές στην παλαιά Προβλήτα της Αίγινας
ΑΝ Η ΚΑΜΗΛΑ ΔΕΝ ΓΟΝΑΤΙΖΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΦΟΡΤΩΝΑΜΕ
Στις 9-7-2013 ο υπουργός Παιδείας με ένα non paper ανακοίνωσε στους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και στους γονείς ότι καταργεί άμεσατον τομέα Υγείας και Πρόνοιας και τον τομέα Γραφιστικής και Εφαρμοσμένων Τεχνών στα ΕΠΑΛ και όλες τις ειδικότητες στις ΕΠΑΣ. Συνολικά καταργήθηκαν 52 ειδικότητες και 2500 εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα από τις 22-7-2013.
Η κατάργηση των ειδικοτήτων έγινε χωρίς να παρουσιαστεί από το Υπουργείο οποιαδήποτε σχετική και τεκμηριωμένη μελέτη. Η αιτιολόγηση ήταν, ότι οι καταργούμενες ειδικότητες δεν προσέφεραν επαγγελματική αποκατάσταση στους αποφοίτους και ότι υπήρχε σύγχυση στα επαγγελματικά δικαιώματα γιατί αντίστοιχες ειδικότητες λειτουργούσαν σε κάποια Δημόσια ΙΕΚ, σε όλα τα ιδιωτικά ΙΕΚ και στα ΤΕΙ.
Είναι έτσι όμως;
Ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας λειτουργούσε σε όλα τα ΕΠΑΛ και συγκέντρωνε τον μεγαλύτερο αριθμό μαθητών, δεν είχε υπεράριθμους καθηγητές, και είχε υψηλό ποσοστό επιτυχίας πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση(Α.ΤΕΙ).
ΟΛΑ τα ιδιωτικά ΙΕΚ διαθέτουν τομέα Υγείας με όλες τις ειδικότητες. Το Υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι το Δημόσιο Σχολείο δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της αγοράς, τότε, γιατί άραγε οι ιδιοκτήτες- επιχειρηματίες της Ιδιωτικής εκπαίδευσης επενδύουν συστηματικά σε αυτόν τον τομέα;; Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για τον τομέα Γραφιστικής, ο οποίος λειτουργούσε σε κάποια ΕΠΑΛ και για τις ειδικότητες των ΕΠΑΣ όπως πχ Κομμωτικής, Αισθητικής κα
Ο σκοπός είναι προφανής: δώρο στην ιδιωτική εκπαίδευση ειδικότητες υψηλής προτίμησης . Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται ο απαιτούμενος αριθμός εκπαιδευτικών που πρέπει να τεθούν σε διαθεσιμότητα κατά την απαίτηση της τρόικας. Να σημειώσουμε ότι οι εκπαιδευτικοί διορίζονται με απόλυτα διαφανή τρόπο, είτε με την επετηρίδα είτε μέσω ΑΣΕΠ.
Μετά την διαμορφωθείσα κατάσταση υπάρχουν ερωτήματα των μαθητών, των γονέων και των εκπαιδευτικών. Οι 20000 μαθητές που έχουν τελειώσει την Β΄ΕΠΑΛ και την Α΄ΕΠΑΣ των καταργούμενων ειδικοτήτων πώς θα αποφοιτήσουν; Ποιοι θα τους διδάξουν τα μαθήματα ειδικότητας όταν οι καθηγητές τους έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα;
Ως εκπαιδευτικοί έχουμε ξεκινήσει έναν αγώνα εδώ και μερικούς μήνες γιατί βλέπουμε ξεκάθαρα πώς το σχολείο που είχαμε (ανοργάνωτο, φτωχό, δίχως έμπνευση ,δυστυχώς) γίνεται κι αυτό πια μια αποθήκη κακοστοιβαγμένων ψυχών, που προορίζονται να γίνουν το λιπαντικό στις μηχανές της προαναγγελθείσας ανάπτυξης. Μετά από ημέρες μαγειρεμάτων και ελάχιστη δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για το Νέο Λύκειο. Το σχέδιο νόμου διακρίνεται από την προχειρότητά του, καθώς δεν αποτελεί μέρος ενός συνεκτικού σχεδίου για την εκπαίδευση, αλλά είναι ένα κακοφτιαγμένο πλάνο που διακρίνεται από την μπακαλίστικη λογική του στην επιλογή των γνωστικών αντικειμένων και συμπληρωνόταν μέχρι την τελευταία στιγμή με «μπαλώματα», ώστε να κατευναστούν αντιδράσεις.
