Από τύχη δεν θρηνούμε νεκρούς

Από τύχη δεν θρηνούμε νεκρούς, μετά το δολοφονικό σχέδιο αστυνομίας – νέας «ΚΑΡΦΙΤΣΑΣ»

αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κόντρα”
Στις 22 Μάη του 1963, δημοκρατικοί και αριστεροί πολίτες οργάνωσαν συγκέντρωση σε κλειστό χώρο στη Θεσσαλονίκη, στην οποία θα μιλούσε ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί από την Ιστορία. «Αγανακτισμένοι πολίτες» συγκεντρώθηκαν για να ματαιώσουν την εκδήλωση. Ξυλοκοπούσαν όποιον προσπαθούσε να φτάσει στο χώρο της εκδήλωσης (μεταξύ των ξυλοκοπηθέντων και ο βουλευτής Γιώργης Τσαρουχάς) και στο τέλος άνοιξαν στα δύο το κεφάλι του Λαμπράκη, χτυπώντας τον με ένα λοστό που κρατούσε ο Εμμανουηλίδης, επιβαίνοντας στο τρίκυκλο που οδηγούσε ο Γκοτζαμάνης.

Αποδείχτηκε ότι αυτοί οι «αγανακτισμένοι πολίτες» δεν ήταν παρά ομάδες τραμπούκων, οργανωμένων στην παρακρατική συμμορία «ΚΑΡΦΙΤΣΑ», την οποία καθοδηγούσε ο ίδιος ο επικεφαλής της Χωροφυλακής στρατηγός Μήτσου. Ισως αυτά να μην είχαν αποκαλυφθεί ποτέ, αν ένας νεαρός εργάτης, ο Μανώλης Χατζηαποστόλου, δεν πηδούσε πάνω στο τρίκυκλο, δεν συμπλεκόταν και δεν ακινητοποιούσε τον Εμμανουηλίδη. Ο τρόπος με τον οποίο σαλτάρισε πάνω στο εν κινήσει τρίκυκλο ο Χατζηαποστόλου, σαν αιλουροειδές, του προσέδωσε το τιμητικό παρατσούκλι Τίγρης. Ετσι τον φώναζαν πλέον οι πάντες στη Θεσσαλονίκη.

Στις 20 Ιούνη του 2014, δημοκρατικοί πολίτες στη Νέα Φιλαδέλφεια προσπάθησαν να οργανώσουν στην κεντρική πλατεία της πόλης τους μια ανοιχτή συζήτηση για τα θέματα του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, που παραδίδει την πόλη και το άλσος της βορά σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Ενας ιδιωτικός στρατός μπράβων, που αναφέρεται σε έναν μεγαλοκαπιταλιστή που αρέσκεται να τον ονομάζουν «τίγρη» (η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα, έλεγε ο Μαρξ), κινούμενος ανάμεσα σε μερικές εκατοντάδες οργανωμένους οπαδούς της ΑΕΚ και με την πλήρη κάλυψη της Αστυνομίας, η οποία γνώριζε το σχέδιο δράσης του και διευκόλυνε την εξέλιξή του, ματοκύλησε τους δημοκρατικούς πολίτες, διέρρηξε και βανδάλισε τον Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Χώρο «Στρούγκα» και επί τέσσερις περίπου ώρες έσπειρε τον τρόμο στο κέντρο της πόλης. Αποσύρθηκε ήσυχος και ανενόχλητος όταν ολοκλήρωσε το δολοφονικό του όργιο. Η μόνη διαφορά από το 1963 είναι ότι τώρα, ευτυχώς, δεν είχαμε νεκρούς. Καθαρά από τύχη…

Από τύχη δεν είχαμε νεκρό

Για το ρόλο της αστυνομίας σ’ αυτό το δολοφονικό σχέδιο θα μιλήσουμε στο τέλος. Πριν, όμως, θα μιλήσουμε για τους τραυματίες από το πολύωρο δολοφονικό όργιο των τραμπούκων. Εχει σημασία να δούμε και ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι και πώς τραυματίστηκαν. Εμείς καταφέραμε να εντοπίσουμε οκτώ από τους τραυματίες. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι που δεν μπορέσαμε να τους εντοπίσουμε.

