Είναι φανερό ότι δεν έχουν κανένα σχέδιο ως δημοτική αρχή. To “γιατί” είναι αδιευκρίνιστο, για τον καθένα προσωπικά, αν και η απάντησή του πλησιάζει στη μετεμφυλιακή διαχρονία σχετικά με τη διαφθορά, την άγνοια, την κομματική πλοκή και τα εργολαβικά συμφέροντα με τα οποία εμπλέκονται οι θεσμοί στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη και ειδικά στην εποχή που η χώρα έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους . Το ξεκαθαρίζουμε: το πλιάτσικο στο οποίο επιδίδονται ατιμωρητί οι κυβερνητικοί του ελληνικού προτεκτοράτου έχει σαν συνέπεια τη φτωχοκτονία. Αυτό δεν θα μπορούσαν να το πράξουν αν δεν είχαν τους χρήσιμους ηλίθιους ή τους απαραίτητους ματαιόδοξους των τοπικών κοινωνιών οι οποίοι όσο φαίνονται άπραγοι, ανίκανοι κλπ. άλλο τόσο αποτελούν δημόσιο κίνδυνο. Για την Αίγινα, οι ιδιαιτερότητες της σύγχρονης αφήγησής της επιβάλουν και μια επιπλέον αναντίρρητη συμβολή. Ο τουρισμός και η μαζική πνευματική καθήλωση από τους φορείς του μετεμφυλιακού κατεστημένου είναι οι λόγοι αυτοί που επιγραμματικά έχουν επιβάλει ένα στάτους μη αναστρέψιμο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν, διαδικασίες μετασχηματισμού ενυπάρχουν μέσω της καθημερινότητας και χρειάζεται μια σπίθα να αναδυθούν, αλλά προς το παρόν βαδίζουμε στο προαναφερθέν σχέδιο του πλιάτσικου και της φτωχοκτονίας.
Έτσι, μπορεί με άνεση ένας διακεκριμένος παραθεριστής, να ηγείται του συντονισμού για την υγεία και τα έκτακτα περιστατικά στο νησί τάζοντας λόγω της θέσης του μηχανήματα «Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας» για το Νοσοκομείο της Εκκλησίας, να δίνει το πρόσταγμα για δημοτικό συντονιστικό κέντρο και ο δήμαρχος να μιλάει για τη σημασία των διασωληνώσεων, σε μια σύσκεψη με την Α. Γκαρή να αποτελεί τη φωνή της κοινής λογικής και για λογαριασμό του δημόσιου Κέντρου Υγείας. Για το δήμαρχο δεν υπάρχουν ελλείψεις στο Κέντρο Υγείας: οδηγών-τραυματιοφορέων, γιατρών ειδικότητας, νοσηλευτικού προσωπικού, διαγνωστικών υποδομών και στελέχωσής τους. Έτσι επιβεβαιώνονται: α)η διαχρονική εχθρότητα για το Κέντρο Υγείας, τη μοναδική υποδομή παροχής δωρεάν πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας β)η παθογόνα εξάρτηση με ένα νοσοκομείο που αποτελεί το ιδεολογικό μονοπώλιο της τοπικής εκκλησίας γ)η πρόθεση της εφαρμογής των μνημονιακών επιταγών του κλεισίματος των υποδομών που δεν αποδίδουν οικονομικά.
Αυτή είναι πραγματικότητα με την τωρινή δημοτική αρχή να συστοιχίζεται με τις βασικές επιλογές του μνημονίου για το νερό, τη δημόσια υγιεινή, την εκπαίδευση, την τοπική οικονομία και την υγεία των κατοίκων. Κι αυτό είναι αναστρέψιμο όχι βέβαια από μια νέα διαχείριση που θα κάνει πιθανόν τα χειρότερα ή θα κάνει ανεκτή κάπως την καθημερινότητα, αλλά από μικρές σπίθες που θα βάλουν φρένο.