Το νέο πρόγραμμα μαθημάτων σε γυμνάσιο και λύκειο εντατικοποιεί περαιτέρω την εκπαιδευτική διαδικασία και εισάγονται εξετάσεις μικτού τύπου (πανελλαδικές και ενδοσχολικές) από την Α΄ έως την Γ΄ Λυκείου, γεγονός που θα οδηγήσει τα περισσότερα παιδιά εκτός σχολείου, αποστερώντας τους κάθε δυνατότητα σοβαρής μόρφωσης και στέλνοντάς τα κατευθείαν σε σχολές κατάρτισης ή μαθητείας όπου θα εργάζονται απλήρωτοι. Είναι τραγικό και κτηνώδες αφού τα 15χρονα παιδιά θα παίρνουν τις δουλειές των γονιών τους, οι οποίοι είναι εξειδικευμένοι εργάτες σε επιχειρήσεις, εργαστήρια, συνεργεία, κυριολεκτικά για ένα κομμάτι βρώμικο ψωμί.
Οι δρακόντειοι όροι προαγωγής σε συνδυασμό με την αναχρονιστική λογική του σχολείου αποστήθισης θα εκδιώξουν χιλιάδες παιδιά, από την εκπαιδευτική διαδικασία και θα αναγκάσουν τους γονείς να «επενδύσουν» εκατομμύρια ευρώ σε φροντιστήρια για να αντέξουν τα παιδιά τους τον τριετή μαραθώνιο βαθμοθηρίας και μαθησιακής επιβίωσης.
Το είδος της παιδείας που προσφέρει μια χώρα στα παιδιά της φανερώνει και το είδος της κοινωνίας που θέλει να δημιουργήσει.
Οικογένειες των οποίων τα εισοδήματα έχουν μειωθεί έως μηδενιστεί, που με τεράστια δυσκολία τα βγάζουν πέρα, πού θα στείλουν τα παιδιά τους όταν το Δημόσιο Σχολείο οδηγείται σε διάλυση; Το δικαίωμα στην μόρφωση θα μετατραπεί σε προνόμιο για λίγους; Πρέπει να θυσιάσουμε μαθητές και εκπαιδευτικούς για να πάρουμε την δόση, η οποία θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για την εξόφληση ομολόγων που γλύτωσαν(!!!) το κούρεμα;;
Επίσης, 118 Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία καταργούνται, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά και τους γονείς τους. Το δημοσιοοικονομικό όφελος από την κατάργηση των σχολείων για το 2013-2014 θα είναι 76000€. Πριν λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι ο υπουργός οικονομικών έδωσε αύξηση στο πρόεδρο του γενικού συμβουλίου του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας 75.000€, ποσόν που προστίθεται στον ετήσιο μισθό του, ύψους 100.000€.
Πιστεύετε ότι η διάλυση του Δημόσιου Σχολείου, η διάλυση των Δημόσιων υπηρεσιών Υγείας (κλείνουν δεκάδες νοσοκομεία) την εποχή της κρίσης είναι αυτό που πρέπει να γίνει για το καλό του εξαθλιωμένου Έλληνα;
Ας μη γελιόμαστε! Αυτή είναι μόνο η αρχή! Τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι δημόσιες συγκοινωνίες, οι δρόμοι, τα λιμάνια, φυσικός πλούτος , το νερό, και όλες οι υποδομές των φορέων του Δημοσίου έχουν φτιαχτεί με δικά μας χρήματα, μας ανήκουν και δεν πρέπει να τους αφήσουμε να τα ξεπουλήσουν χυδαία στους ιδιώτες.
«Πώς πρέπει να απαντήσουμε στον θυμό ,στην απελπισία, στην οργή που νοιώθουμε όλοι (μαθητές – γονείς – εκπαιδευτικοί –εργαζόμενοι –φοιτητές – συνταξιούχοι ). Ας σταματήσουμε τον φόβο που είναι η δύναμή τους. Ας σταματήσουμε να φοβόμαστε μήπως χάσουμε τα λίγα που μας έχουν αφήσει (ακόμα) και ας απαιτήσουμε πίσω αυτά που μας στέρησαν.
