Κάπως άβολα φαίνεται να αισθάνεται ανάμεσα σε δυο εκπροσώπους του Θεού. Από τη μια ξυπνάει το αρχαιολατρικό μεγαλείο (και ολίγον αντιχριστιανικό-αν και η χούντα ως ιδεολογικοπολιτική αναφορά όλους τους ενώνει) από την άλλη η (γνωστή τηλεοπτικά) μανία του να πουλάει, να εισπράττει δηλαδή-όχι να δίνει. Και καλώς ή κακώς βρίσκεται σε μια δίνη επικαιρότητας όπου σε όλους δηλώνει ότι θα επιληφθεί «προσωπικά» επί του θέματός τους.
Στην προκειμένη περίπτωση επισκέφτηκαν τον υπουργό για να βοηθήσει την επιχείρηση-Νοσοκομείο Αίγινας και συγκεκριμένα στο ζήτημα των οφειλών από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ο υπουργός δεσμεύτηκε ότι «θα ασχοληθεί προσωπικά». Βγήκαν οι απαραίτητες φωτογραφίες ως τεκμήριο της συνάντησης και ενημερώθηκε ο υπουργός για τις προσπάθειες που καταβάλουν οι υπεύθυνοι του Νοσοκομείου -σε μια εποχή που απειλείται το Κέντρο Υγείας Αίγινας, η μοναδική δημόσια δομή παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας- για «ακόμη περισσότερες ιατρικές υπηρεσίες σε πρωτοβάθμιο επίπεδο στους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού». Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η ενημέρωση; Δεν γνωρίζουν ή προσπερνούν το τι είναι «πρωτοβάθμιο επίπεδο»; Δεν έχει σημασία. «Τακτοποιήστε εμάς και κλείστε το Κέντρο Υγείας το οποίο επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Εμείς απλά ζητάμε τα χρήματά μας από τα ταμεία». Ποια χρήματα; Ποια ταμεία; Αυτά που εισήχθησαν στο χρηματιστήριο και χάθηκαν; Από τα ταμεία που κόβουν τις παροχές εν όψει μνημονίου;
Η πιθανή άγνοια της κατάστασης (δεν φημίζεται η εκκλησία για τις πολιτικές της αναλύσεις) αλλά και η διαχρονική σχέση εξάρτησης του ντόπιου με το Νοσοκομείο, το οποίο έχει εδώ και πολλά χρόνια θρησκευτική και όχι τόσο ιατρική σημασία και απέχει από το όραμα του ιδρυτή Παντελεήμονα Φωστίνη, είναι αυτά που δίνουν τη σιγουριά μιας νέας επέκτασης αρμοδιοτήτων. Διότι Εκκλησία του Θεού είναι, αλλά κι αυτό το ρημάδι όχι μόνο δεν είναι ανταποδοτικό αλλά και ζημιογόνο. Εκκλησία είναι, περιουσία έχει, αλλά το κέρδος-κέρδος.