Μεγαλύτερη σημασία έχει ο τρόπος που τραυματίστηκαν, που αποδεικνύει ότι τουλάχιστον οι τρεις πρώτοι θα μπορούσαν να είναι νεκροί.

1. Πέτρος Περάκης (63 ετών, αρχιτέκτονας): Από τις ηγετικές μορφές του φοιτητικού κινήματος στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της δικτατορίας της χούντας. Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Φοιτητών, του μόνου τοπικού συλλόγου που λειτουργούσε στη διάρκεια της χούντας. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973, συνελήφθη, βασανίστηκε, φυλακίστηκε ως ένας από τους πρωταίτιους. Με συνεχή παρουσία και συμμετοχή επί σχεδόν μισό αιώνα στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.

Φέρει συντρπτικό κάταγμα ωλένης στο αριστερό χέρι. Το χέρι του έχει ακινητοποιηθεί με νάρθηκα από γύψο (στο Λαϊκό Νοσοκομείο) και τις επόμενες μέρες θα μπει σε χειρουργείο για να γίνει ανάταξη με λάμες και βίδες. Το κάταγμα προήλθε από κυβόλιθο που πετάχτηκε τυφλά στους συγκεντρωμένους έξω από τη «Στρούγκα», μαζί με δεκάδες άλλα αντικείμενα (τούβλα, κυβόλιθους, πέτρες, κομμάτια από μάρμαρα, μπουκάλια, βαριά κλαδιά δέντρων). Εύκολα γίνεται αντιληπτό πως αν αυτός ο βάρους 3-4 κιλών  κυβόλιθος τον εύρισκε στο κεφάλι, θα ήταν νεκρός. Ζει καθαρά από τύχη.

2. Ελσα Βούλγαρη (62 ετών, φιλόλογος): Αγωνίστρια του φοιτητικού κινήματος στη Θεσσαλονίκη τα χρόνια της χούντας. Συνελήφθη και φυλακίστηκε μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Με αδιάλειπτη παρουσία στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες, καθώς και στους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος.

Δέχτηκε στο κεφάλι πυροσβεστήρα που εκτοξεύτηκε στα τυφλά ενάντια στους συγκεντρωμένους έξω από τη «Στρούγκα». Ο πυροσβεστήρας της προκάλεσε μεγάλο οίδημα στο δεξί μέτωπο και στο δεξί μάτι. Εξετάστηκε πρώτα στο Λαϊκό και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου εξετάστηκε από νευροχειρουργό και υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία. Της συστήθηκε «εκτίμηση από νευρολόγο σε τακτική βάση», για να ελέγχεται η πορεία του τραύματος. Δεν χρειάζεται να πούμε τι θα συνέβαινε αν ο πυροσβεστήρας την χτυπούσε με κάποιο από τα οξέα τμήματά του. Σώθηκε μόνο από το τυχαίο γεγονός ότι χτυπήθηκε από την αμβλεία πλευρά του πυροσβεστήρα. Βρισκόταν ανάμεσα στους πάνω από 100 ανθρώπους (όχι στην πρώτη σειρά), οι οποίοι συγκεντρώθηκαν έξω από τη «Στρούγκα», όταν τελείωσε ο βανδαλισμός, οι τραμπούκοι αποσύρθηκαν για να ανασυγκροτηθούν και μέλη της «Στρούγκας» κατάφεραν να μπουν στο χώρο τους, όπου δέχτηκαν το δεύτερο κύμα επίθεσης. Οι υπερασπιστές της «Στρούγκας» κατάφεραν να οχυρωθούν στο εσωτερικό και να απωθήσουν τους εισβολείς, οι οποίοι επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους στον εξωτερικό χώρο, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άνθρωποι μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας.


