Μόλις χτες έξω από σχολείο στο νησί, διαρροή νερού, αποκάλυψε κλοπή χάλκινου σωλήνα με τη βρύση μαζί. Κλοπή υποδομής, απώλεια κυβικών νερού…
Πώς, όμως, να συγκριθεί με την επί χρόνια κλοπή νερού (που βαφτίστηκε με τη θαυματουργή λέξη «απώλεια») η οποία φτάνει στο 45%; Πώς μπορεί να συγκριθεί με την λογική ανάθεσης των εργασιών στην επικράτεια του Δήμου, όχι με δημοτικές υποδομές αλλά από εργολάβους; Πώς μπορεί να συγκριθεί με τα εκατομμύρια ευρώ που πληρώνουμε στους υδρομεταφορείς για τη μεταφορά νερού ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε δημοτικό υδροφόρο πλοίο; Πώς μπορεί να συγκριθεί με το γεγονός ότι αντί να επενδύεται το χρήμα στην υποδομές συγκράτησης και χρήσης νερού με απλή συμβατική τεχνολογία, ετοιμάζεται να επενδυθεί σε έργα αποικιοποίησης του νησιού; Πώς μπορεί να συγκριθεί με τη μεγάλη κλοπή που ονομάζεται ιδιωτικοποίηση του νερού;
Αν και μόνο στο μέγεθος διαφέρουν (δυστυχώς) οι δυο κλοπές δύσκολο να αντέξουν στη συγκριτική μας «μανία»…