“…ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι…”
Kuro Siwo – 1979, Ν. Κ. Καββαδίας
Νεράιδα και η Αριστερά-Αριστερά της Νεράιδας-Η Νεράιδα της Αριστεράς στην Αίγινα
Θα μπορούσε να είναι υποψήφιοι τίτλοι ταινίας του 60, κείνη την περίφημη εποχή που οι τάξεις διασταυρώνονταν προκαλώντας αυτό που ορίζει η κοινωνιολογία, ως «κινητικότητα». Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε, με την πραγματικότητα ενός καθηγητή Ιστορίας των Επιστημών και μάλιστα της Τεχνολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι αναμφισβήτητα πολυγραφότατος κι όχι μόνο για ζητήματα που αφορούν την επιστήμη του και τη φιλοσοφία της αλλά και για πολιτικά, φιλοσοφικά ζητήματα και μάλιστα με έντονες θεωρητικές αναφορές. Ο κύριος Γαβρόγλου αρθρογραφεί στην «Αυγή» για τα ζητήματα της κοινωνίας από την οπτική της αριστεράς αλλά και σε αστικές εφημερίδες όπως πολλοί άλλωστε αριστεροί. Και αυτά είναι μόνο ενδεικτικά του απέραντου αναστήματος του πολυπράγμονος κυρίου Γαβρόγλου.
Ο κύριος Γαβρόγλου όμως είναι και στην Αίγινα πολύ γνωστός, ιδιαιτέρως στους κύκλους της τοπικής μας διανόησης και πνευματικής καλλιέργειας. Είναι βασικό μέλος της συντακτικής επιτροπής της επιθεώρησης «Αιγιναία», συμμετέχει σε πλείστα δρώμενα που αφορούν την τέχνη και τα γράμματα εντός Αιγίνης, σε επιστημονικά συνέδρια που έλαβαν χώρα στο νησί και βεβαίως είναι Πρόεδρος του Καποδιστριακού Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αίγινας.
Το τελευταίο καιρό έγινε πάλι γνωστός από την παρουσίαση ενός «πλωτού μουσείου» του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση. Εκεί, σε τοπικό δημοσίευμα μάθαμε ότι είναι βασικό στέλεχος του ιδρύματος Ιωάννη Λάτση. Είναι το ίδρυμα για τον γνωστό, στους νέους της χώρας μας εφοπληστή, φίλο του Τζόρτζ Μπους, της Θάτσερ και του δικού μας Μητσοτάκη, αλλά και στους παλιούς για τη δράση του στην κατοχή μπαρμπα-Γιάννη Λάτση. Η αλήθεια είναι ότι αθωώθηκε από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων, όπως δεκάδες άλλοι οι οποίοι αποχαρακτηρίστηκαν μόλις η Αριστερά έχασε. Μετά, «μέσα από γρήγορες και διορατικές κινήσεις, το φάσμα των δραστηριοτήτων του επεκτάθηκε στη μεταφορά προσκυνητών από τη Λιβύη προς τη Μέκκα και στην ποντοπόρο εμπορική ναυτιλία. Η τελευταία, μαζί με την εμπορία πετρελαιοειδών, του έδωσαν το κίνητρο για την ίδρυση στις αρχές της δεκαετίας του 1970 της Πετρόλα Ελλάς, του πρώτου εξαγωγικού διυλιστηρίου της Ελλάδας. Κομβικό σημείο στην επιχειρηματική πορεία του Ιωάννη Λάτση υπήρξε η δραστηριοποίησή του στη Σαουδική Αραβία, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, αρχικά με την ανάληψη έργων ανάπτυξης υποδομών και στη συνέχεια με την κατασκευή και λειτουργία ενός εξαγωγικού διυλιστηρίου στο Ράμπιχ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το 1980 προέβη στην πρώτη του επένδυση στον χρηματοπιστωτικό τομέα με την αγορά της Banque de Dépôts, με έδρα τη Γενεύη της Ελβετίας, γεγονός που αποτέλεσε την αρχή μιας σειράς επιτυχημένων επενδύσεων, αυτή τη φορά στον τραπεζικό τομέα».