3. Τ.Κ. (τεχνίτης, 29 ετών): Ηταν ανάμεσα στην ομάδα των οχτώ πρώτων κατοίκων που έφτασε στο δημαρχείο και δέχτηκε την επίθεση της ομάδας κρούσης των τραμπούκων, υπό τα αδιάφορα μάτια του παριστάμενου αστυνομικού διευθυντή και των ανδρών του. Ο πιο ηλικιωμένος από τους οχτώ δέχτηκε μόνο αυγά, ενώ οι υπόλοιποι ξυλοκοπήθηκαν, μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή και της κουστωδίας του. Χτυπήθηκε με κράνος στο κεφάλι και έχει εκχυμώσεις στην αριστερή πλευρά του μετώπου. Χτυπήθηκε δεύτερη φορά με παλούκι έξω από τη «Στρούγκα», στο κεφάλι και στο χέρι, και έπεσε λιπόθυμος. Δίπλα του οι τραμπούκοι προσπάθησαν να ανάψουν φωτιά με βενζίνη που έβγαλαν από μηχανάκι. Τη φωτιά έσβησαν κάποιοι από τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι περιμάζεψαν και τον λιπόθυμο Τ.Κ. Μεταφέρθηκε πλημμυρισμένος στα αίματα στο Λαϊκό Νοσοκομείο, όπου του έγιναν ράμματα στο κεφάλι (το χέρι του ευτυχώς δεν είχε σπάσει).

4. Α.Π. (φοιτητής, 19 ετών): Δέχτηκε βαρύ αντικείμενο στο κεφάλι έξω από τη «Στρούγκα». Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

5. Γ.Σ. (οικονομολόγος, 33 ετών): Ηταν στην ομάδα των οχτώ πρώτων που έφτασε στο δημαρχείο. Χτυπήθηκε με κράνος στο κεφάλι και μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου διαγνώστηκαν μώλωπες και ελαφρά διάσειση.

6. Α.Α. (φοιτητής, 21 ετών): Κι αυτός από την ομάδα των οχτώ πρώτων που έφτασε στο δημαρχείο. Χτυπήθηκε με γροθιές και κράνος στο πρόσωπο και έχει κάταγμα μύτης, το οποίο ανατάχθηκε στο νοσοκομείο «Ελπίς».

7. Η.Α. (εργάτης, 29 ετών): Δέχτηκε κυβόλιθο στο πόδι, έξω από τη «Στρούγκα». Φέρει μεγάλο τραύμα και έχει υποστεί θλάση στο αριστερό πόδι. Από τους γιατρούς συστήθηκε ακινησία για μερικές μέρες.

8. Μ.Π. (αρχιτέκτονας, 32 ετών): Ηταν απ’ αυτούς που πρόλαβαν να οχυρωθούν μέσα στη «Στρούγκα» και δέχτηκαν σωρεία πετρών, κυβόλιθων και μαρμάρων. Χτυπήθηκε στο κεφάλι (τα γυαλιά που φορά τον γλίτωσαν από τα χειρότερα και έχει τραύμα περίπου πέντε εκατοστών, ακριβώς πάνω από το αριστερό μάτι), στο δεξιό μέρος της κοιλιάς (ευμεγέθες τραύμα) και στην αριστερή κνήμη (κουτσαίνει ακόμη).

Δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα. Κάθε νοήμων άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί τι συνέβη και να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Σχέδιο με αστυνομική βούλα

Καταρχάς, να σταθούμε σε ένα όνομα: Φώτης Παπαγεωργίου. Πρώην στέλεχος της Αντιτρομοκρατικής (την περίοδο των συλλήψεων για τη 17Ν και τον ΕΛΑ), αργότερα υποδιοικητής της ΕΥΠ, νυν υπεύθυνος ασφαλείας στις επιχειρήσεις του Μελισσανίδη, ιδρυτικό μέλος-μέτοχος της «Δικέφαλος 1924 ΑΕ», στα μέσα και στα έξω σε ό,τι έχει να κάνει με την ΑΕΚ του Μελισσανίδη.
Ενα από τα «παπαγαλάκια» του Μελισσανίδη έγραψε σε ΑΕΚτζήδικη ιστοσελίδα, μετά την επίσημη ανακοίνωση της πρόσληψης του Παπαγεωργίου στην ΑΕΚ: «Από την αντιτρομοκρατική, στην ΑΕΚ που θα προκαλεί… τρόμο» (δείτε εδώ). Προφητικό το υπαγορευμένο ρεπορτάζ, δε νομίζετε; Μπορεί εύκολα να εικάσει κανείς το ρόλο που διαδραματίζουν τέτοιοι σκοτεινοί άνθρωποι στην οργάνωση συμμοριών τύπου «ΚΑΡΦΙΤΣΑ» και στη διασύνδεσή τους με την αστυνομία.

