Το πουκάμισο το θαλασσί
μια φορούσα εγώ και μια εσύ
Χρυσή κλωστή και βελονιά
ποιος θα δικάσει το φονιά
αυτόν που σ’ έκανε να κλαις
για αμαρτίες μου παλιές
Το πουκάμισο το θαλασσί
δεν το ξαναφόρεσες εσύ
Ούτε κι εγώ δεν το φορώ
χωρίς εσένα δεν μπορώ
θα του κεντήσω δυο πουλιά
για να σε βρουν στην ερημιά
Το πουκάμισο το θαλασσί
μια φορούσα εγώ και μια εσύ
Νέες περιφράξεις σ’ αδειανά χωράφια
Κλεισμένοι νοτιάδες.
Ανώνυμος θρίαμβος.
Τ’ άδειο πουκάμισο μαζί με το σκιάχτρο του
σπέρνει τα χρώματα της φύρας.
Για να ξαναβγούν την Άνοιξη σαν μαχαίρια αδελφοκτόνα.
http://www.youtube.com/watch?v=Na7FPvs7JRs&feature=endscreen&NR=1