αναδημοσίευση από το άθενς ιντιμέντια
Όχι στο όνομα της Παλαιστινιακής υπόθεσης,
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Όχι στο όνομα της Παλαιστινιακής υπόθεσης
Αναρτήθηκε από tahriricn
Φωτογραφία: Oliver Weiken/EPA
Της Mariam Barghouti
Η Παλαιστίνη έχει υπάρξει ως ένα προσηλωτικό σημείο αναφοράς στην υπόθεση του αγώνα ενάντια στις αδικίες του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας. Το να στέκεσαι δίπλα στην Παλαιστίνη σημαίνει να στέκεσαι απέναντι στην αδικία, τα απαρτχάιντ, την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό.
Η αλληλεγγύη είναι ζωτικής σημασίας για την καταστροφή όλων των ιμπεριαλιστικών καθεστώτων αδικίας. Εξυπηρετεί στην απομόνωσή τους μέσα από τη φωνή των μαζών που απαιτεί το ξεγύμνωμα κάθε νομιμοποίησης της καταπίεσης.
Υπάρχουν ωστόσο και αυτοί που χρησιμοποιούν την Παλαιστινιακή υπόθεση είτε για να λυτρωθούν από τη δική τους ενοχή είτε για να συγκαλύψουν την προσποίηση [μπροστά στη] δική τους [κατάσταση] αδικίας.
Είναι επομένως κρίσιμο για τους Παλαιστίνιους να θέσουν αυτά τα προβλήματα και να αρνηθούν να γίνεται η υπόθεσή μας πλατφόρμα συγκάλυψης της τυραννίας και της καταπίεσης άλλων, με την πρόφαση της συμπαράστασης στην Παλαιστίνη, με απόπειρες να νομιμοποιηθεί κάποιο άλλο καταπιεστικό σύστημα· κι εμείς ως Παλαιστίνιοι πρέπει να απορρίπτουμε κάθε αλληλεγγύη ή στήριξη που εκπορεύεται από την αδικία.
Ως Παλαιστίνιοι καλούμε εδώ και καιρό την διεθνή κοινότητα, κυρίως τους κοντινούς γείτονες-Άραβες να δράσουν και να δείξουν αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη. Και κάνοντας αυτό έχουμε ξεχάσει να κάνουμε λόγο για τους άρχοντες-τύραννους αυτών των εθνών. Εάν εξυπηρετεί τον Παλαιστινιακό σκοπό είμαστε ευχαριστημένοι και κάνουμε τα στραβά μάτια. Το έχουμε δει να συμβαίνει με τον Bashar Al-Assad της Συρίας, την βασιλική οικογένεια του Κατάρ, τον Καντάφι της Λιβύης, τον Ερντογάν της Τουρκίας, τον Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ και πολλούς άλλους. Πολλοί Παλαιστίνιοι παρέβλεψαν τις άδικες ενέργειες αυτών των κυβερνητών και εστίασαν στην ψευδο-συμπαράσταση στην Παλαιστινιακή υπόθεση.
Η προσήλωση στην Παλαιστίνη έχει δημιουργήσει αυτά τα σχίσματα μεταξύ των ανθρώπων και μια απωθητική αγνόηση του αγώνα των άλλων. Ως Παλαιστίνιοι πρέπει να αρνηθούμε κάθε αδικία που γίνεται σε βάρος οποιωνδήποτε ανθρώπων, ακόμη και αν αυτή εξυπηρετεί την Παλαιστινιακή υπόθεση.
Αυτό αφορά επίσης και τα άτομα. Αυτοί που υποστηρίζουν την Παλαιστίνη εξακολουθούν να παραμένουν σιωπηλοί ενάντια σε άλλες αδικίες ανά την υφήλιο. Η Παλαιστίνη δεν είναι το μοναδικό μέρος που παλεύει ενάντια σε ένα άδικο σύστημα. Πολεμάμε ένα σύστημα που προηγείται της ιστορίας της Παλαιστίνης και δρα με πολλές μορφές και εκτός του Ισραηλινού αποικισμού. Επομένως, είναι ζωτικό για την καταστροφή της αδικίας και για να διασφαλιστεί μια κουλτούρα βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό και την μαχητικότητα ενάντια στην αδικία το να αναγνωρίσουμε την κατάχρηση της υπόθεσής μας.
Εάν αυτή γίνεται σε βάρος του αίματος των άλλων, δεν πρέπει να γίνεται δεκτή. Δεν μπορούμε να έχουμε το όνομά μας ως συνεργοί στην καταπίεση άλλων ανά τον κόσμο. Κάθε αγώνας είναι ένας αγώνας που αξίζει την αλληλεγγύη, την δράση και την συμπαράσταση. Η αδικία είναι αδικία με όποια μορφή και αν εμφανίζεται.
Αυτό απευθύνεται προς όλους αυτούς που καταπιέζουν και χρησιμοποιούν την Παλαιστίνη για να νομιμοποιούν την καταπίεσή. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την απελευθέρωση της Παλαιστίνης να μολυνθεί με το ίχνος από αίμα άλλων. Αυτό δε θα συνιστούσε απελευθέρωση ούτως ή άλλως και εμείς θα αποτυγχάναμε εξολοκλήρου στον στόχο της υπόθεσης που στέκεται απέναντι στον ιμπεριαλισμό, τον αποικισμό και την καταπίεση.
Όχι στο όνομα της Παλαιστίνης και όχι στο όνομα της ψευδο-αλληλεγγύης.
Ζήτω το Μπαχρέιν, η Τσιάπας, η Βραζιλία, η Συρία, το Ιράκ, το Κουρδιστάν, το Κασμίρ, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Σομαλία, η Ουγκάντα, ο Λίβανος, το Φέργκιουσον και κάθε ένας αγώνας εκεί έξω.
Το να στέκεσαι απέναντι στην αδικία σημαίνει να στέκεσαι απέναντι στην αδικία, δεν μπορείς να είσαι επιλεκτικός.