ΟΛΟΙ μας ας παραμερίσουμε τα λίγα που μας χωρίζουν και ας δούμε τα πολλά που μας ενώνουν. Η εργασία και η εκπαίδευση είναι δικαίωμα για όλους και όχι πολυτέλεια για λίγους.
Ήρθε η ώρα για μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή η στιγμή δεν ανήκει σε κανένα σωτήρα, σε κανένα κόμμα, σε κανένα κλάδο. Ανήκει στον ΛΑΟ.»
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ !!!
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ – ΜΑΘΗΤΕΣ – ΓΟΝΕΙΣ ΑΙΓΙΝΑΣ
——————————————————————
ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ;
1. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς;
2. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία όταν μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να
μετακινούνται καθημερινά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους απ’ τη στιγμή που το σχολείο που
φοιτούσαν μέχρι τώρα δεν υπάρχει πια; (118 Δημοτικά σχολεία και Νηπιαγωγεία καταργήθηκαν –
συγχωνεύτηκαν).
3. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 30αρια τμήματα, με μετακινήσεις μαθητών και
κατευθύνσεων;
4. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς ένας μεγάλος αριθμός μαθητών των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ
(περίπου 15.000) να βρίσκει τον καθηγητή του και τον τομέα στον οποίο φοιτούσε και θα ήθελε να
συνεχίσει να φοιτά;
5. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 50%. Χωρίς
χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση; Χωρίς συγκοινωνίες για τη μετακίνηση των μαθητών;
6. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα αποσπασματικά – επιστημονικά αντικείμενα
κατακερματισμένα- με πληροφορίες ατάκτως εριμμένες αντί της γνώσης σε βάθος και πλάτος των
γνωστικών αντικειμένων;
7. Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από
φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό λαβύρινθο που ετοιμάζουν, με εξετάσεις τύπου πανελληνίων
στις τρεις τάξεις του Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική
διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;
8. Μπορούν να λειτουργήσουν σχολεία που μετατρέπουν τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών
για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να
αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;
9 . Θα αποδεχτούμε για τα παιδιά μας τη θέση ενός μισοκαταρτισμένου εργάτη σε μια ειδικότητα που θα
υπάρχει όσο εξασφαλίζει κέρδη στους εργοδότες και θα καταργείται όταν ο εργοδότης αυτός βρει
αλλού, σε άλλο τόπο και κλάδο δυνατότητες για να αυξάνει τα κέρδη του;
10. Μπορούν να λειτουργήσουν και να παράγουν ποιοτικό έργο οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία που
λειτουργούν με την απειλή του ελεγκτή της δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων
καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές πειθαρχικές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις
επιλογές τους;
Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς άλλους εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς και όλους τους εργαζόμενους ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ «ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ» ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:
ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ:
ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Είναι φανερό ότι δεν έχουν κανένα σχέδιο ως δημοτική αρχή. To “γιατί” είναι αδιευκρίνιστο, για τον καθένα προσωπικά, αν και η απάντησή του πλησιάζει στη μετεμφυλιακή διαχρονία σχετικά με τη διαφθορά, την άγνοια, την κομματική πλοκή και τα εργολαβικά συμφέροντα με τα οποία εμπλέκονται οι θεσμοί στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη και ειδικά στην εποχή που η χώρα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους . Το ξεκαθαρίζουμε: το πλιάτσικο στο οποίο επιδίδονται ατιμωρητί οι κυβερνητικοί του ελληνικού προτεκτοράτου έχει σαν συνέπεια τη φτωχοκτονία. Αυτό δεν θα μπορούσαν να το πράξουν αν δεν είχαν τους χρήσιμους ηλίθιους ή τους απαραίτητους ματαιόδοξους των τοπικών κοινωνιών οι οποίοι όσο φαίνονται άπραγοι, ανίκανοι κλπ. άλλο τόσο αποτελούν δημόσιο κίνδυνο. Για την Αίγινα, οι ιδιαιτερότητες της σύγχρονης αφήγησής της επιβάλουν και μια επιπλέον αναντίρρητη συμβολή. Ο τουρισμός και η μαζική πνευματική καθήλωση από τους φορείς του μετεμφυλιακού κατεστημένου είναι οι λόγοι αυτοί που επιγραμματικά έχουν επιβάλει ένα στάτους μη αναστρέψιμο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν, διαδικασίες μετασχηματισμού ενυπάρχουν μέσω της καθημερινότητας και χρειάζεται μια σπίθα να αναδυθούν, αλλά προς το παρόν βαδίζουμε στο προαναφερθέν σχέδιο του πλιάτσικου και της φτωχοκτονίας.