Στη συνέχεια, παραθέτουμε τα γεγονότα, τα οποία περιγράψαμε στα πρώτα κιόλας ρεπορτάζ μας εκείνης της μαύρης για τη Νέα Φιλαδέλφεια μέρας (δείτε εδώ και εδώ). Εδώ θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε το ρόλο της αστυνομίας, όπως καταγράφηκε από το ρεπορτάζ.

1.    Το Συντονιστικό Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας και γύρω περιοχών ανακοίνωσε ανοιχτή συζήτηση στην πλατεία Πατριάρχου την Πέμπτη 19 Ιούνη. Η Original ανακοίνωσε αντισυγκέντρωση την ίδια μέρα, στον ίδιο χώρο, μια ώρα πριν. Το Συντονιστικό, που ήθελε να κάνει συζήτηση και όχι οδομαχίες, ανέβαλε την εκδήλωσή του για την επομένη. Η Original ανακοίνωσε νέα αντισυγκέντρωση. Το Συντονιστικό κάλεσε σε προσυγκέντρωση έξω από το δημαρχείο. Στα ΑΕΚτζίδικα διαδικτυακά Μέσα άρχισαν να εξαπολύονται απειλές. Φόρα παρτίδα ήταν τα πράγματα.

Η αστυνομία, ενώ ξέρει τι σχεδιάζεται να γίνει, δεν παίρνει κανένα μέτρο. Αφήνει τους τραμπούκους να αναπτυχθούν από την πλατεία μέχρι το δημαρχείο, σε ένα μήκος 100 περίπου μέτρων, ενώ μια μεγάλη ομάδα τους (γύρω στα 50 άτομα) έχει καταλάβει τον προαύλιο χώρο της «Στρούγκας», που βρίσκεται απέναντι από το δημαρχείο. Εξω από το δημαρχείο βρίσκεται ο αστυνομικός διευθυντής Βιτσελάς με δύο (αριθμός 2) καπελάκηδες! Στις 18:15 φτάνει μια κλούβα των ΜΑΤ. Δεν την τοποθετούν στη Δεκελείας, αλλά στον πλαϊνό δρόμο (Επταλόφου), 20 περίπου μέτρα κάτω από το δημαρχείο.

Οταν φτάνουν οι πρώτοι οχτώ κάτοικοι δέχονται την επίθεση των τραμπούκων μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή, ο οποίος δεν κάνει καμιά κίνηση. Τα ΜΑΤ παραμένουν μέσα στην κλούβα. Αυτοί που δέχτηκαν την επίθεση αναγκαστικά τραβιούνται στο απέναντι πεζοδρόμιο της Επταλόφου, μπροστά από το υποκατάστημα της ΤΤ. Εκεί αρχίζουν να καταφθάνουν και άλλοι κάτοικοι, ενώ οι τραμπούκοι αποσύρονται ανενόχλητοι στην απέναντι πλευρά της Δεκελείας και περιμένουν. Σωρεία αυτόφωρων αδικημάτων έγιναν μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή και αυτός δεν είδε τίποτα!

2.    Οταν οι κάτοικοι αρχίζουν να πληθαίνουν, βγάζουν τα ΜΑΤ από την κλούβα και σχηματίζουν δυο κορδόνια. Ενα μπροστά από τη μάζα των οπαδών (κάθετα στη Δεκελείας), που πλέον έχουν μετακινηθεί μαζικά από την πλατεία και έχουν ανέβει προς το δημαρχείο, και ένα μπροστά από τους κατοίκους (διαγώνια μπροστά από την Επταλόφου). Το κορδόνι μπροστά από τους κατοίκους, οι οποίοι πλέον ξεπερνούν τους 100, διώχνει όποιον προσπαθεί να πλησιάσει και να ενωθεί με τους υπόλοιπους και μόνο μετά από αντιδράσεις επιτρέπει να περάσουν. Πολύς κόσμος της πόλης, όμως, βλέποντας αυτή την κατάσταση, φεύγει, γιατί φοβάται.

