Τον Νίκο Ζώη όποιος τον συναντούσε τον σεβόταν κιόλας. Θες η πραότητά του, θες ο πολιτισμός του, η ανάγκη του για δικαιοσύνη, για αλήθεια, για μια καλύτερη κοινωνία, για όλ’ αυτά που παντοτινά υπερασπιζόταν, σαν έφηβος, ή μόλις γεννημένος.
Κι έφυγε σήμερα.
Λίγο φτωχότερο και πάλι το τοπίο μας.
Γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1950. Σπούδασε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων της Σύρου. Δεκαετίες καραβοκύρης, ταξίδεψε και τις 7 θάλασσες. Πηγαίνοντας χέρι-χέρι με τη σύντροφο, ταίρι, αγαπημένη του Ελένη (σε δυο μέρες θα έκλειναν 40 χρόνια έγγαμου βίου), απέκτησαν δυο κόρες τη Νένα και την Ερρικέτη, η οποία τους χάρισε, με τον άντρα της τον Διονύση, δυο εγγόνια: τη Μάγια και τον Μάρκο.
Αγάπησε την Αίγινα και τους ανθρώπους της. Εδώ, σε μια άκρη του νησιού, δίπλα στη θάλασσα, στον Αφοκλήστη έφτιαξε το σπίτι του.
Υπήρξε ενεργό μέλος της Συνέλευσης Αγανακτισμένων Αίγινας και στέλεχος της Δημοτικής Παράταξης Αίγινα Κοινωνία Πολιτών.
Η κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα στον Άγιο Διονύσιο στην Παχειά Ράχη στις 11 π.μ., και η ταφή στις Άλωνες.