Το βιογραφικό του μπαρμπα-Γιάννη δεν είναι όμως απόλυτα συμπληρωμένο. Δεν λένε για τις δωρεές που πραγματοποίησε στις οικογένειες των θυμάτων, στην ΠΕΤΡΟΛΑ. Τι είχε γίνει στην ΠΕΤΡΟΛΑ και ΠΟΤΕ; Για να θυμηθούμε: Στις 1 του Σεπτέμβρη του 1992 έγινε έκρηξη στη μεγάλη μονάδα διύλισης της ΠΕΤΡΟΛΑ: 14 νεκροί και πάμπολλοι τραυματίες για ελλιπή μέτρα ασφαλείας. Δεν λένε ούτε για τις χιλιάδες παραβάσεις νόμων κατά τη διάρκεια του μετεμφυλιακού κράτους και της χούντας αλλά κι αργότερα των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Γιατί όμως αυτή η ενασχόληση με τον μπαρμπα-Γιάννη; Η «Νεράιδα» μας θύμισε τόσες συγκινήσεις από ταινίες, από αφηγήσεις. Άραγε οι κομμουνιστές βαρυποινίτες και μελλοθάνατοι με ποιο πλοίο ερχόντουσαν; Για αυτούς ποιος θα μιλήσει;
Όχι ο κύριος Γαβρόγλου, όμως. Ο κύριος Γαβρόγλου μιλά για το «Νεράιδα», το πλοίο ιδιοκτησίας Λάτση που για 25 χρόνια ήταν στη γραμμή Αργοσαρωνικού από το 1949. Σημειώστε την ημερομηνία: οι παρακατιανοί, οι άθλιοι του σήμερα, οι παρίες του αύριο, οι πεινασμένοι, οι αυτόχειρες, οι εργάτες, οι αγρότες, οι επαναστάτες, οι φτωχοί, τότε είχαμε χάσει. Για άλλα όμως λέει ο κύριος Γαβρόγλου, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση (διότι άλλοι είναι στο Εποπτικό Συμβούλιο, όλοι και όλες με επώνυμο που ξεκινάει από Λ): Μιλάει για το «Νεράιδα» του Λ.
Τελευταία στηρίζει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ στην Αίγινα για τη συγκρότηση παράταξης και ψηφοδελτίου. Έτσι είναι αυτά. Όλα αλλάζουν Σύριζα σ’ αυτόν τον τόπο.
Γιώργος Κυριακού
ΥΓ: Θα γίνει αναφορά σε δυο έντυπους αντιμνημονιακούς πυλώνες: στην εφημερίδα «Αυγή» και στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Η «Αυγή» στις 10.09.2013 γράφει: «Το πλοίο ανήκει στο ΝΠΙΔ “Πλωτό Μουσείο Νεράιδα” και χρηματοδοτείται πλήρως από το κοινωφελές ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση, όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι του ιδρύματος. Όμως για τη λειτουργία του μουσείου χρειάστηκε να ψηφιστεί ειδική νομοθετική ρύθμιση και να εκδοθεί υπουργική απόφαση με διάταξη την οποία ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ είχαν χαρακτηρίσει χαριστική και σκανδαλώδη, υποστηρίζοντας πως επί της ουσίας κατοχυρώνεται καθεστώς φοροαπαλλαγής για το Ίδρυμα Λάτση. “Παραφιλολογία στα όρια του λαϊκισμού” χαρακτήρισε τις κατηγορίες αυτές ο Δ. Αφεντούλης, γραμματέας του εκτελεστικού συμβουλίου του Ιδρύματος, και υπογράμμισε πως το Δημόσιο δεν εμπλέκεται στα έξοδα του μουσείου, χωρίς ωστόσο να γίνεται γνωστό το ποσό που δαπανήθηκε για την ανακατασκευή του πλοίου». Δεν γράφει καθόλου για τις απόψεις του κυρίου Γαβρόγλου, επίσης μέλους του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση αλλά και ενίοτε αρθρογράφου της εν λόγω εφημερίδας.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» πάλι στις 10.09.2013, γράφει: «Δεν είχε ελληνική σημαία και έπρεπε να υπάρξει νόμος για να συσταθεί το μουσείο» είπε ο κ. Αφεντούλης και αντέκρουσε ως «ανακριβή όσα είχαν ειπωθεί περί φοροαπαλλαγής. Τα πλοία δεν φορολογούνται στην Ελλάδα. Ο εφοπλισμός έχει φορολογικό άσυλο» εξήγησε». Κι αυτό ασχολίαστο παραμένει αν και λίγο πιο κάτω μας πληροφορεί το ίδιο δημοσίευμα για τη μέριμνα του κυρίου Γαβρόγλου να επιμεληθεί βιβλίο για λογαριασμό του Κοινωφελούς Ιδρύματος.