Έτσι, μπορεί με άνεση ένας διακεκριμένος παραθεριστής, να ηγείται του συντονισμού για την υγεία και τα έκτακτα περιστατικά στο νησί τάζοντας λόγω της θέσης του μηχανήματα «Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας» για το Νοσοκομείο της Εκκλησίας, να δίνει το πρόσταγμα για δημοτικό συντονιστικό κέντρο και ο δήμαρχος να μιλάει για τη σημασία των διασωληνώσεων, σε μια σύσκεψη με την Α. Γκαρή να αποτελεί τη φωνή της κοινής λογικής και για λογαριασμό του δημόσιου Κέντρου Υγείας. Για το δήμαρχο δεν υπάρχουν ελλείψεις στο Κέντρο Υγείας: οδηγών-τραυματιοφορέων, γιατρών ειδικότητας, νοσηλευτικού προσωπικού, διαγνωστικών υποδομών και στελέχωσής τους. Έτσι επιβεβαιώνονται: α)η διαχρονική εχθρότητα για το Κέντρο Υγείας, τη μοναδική υποδομή παροχής δωρεάν πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας β)η παθογόνα εξάρτηση με ένα νοσοκομείο που αποτελεί το ιδεολογικό μονοπώλιο της τοπικής εκκλησίας γ)η πρόθεση της εφαρμογής των μνημονιακών επιταγών του κλεισίματος των υποδομών που δεν αποδίδουν οικονομικά.
Αυτή είναι πραγματικότητα με την τωρινή δημοτική αρχή να συστοιχίζεται με τις βασικές επιλογές του μνημονίου για το νερό, τη δημόσια υγιεινή, την εκπαίδευση, την τοπική οικονομία και την υγεία των κατοίκων. Κι αυτό είναι αναστρέψιμο όχι βέβαια από μια νέα διαχείριση που θα κάνει πιθανόν τα χειρότερα ή θα κάνει ανεκτή κάπως την καθημερινότητα, αλλά από μικρές σπίθες που θα βάλουν φρένο.
Κάπως άβολα φαίνεται να αισθάνεται ανάμεσα σε δυο εκπροσώπους του Θεού. Από τη μια ξυπνάει το αρχαιολατρικό μεγαλείο (και ολίγον αντιχριστιανικό-αν και η χούντα ως ιδεολογικοπολιτική αναφορά όλους τους ενώνει) από την άλλη η (γνωστή τηλεοπτικά) μανία του να πουλάει, να εισπράττει δηλαδή-όχι να δίνει. Και καλώς ή κακώς βρίσκεται σε μια δίνη επικαιρότητας όπου σε όλους δηλώνει ότι θα επιληφθεί «προσωπικά» επί του θέματός τους.
Στην προκειμένη περίπτωση επισκέφτηκαν τον υπουργό για να βοηθήσει την επιχείρηση-Νοσοκομείο Αίγινας και συγκεκριμένα στο ζήτημα των οφειλών από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο υπουργός δεσμεύτηκε ότι «θα ασχοληθεί προσωπικά». Βγήκαν οι απαραίτητες φωτογραφίες ως τεκμήριο της συνάντησης και ενημερώθηκε ο υπουργός για τις προσπάθειες που καταβάλουν οι υπεύθυνοι του Νοσοκομείου -σε μια εποχή που απειλείται το Κέντρο Υγείας Αίγινας, η μοναδική δημόσια δομή παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας- για «ακόμη περισσότερες ιατρικές υπηρεσίες σε πρωτοβάθμιο επίπεδο στους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού». Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η ενημέρωση; Δεν γνωρίζουν ή προσπερνούν το τι είναι «πρωτοβάθμιο επίπεδο»; Δεν έχει σημασία. «Τακτοποιήστε εμάς και κλείστε το Κέντρο Υγείας το οποίο επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Εμείς απλά ζητάμε τα χρήματά μας από τα ταμεία». Ποια χρήματα; Ποια ταμεία; Αυτά που εισήχθησαν στο χρηματιστήριο και χάθηκαν; Από τα ταμεία που κόβουν τις παροχές εν όψει μνημονίου;
Η πιθανή άγνοια της κατάστασης (δεν φημίζεται η εκκλησία για τις πολιτικές της αναλύσεις) αλλά και η διαχρονική σχέση εξάρτησης του ντόπιου με το Νοσοκομείο, το οποίο έχει εδώ και πολλά χρόνια θρησκευτική και όχι τόσο ιατρική σημασία και απέχει από το όραμα του ιδρυτή Παντελεήμονα Φωστίνη, είναι αυτά που δίνουν τη σιγουριά μιας νέας επέκτασης αρμοδιοτήτων. Διότι Εκκλησία του Θεού είναι, αλλά κι αυτό το ρημάδι όχι μόνο δεν είναι ανταποδοτικό αλλά και ζημιογόνο. Εκκλησία είναι, περιουσία έχει, αλλά το κέρδος-κέρδος.