3.    Στις 18:30 περίπου, ο δικηγόρος Μιχάλης Παπάζογλου τηλεφωνεί μπροστά μας στον εισαγγελέα υπηρεσίας, δίνει το όνομά του και του περιγράφει την κατάσταση. Εισαγγελέας στην περιοχή δεν υπήρχε, ούτε φτάνει ποτέ. Από το ΑΤ Φιλαδέλφειας καταφθάνει μια υπαστυνόμος, η οποία ενώνεται με τον αστυνομικό διευθυντή, ενώ δείχνει φανερά ότι τα έχει χαμένα. Το τοπικό ΑΤ δεν παίζει κανένα ρόλο. Απλώς έστειλε την υπαστυνόμο, επειδή πολύς κόσμος τηλεφωνούσε και διαμαρτυρόταν πως θα γίνει σφαγή.

4.    Οταν έφτασε ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Α. Βασιλόπουλος, επί μισή και πλέον ώρα ο αστυνομικός διευθυντής έβλεπε μπροστά του να διαπράττονται τα αυτόφωρα πλημμελήματα της απειλής και της εξύβρισης (και μάλιστα σε βάρος ενός αιρετού) και δεν έκανε τίποτα. Αφηνε τους υβριστές και απειλούντες να πηγαίνουν «καρότσι» τον Α. Βασιλόπουλο από το ένα σημείο στο άλλο και αυτός στεκόταν δίπλα του και απλά του έλεγε να φύγει!

5.    Γύρω στις 19:00, ομάδα τριάντα τουλάχιστον τραμπούκων πέρασε ανενόχλητη ανάμεσα από το ένα κορδόνι των ΜΑΤ, στη συνέχεια πέρασε πάλι ανενόχλητη ανάμεσα από το άλλο κορδόνι των ΜΑΤ και επιτέθηκε στους κατοίκους, οι οποίοι είχαν λιγοστέψει. Μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή, της υπαστυνόμου και των επικεφαλής των ΜΑΤ, χτύπησαν ανθρώπους με γροθιές, κλοτσιές, με κράνη, με χτυπήματα καράτε με τα πόδια και τον έτρεψαν αναγκαστικά σε φυγή στην Επταλόφου. Εξακολούθησαν να κυνηγούν τον κόσμο, ενώ στα γύρω στενά είχαν ακροβολιστεί άλλες ομάδες τραμπούκων, που περίμεναν να τον αποτελειώσουν. Οι λίγοι που είχαν απομείνει και οι οποίοι δεν μπορούσαν εκ των πραγμάτων να κρατήσουν τους μπράβους, σώθηκαν χάρη στους γείτονες, οι οποίοι άνοιξαν τα σπίτια τους και τους έκρυψαν! Αν αυτό σας θυμίζει το σκηνικό τη βραδιά της 17ης Νοέμβρη του 1973 στους δρόμους των Εξαρχείων, όπου οι άνθρωποι άνοιγαν τα σπίτια τους και έκρυβαν τους κυνηγημένους, είναι ακριβώς το ίδιο, σε μικρότερη έκταση. Τα ΜΑΤ δεν ακολούθησαν τους τραμπούκους που κυνηγούσαν τον κόσμο στην Επταλόφου, ούτε έκαναν καμιά κίνηση να τους σταματήσουν (μόνο η έντρομη τοπική υπαστυνόμος προσπάθησε κάτι να κάνει, αλλά την «έγραψαν» κανονικότατα). Ολοκλήρωσαν το κυνηγητό στην Επταλόφου και επέστρεψαν στις θέσεις τους, περνώντας και πάλι ανενόχλητοι ανάμεσα από τα δύο κορδόνια των ΜΑΤ.