Το Κέντρο Υγείας Αίγινας φαίνεται ότι αποτελεί έναν προορισμό για “κάποιους” που κάνουν τις διακοπές τους στην Αίγινα. Με ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό (οδηγούς-τραυματιοφορείς) έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο διερχόμενων λύσεων που απομακρύνουν τη λύση και πλησιάζουν στην εισαγωγή των ιδιωτών ή στη βαθμιαία υποβάθμισή του σε άλλου τύπου δομή επιτείνοντας το ενδεχόμενο της κατάργησής του μελλοντικά. Το Κέντρο Υγείας Αίγινας εντάσσεται στην εποχή του και οι ιδιαιτερότητες που συσχετίζονται με το τοπικό ζήτημα δεν έχουν παρά να διανθίζουν τη μνημονιακή πολιτική. Το “νοικοκύρεμα” του 25ευρω για το οποίο διατείνεται ο ακροδεξιός Γεωργιάδης, η κατάργηση νοσοκομείων με την παράλληλη υπαγωγή τους στα Πανεπιστημιακά ή σε άλλες νοσοκομειακές δομές, η ανάμιξή τους με τις μετατάξεις για το προσωπικό, δείχνουν σαφώς το δρόμο για την κάλυψη των αναγκών από ιδιώτες, για τις συμπράξεις των δομών υγείας και περίθαλψης με τους ιδιώτες και τελικά την πιθανή αγορά τους από αυτούς. Φτωχοκτονία ονομάζεται το σχέδιο αυτό. Στην περίπτωση της Αίγινας, το ζήτημα του ΚΥ απλά χρωματίζεται από τη συνδρομή των χρήσιμων ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και του δικού της ηλεκτρονικού ΦΕΚ που στην περίπτωση άγονται και φέρονται όπως άλλωστε έχουν μάθει να κάνουν ακόμα και για το τίποτα που αφορά τις διακοπές “κάποιων”.
αναδημοσίευση ενός κατά τύχη ρεπορτάζ
Κοπή της τούρτας στο Κέντρο Υγείας Αίγινας
Νικήτας Παπαϊωάννου
Η Αίγυπτος, εάν μπορέσει, εξαιρώντας τους παλαιοκαθεστωτικούς και αντιρροπώντας τις ξένες επιρροές, να τις ανασυνθέσει σ’ ένα μεταβατικό συν-υπαρκτικό σχέδιο, θα βρει τον δρόμο της
Tου Βαγγέλη Πισσία*
Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για τη δραματική τροπή της πολιτικής κατάστασης στην Αίγυπτο προπαντός αν αυτό πρέπει να γίνει εν μέσω πένθους πολλών εκατοντάδων νεκρών. Ιδιαίτερα όταν δεν προτίθεσαι να περιοριστείς σε μια μανιχαϊστική περιγραφή της και να μιλήσεις μόνο για κάποια αυτονόητα.
Η έλευση στην εξουσία του ανατραπέντος από τον Στρατό προέδρου Μόρσι συντελέστηκε με τη μεγάλη εξέγερση του αιγυπτιακού λαού το 2011. Σε αυτήν πρωτοστάτησαν κινήματα, οργανώσεις αλλά και οργισμένο πλήθος προερχόμενο από ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, μεταξύ αυτών και της (αιγυπτιακής) γης οι κολασμένοι. Τα κεντρικά αιτήματα αφορούσαν τις πολιτικές ελευθερίες, τα κοινωνικά δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στην εξέγερση άρχισε να συμμετέχει βαθμιαία, έπειτα από μια περίοδο επιφυλακτικότητας και αναμονής, το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων (Α.Μ.), το οποίο, προσθέτοντας το ανθρώπινο και οργανωτικό του βάρος καθόρισε τη μορφή αλλά και το περιεχόμενο της ανατροπής.
Οι εκλογές του 2012
Στη μεταβατική περίοδο διαπραγματεύσεων, χειρισμών και αναδιατάξεων που ακολούθησε, κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισε ο Στρατός, που οδήγησε τη χώρα στις προεδρικές εκλογές (Ιούνης 2012). Ο υποψήφιος της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας Μόρσι εκλέχτηκε στον δεύτερο γύρο των εκλογών λαμβάνοντας ποσοστό 51,7%, υποστηριζόμενος από τους σαλαφιστές του κόμματος Αλ Νουρ (που αποκλείστηκε) αλλά και μέρος των αντιπάλων του παλιού καθεστώτος. Στον πρώτο γύρο, ωστόσο, ο Μόρσι έλαβε ποσοστό μόνον 24,8%, έναντι του διαγραμμένου αντιπάλου του από το ίδιο κόμμα Αμπούλ Φοτούχ, ο οποίος έλαβε το 17,5%, υποστηριζόμενος κυρίως από τμήματα της εξεγερμένης μουσουλμανικής νεολαίας όλων των πολιτικών «οριζόντων». Η αποχή ανήλθε στο 54%. Συμπέρασμα συνεπώς πρώτο, η παρούσα ηγετική ομάδα των Α.Μ. υπερψηφίστηκε στον ανοιχτό πρώτο γύρο των εκλογών από το 13% του εγγεγραμμένου εκλογικού σώματος, το ρεύμα του πολιτικού Ισλάμ από το 20%.
Στην παραπάνω περιγραφή, που δείχνει ότι η πρωτογενής υποστήριξη της ηγετικής ομάδας Μόρσι από τον αιγυπτιακό λαό ήταν μάλλον περιορισμένη, θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι οι θρησκευτικές και πολιτικές διαφορές εντός του πολιτικού Ισλάμ, σε θεμελιώδη ζητήματα, ήταν και παραμένουν πολύ σημαντικές. Συμπέρασμα δεύτερο: Η έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης -για την πραξικοπηματική παραβίαση της οποίας γίνεται μεγάλη συζήτηση- ήταν σχετικά μόνον υποστηρικτική προς την ηγετική ομάδα Μόρσι και το, όποιο, πρόγραμμά της. Αντίθετα εξέφραζε, μάλλον πρόδηλα, τη θέλησή του αιγυπτιακού λαού να συν-διακυβερνηθεί.
Ομως, μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση Μόρσι επέλεξε να συγκυβερνήσει μόνο με τον Στρατό, με τον υποτίθεται ευμενώς διακείμενο στους Α.Μ. στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι (τον οποίο ο ίδιος ο Μόρσι έχρισε αρχηγό του στρατεύματος), αποσπώντας και την άμεση ευλογία ενός τμήματος του διεθνούς παράγοντα. Επιδίωξε την ευμενή ουδετερότητα των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα, όπως και την άμεση υποστήριξη κρατών που ασκούν περιφερειακή πολιτική (κυρίως Τουρκία και Κατάρ). Ενεπλάκη συνακόλουθα στις κρίσεις της Λιβύης και της Συρίας, αποδεχόμενη το αιτούμενο αντίτιμο υποστήριξης των σχεδίων τους. Παράλληλα προσχώρησε στον υποστηριζόμενο από τα πλούσια σε πετρέλαιο σουνιτικά βασίλεια και εμιράτα της Αραβικής Χερσονήσου θρησκευτικό διχασμό σουνιτών-σιιτών. Στο θέμα της Παλαιστίνης τα βήματα που έκανε –ή μάλλον δεν έκανε-, παρά τις κατηγορίες που τώρα του προσάπτονται, υπήρξαν πολύ συγκρατημένα και οι σχέσεις με τη Χαμάς απέβλεπαν στην ένταξή της στο αντισιιτικό σχέδιο.
Η πολιτική του, ιδιαίτερα η εσωτερική, θεωρήθηκε από αυτούς που πρωτοστάτησαν στην εξέγερση του 2011 οικονομικά ανύπαρκτη, πολιτικά αυταρχική και κοινωνικά διχαστική. Γι’ αυτό και βγήκαν την περασμένη άνοιξη (2013)στους δρόμους ξανά, με αιτήματά δίκαια που βρήκαν απρόσμενη απήχηση. Βέβαια, στις κινητοποιήσεις τους εισχώρησαν καιροσκοπικά και οι νοσταλγοί του παλαιού κατεστημένου. Τον Ιούνιο η κυβέρνηση Μόρσι κατέστειλε με τη βία τους διαδηλωτές, οδηγώντας, αυτή πρώτη, τη χώρα στο χείλος της μεγάλης ρήξης.
Αντίθετα με τις μεγάλες προσδοκίες που γέννησε η ανατροπή του Μουμπάρακ, η ηγετική ομάδα Μόρσι δεν επιδίωξε την ευρύτερη εφικτή συσπείρωση του αιγυπτιακού λαού προκειμένου να προχωρήσει στην ανόρθωση της χώρας του, αλλά υιοθέτησε καθεστωτική λογική και, ακόμη χειρότερα, εκτέθηκε στα περιφερειακά γεωπολιτικά παιχνίδια. Ετσι εντάχθηκε, με την προτροπή και των ΗΠΑ, στον βραχύβιο, ασταθή και αμφίβολης σκοπιμότητας άξονα Κατάρ-Τουρκίας, προσφέροντας ένα ακόμη πολιτικό εργαλείο για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στην Συρία.
Αυτά όμως ίσχυαν ώς τις αρχές του 2013. Γιατί τότε τα δεδομένα άλλαξαν, ο Ασαντ με τη στήριξη της Ρωσίας και όχι μόνον αυτής δεν έπεσε. Συγχρόνως, τόσο η Δύση όσο και το Ισραήλ αντιλήφθηκαν ότι η εργαλειοποίηση σαλαφιστών πολεμιστών και οι ωσμώσεις διαφορετικών εκφάνσεων του πολιτικού Ισλάμ φέρνουν προς αυτούς μαύρα σύννεφα που μπορούν να υπερβούν τα ανεπαρκώς ελεγχόμενα όρια. Τότε η γεωπολιτική θεώρηση του αμερικανοϊσραηλινού άξονα αναθεωρήθηκε και η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Στο Κατάρ τον εμίρη πατέρα διαδέχθηκε ο υιός, η γηρασμένη αλλά ακόμη ισχυρή Σαουδική Αραβία πήρε προβάδισμα, ενώ ο Μόρσι κλήθηκε να πραγματοποιήσει την αναδίπλωσή του. Τότε η ηγετική ομάδα των Α.Μ. προσπάθησε να βγει από την αυτοπαγίδευσή της με φυγή προς τα μπρος. Με την επιλογή της όμως αυτή έδωσε στον αμφίθυμο μέχρι τότε στρατό την αφορμή για να επέμβει.
Ο οικονομικός παράγοντας
Ο Γκαλάλ Αμίν, θεωρούμενος και πατέρας των Αιγύπτιων οικονομολόγων, στο πολύ πρόσφατο έργο του «Ιστορία της αιγυπτιακής Οικονομίας» αναφέρεται στον «φαύλο κύκλο του εξωτερικού χρέους» και στο, αν και ευτελές, επί 2 χρόνια αιωρούμενο αλλά ουδέποτε καταβαλλόμενο δάνειο των 4,8 δισ. $ του ΔΝΤ. Αυτό το ασήμαντο για μια τόσο μεγάλη χώρα ποσόν, μαζί με τα δάνεια του Κατάρ, αποτέλεσαν ωστόσο το διακύβευμα και τον μοχλό ενός εκβιασμού που πληρώθηκε με το βαρύ, για τον αιγυπτιακό λαό, αντίτιμο που αναφέρθηκε πιο πάνω.
Τελευταίο, επί του παρόντος, συμπέρασμα. Ο Στρατός στη σημερινή Αίγυπτο δεν προτίθεται να κυβερνήσει. Αν και ισχυρός, με αυτοτελή οικονομική βάση, συνδεδεμένος άμεσα με το αμερικανικό γεωπολιτικό κέντρο διατηρείται σε κάποιο βαθμό αυτόνομος, ιδιότροπα εθνικός. Η Αίγυπτος είναι η μεγαλύτερη αραβική μουσουλμανική χώρα (σε ποσοστό 87%), το πολιτικό Ισλάμ επηρεάζει ικανό, όχι όμως το πλειοψηφικό, τμήμα τους, οι Α.Μ. είναι η σεβαστή, σημαντικότερη αλλά όχι ενιαία έκφρασή του. Η Αίγυπτος έχει συγχρόνως βαθιά, αυτοτελή, κοσμική πολιτική παράδοση. Εκτός από Ιστορία έχει πολλών γενεών και ειδών νεότερο πολιτισμό, είναι χώρα-έθνος ανοιχτό. Είναι όμως, κυρίως, βυθισμένη σε κοινωνική και οικονομική-εξαρτησιακή κρίση. Αυτές είναι οι πολλές της πραγματικότητες. Εάν μπορέσει, εξαιρώντας τους παλαιοκαθεστωτικούς και αντιρροπώντας τις ξένες επιρροές, να τις ανασυνθέσει σ’ ένα μεταβατικό συν-υπαρκτικό σχέδιο, θα βρει τον δρόμο της.
* Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, συντονιστής πρωτοβουλίας «ένα καράβι για τη Γάζα – F.F.C.»
www.pissias.gr
αναδημοσίευση από το “Βαθύ Κόκκινο”
Πληθαίνουν συνεχώς τα ερωτηματικά για τον θάνατο του 19χρονου χτες στο Περιστέρι. Αργά το απόγευμα οδηγός και ελεγκτής στο τρόλεϊ που συνέβη το γεγονός οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα ο οποίος δεν τους άσκησε δίωξη, μόνο έδωσε εντολή στην τροχαία να ελέγξει επισταμένως το περιστατικό.
Πάντως το αν ήταν ατύχημα ή έγκλημα δεν είναι καθαρό.
Στο βίντεο που παραθέτουμε (http://www.youtube.com/watch?v=6Gom9lwXtM4) ακούμε την δημοσιογράφο Κωνσταντίνα Καζαντζή να μας λέει για τις αδιευκρίνιστες συνθήκες στις οποίες έχασε την ζωή του ο νεαρός και συμπληρώνει ότιυπάρχουν δυο μαρτυρικές καταθέσεις στην δικογραφία, επιβατών του τρόλεϊ που αναφέρουν ότι «ο νεαρός ωθήθηκε» κάτι που σημαίνει ότι κάποιος τον έσπρωξε έξω από το τρόλεϊ με αποτέλεσμα την τραγική κατάληξη του 19χρονου.
Θα μάθουμε άραγε τι ακριβώς συνέβη ή θα επικρατήσει το «πόρισμα» της «διανοούμενης» Λένας Διβάνη για «ελεγκτές που κάνουν την δουλεία τους» βάζοντας στο στόχαστρο τους «τζαμπατζήδες» και του δημοσιοκάφρου Γιάννη Λοβέρδου ότι «ήταν ένα δυστύχημα» και «οδηγός και ελεγκτής απλώς έκαναν την δουλειά τους». Χωρίς να έχει άμεση γνώση του περιστατικού ο καλαμαράς ασκεί (στον βαθμό που μπορεί) απροκάλυπτη πίεση στις διωκτικές αρχέςνα βγάλουν «καθαρούς» οδηγό και ελεγκτή γιατί διαφορετικά «ποιος άλλος ελεγκτής θα σταματήσει τζαμπατζήδες κινδυνεύοντας να βρεθεί ο ίδιος φυλακή»!
Οποιοσδήποτε καλόπιστος δεν θα αναρωτηθεί γιατί δυο αυτόπτες μάρτυρες καταθέτουν ότι τον 19χρονο «πέταξαν» έξω από το τρόλεϊ με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του;
Από το μπλοκ ¨Οικοδόμος” αντιγράφουμε: Χωρίς εισιτήριο…
Μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της για 1,4 ευρώ και ταυτόχρονα χαϊδεύει αυτούς που την κλέβουν δισεκατομμύρια, δεν με χωράει. Μια «πατρίδα»-ληστής, γεμάτη σκατόψυχους «τζαμπαμάγκες», εγωιστές και χαιρέκακους ελλειμματικούς, εξαθλιωμένους πνευματικά «κυρ-παντελήδες», δεν είναι η δική μου πατρίδα.
http://www.youtube.com/watch?v=6Gom9lwXtM4