6.    Οταν οι συγκεντρωμένοι διαλύθηκαν και στη Δεκελείας είχαν μείνει μόνο οι Χούλιγκαν (πάνω από 200 άτομα και όχι μόνο η ομάδα κρούσης με τους μπράβους), τα ΜΑΤ αποτραβήχτηκαν και οι τραμπούκοι επιτέθηκαν στη «Στρούγκα». Επί ώρα χτυπούσαν τα ρολά της μιας πόρτας για να τα σπάσουν. Κόσμος συγκεντρώθηκε στον παράλληλο στη Δεκελείας πεζόδρομο, ακριβώς απέναντι από τη «Στρούγκα» και άρχισε να φωνάζει στους τραμπούκους, οι οποίοι δεν έδιναν καμιά σημασία. Κάποιοι (οι πιο θαρραλέοι) προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, αλλά άλλοι οπαδοί τους απομάκρυναν, λέγοντάς τους «φύγετε, γιατί θα σας σκοτώσουν»! Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει στον αστυνομικό διευθυντή που παρακολουθούσε ατάραχος. «Και σας τι σας νοιάζει, κυρία μου, ένα στέκι αναρχικών είναι», είπε σε μια γυναίκα μέσης ηλικίας που του ζητούσε να παρέμβει! Αρκετοί άρχισαν να τηλεφωνούν στο τοπικό ΑΤ και να φωνάζουν ότι οι τραμπούκοι θα βάλουν φωτιά στο κτίριο. Ο αστυνομικός διευθυντής δεν κάλεσε τα ΜΑΤ, αλλά… την Πυροσβεστική!

7.    Οι τραμπούκοι κατάφεραν να σπάσουν το ρολό και να εισβάλουν στη «Στρούγκα». Οταν κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους, ακολούθησε μια ομάδα ανδρών, με μπλουζάκια της ΑΕΚ, ένας από τους οποίους κρατούσε και φωτογραφική μηχανή με φλας! Ηταν προφανώς ασφαλίτες. Εκαναν ό,τι έκαναν και ήρεμα, όπως ακριβώς ήρθαν, αποχώρησαν μαζί με τους τραμπούκους, οι οποίοι αποσύρθηκαν, χωρίς να τρέχουν, με κατεύθυνση προς Βορρά.

8.    Οταν ο κόσμος της «Στρούγκας» άρχισε να επιστρέφει στο χώρο και οι συγκεντρωμένοι έξω απ’ αυτόν έγιναν πολλοί (όλοι σχεδόν Φιλαδελφειώτες), τα ΜΑΤ παρέμειναν μέσα στην κλούβα, επί της Δεκελείας, καμιά πενηνταριά μέτρα βόρεια από τη «Στρούγκα». Οι τραμπούκοι κατέβηκαν ανενόχλητοι, πέρασαν μπροστά τους και επιτέθηκαν για δεύτερη φορά. Αυτή η επίθεση ήταν η πιο δολοφονική, γιατί χρησιμοποίησαν κυβόλιθους, πέτρες, μάρμαρα, μπουκάλια. Οταν οι οχυρωμένοι μέσα στη «Στρούγκα» τους απώθησαν, αυτοί στράφηκαν ενάντια στον κόσμο που ήταν έξω. Τότε προκλήθηκαν και οι σοβαρότεροι τραυματισμοί. Ηταν νύχτα και οι συγκεντρωμένοι οπισθοχώρησαν, αλλά δεν μπορούσαν να δουν τα αντικείμενα που τους πετούσαν.

9.    Η ομάδα των τραμπούκων αποχώρησε ανενόχλητη (περπατούσαν, δεν έτρεχαν), ξαναπερνώντας μπροστά από την κλούβα των ΜΑΤ και τον αστυνομικό διευθυντή. Ανθρωπος με μηχανή που τους ακολούθησε είδε δυο ζευγάρια της ΔΙΑΣ να τους παρακολουθούν και να λένε στον ασύρματο: «Υπάρχουν άτομα». Ανενόχλητοι έφυγαν, ενώ αρκετοί απ’ αυτούς αγόρασαν μπίρες και τις έπιναν στο δρόμο ή κάθησαν στο καφέ «Γκαζόζα».

10.  Οταν έξω από τη «Στρούγκα» άρχισε να μαζεύεται κόσμος «μάχιμος», ειδοποιημένος για τα γεγονότα, και σχηματίστηκαν ομάδες περιφρούρησης γύρω από το τετράγωνο, τα ΜΑΤ βγήκαν από την κλούβα και παρατάχτηκαν στον πεζόδρομο. Κατάλαβαν πως πλέον οι τραμπούκοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και θα είναι αυτοί που θα έχουν το πρόβλημα. Παρατάχτηκαν για να τους προστατέψουν. Το έργο τους είχε ολοκληρωθεί.

Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε πως σε επιθέσεις και βανδαλισμούς που κράτησαν περισσότερες από τρεις ώρες, με τόσους τραυματίες να παραλαμβάνονται από ασθενοφόρα, δεν έγινε ούτε μια προσαγωγή! Ετσι για τα μάτια, βρε αδερφέ. Ακόμη και σ’ αυτό το επίπεδο, φρόντισαν να καταστήσουν σαφές, ότι οι τραμπούκοι της νέας «ΚΑΡΦΙΤΣΑ» δρουν υπό την πλήρη προστασία της αστυνομίας.

Και δυο υστερόγραφα.

ΥΓ1: Αρκετοί φίλαθλοι της ΑΕΚ εξέφρασαν την ενόχλησή τους για τον παραλληλισμό με την «ΚΑΡΦΙΤΣΑ», που έκανε το Συντονιστικό Κατοίκων, πριν τα γεγονότα της Παρασκευής. Ορισμένοι εμφανίζονταν ως «αντιφασίστες», ου μην και «αγωνιστές κατά του κράτους και του κεφαλαίου»! Τα γεγονότα τους διέψευσαν πλήρως. Οσοι βρέθηκαν στην αντισυγκέντρωση της νέας «ΚΑΡΦΙΤΣΑ» είναι συνένοχοι και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Οι υπόλοιποι έχουν μια τελευταία ευκαιρία να διαχωριστούν, όχι μόνο στα λόγια, αλλά στην πράξη. Αυτοί οφείλουν να καθαρίσουν το χώρο τους από τη βρομιά. Οσο δεν το κάνουν, αποδεικνύουν τη συνενοχή τους. Και να σταματήσουν κάποιοι να χαϊδεύουν αυτιά και να λειτουργούν ως χυδαίοι «ψιθυριστές», μοιράζοντας ευθύνες και στο Συντονιστικό Κατοίκων. Οποιος έχει το θάρρος να βγει να το πει αυτό ανοιχτά. Οι «αγνοί οπαδοί» χτύπησαν με δολοφονικό τρόπο ανθρώπους που ήταν εντελώς ανυπεράσπιστοι, συνεργάστηκαν ανοιχτά με την αστυνομία, εισέπραξαν τα συγχαρητήρια της Χρυσής Αυγής (δείτε εδώ), επιτέθηκαν σε Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Χώρο σε συνεργασία με ασφαλίτες. Χρειάζονται άλλες αποδείξεις; Να σταματήσουν τα παραμυθάκια για τους «λίγους κακούς», γιατί αυτοί οι λίγοι είναι μαζί με τους πολλούς και έχουν την ανοχή, αν όχι τη στήριξή τους.

ΥΓ2: Κάποιοι «επώνυμοι» ΑΕΚτζήδες, που ο Μελισσανίδης τους έβαλε ως ασπίδα για να «τρέξουν» τη νέα ΠΑΕ ΑΕΚ, ορισμένοι εκ των οποίων κουνάνε δημοκρατικά και αριστερά εύσημα, έχουν να μας πουν τίποτα;

Δημοσιεύθηκε από

sxedia

Η σχεδία στ' ανοιχτά της Αίγινας είναι ένα τοπικό ιστολόγιο το οποίο στο μέτρο του δυνατού παρεμβαίνει στα τοπικά δρώμενα είτε αναλύοντας το τοπικό ζήτημα από μια διεξοδική ελευθεριακή κοινοτιστική πλευρά, είτε προτείνει σε συγκεκριμένα ζητήματα, είτε συλλέγει αλήθειες του σήμερα και του χτες που διώκονται. Δεν υποκαθιστά καμιά πραγματική επαφή και ανθρώπινη σχέση, δεν υποκαθιστά κάποιον πολιτικό ή κοινωνικό ιστό. Είναι μια σχεδία ιδεών και καλών προθέσεων. Προς το παρόν συνεργάζεται με το Μαρδικούλο της διπλανής πόρτας και με όποιον ή όποιαν επιθυμεί να έχει μια ελεύθερη, δημόσια φωνή χωρίς υποβολέα. Σχεδία στ' ανοιχτά της Αίγινας Δημοσιεύματα παλιά μπορείτε να βρείτε στο αρχείο της Σχεδίας: http://sxediarchive.wordpress.com/

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *